Projekty kreatywne - spec. dziennikarstwo i public relations

obowiązkowe

filologia polska

II stopień

Cele modułu kształcenia:

- umiejętność doboru form komunikacji do zadań o charakterze informacyjnym, promocyjnym, popularyzatorskim i analitycznym,

- poprawny, celowy wybór tekstów (pisanych, mówionych), elementów graficznych oraz budowa ich sekwencji (czasowej i przestrzennej) w zgodzie z celem komunikacyjnym,

- pogłębienie umiejętności rozróżniania, oceny i redakcji komunikatów o charakterze informacyjnym i perswazyjnym, dostosowanych do konkretnych zadań,

- doskonalenie umiejętności odpowiedzialnej, dobrze rozdzielonej i zrealizowanej, terminowej realizacji zadań zespołowych,

- rozwój kompetencji analitycznych: opis, krytyczna analiza, wartościowanie rozwiązań gotowych oraz powstających w grupie ćwiczeniowej,

- troska o powiązanie wiedzy o kulturze (np. historii, literaturze, języku) z jej praktycznym zastosowaniem w zadaniach zawodowych,

- utrwalanie sprawności w zakresie posługiwania się różnorodną i poprawną polszczyzną.

II rok

Ukończone studia licencjackie; znajomość języka polskiego na poziomie maturalnym; gotowość do współpracy w zespole.

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień, wykład konwersatoryjny, dyskusja, praca z tekstem, metoda analizy przypadków, metoda projektu, metody aktywizujące, praca w grupach.

3

Treści programowe dla przedmiotu:

1. Przygotowanie scenariusza wydarzenia kulturalnego (dobór składowych z uwzględnieniem organizacji przestrzennej, czasowej, oferty i korelacji tematycznej, zaproszonych współtwórców, sprzętu, możliwości finansowych).

2. Projekt medialnej promocji wydarzenia kulturalnego:

- redakcja komunikatu prasowego,

- plan struktury strony internetowej uwzględniający wyodrębnienie segmentów strony i korelacji między nimi,

- redakcja materiałów oraz dobór grafiki na stronę informującą o konkretnym wydarzeniu kulturalnym i promującą je.

3. Projekt promocji miejscowości, jej części lub wybranego obiektu o wartości turystycznej:

- tematyczny przewodnik po przestrzeni publicznej – przygotowanie scenariusza, ulotek i realizacja oprowadzania grupy z uwzględnieniem dostosowania do typu uczestników,

- przygotowanie gry terenowej – opracowanie questu oprowadzającego po wskazanym rejonie miasta (zadanie zbiorowe, opanowanie elementów poetyki w praktyce).

4. Przygotowanie jubileuszu firmy (instytucji itp.):

- opracowanie scenariusza,

- opracowanie materiałów poprzedzających wydarzenie,

- opracowanie tekstów wykorzystywanych podczas wydarzenia.

5. Analiza i ocena produktów promocyjnych lub popularyzatorskich z uwzględnieniem treści, środków językowych i graficznych oraz ich adekwatności, dostosowania do odbiorcy.

6. Trening kreatywności i drobne zadania redakcyjne (slogan, improwizacja, promocyjna opowieść fabularna itp.).

Zalecana literatura:

M. Celmerowski, Jak sprzedawać bez sprzedawania: Storytellingowe techniki sprzedażowe; M. Celmerowski, Storytellingowe techniki sprzedaży: Jak sprzedawać opowiadając strategiczne historie; wybrane materiały ze strony: http://storytelling.com.pl/jak-sprzedawac-bez-sprzedawania/ [dostęp: 28.04.2018].

K. Czarnecka, Quest, czyli edukacja przez zabawę. Próba wstępnej prezentacji gatunku, Język. Religia. Tożsamość, 2016, tom 1 (13), nr 1 (13), s. 27-42.

K. Czarnecka, Quest, czyli edukacja w drodze. Uwagi o nowym gatunku tekstu użytkowego, w: Ars Didactica. Księga jubileuszowa Profesor Haliny Zgółkowej, red. Katarzyna Czarnecka, Monika Grzelka, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2017, s. 165-177.

K. Czarnecka, Laboratoria i medykamenty. O próbach zastosowania wybranych obrazów metaforycznych w popularyzacji treści religijnych, w: Nowa ewangelizacja. Język - teologia - kultura, red. Małgorzata Nowak, Wiesław Przyczyna, Wydawnictwo Biblos, Tarnów, 2017, s. 275-295.

S. Czarnecki, Nowa widownia. O promocji w kulturze, Warszawa 2016.

K. Fog, Ch. Budtz, P. Munch, S. Blanchette, Storytelling: narracja w reklamie i biznesie, Warszawa 2011.

Manual – reklama. Podręcznik z zakresu projektowania komunikacji, red. M. Wszołek, wersja cyfrowa do pobrania w wolnym dostępie: e: http://libron.pl/katalog/czytaj/id/240 [dostęp: 15.09.2016].

E. Nęcka, Trening twórczości, Olsztyn 1992.

K. J. Szmidt, Trening kreatywności. Podręcznik dla pedagogów, psychologów i trenerów grupowych, Gliwice 2008.

Questing jako forma aktywizacji społeczności lokalnych, red. E. Lenart, B. Wilczyński, Bałtów 2016.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:

- zna narzędzia analizy komunikatów (użytkowych i literackich), potrafi na tej podstawie ocenić przydatność wybranych form w realizacji zadań zawodowych,

- potrafi rozpoznawać poszczególne odmiany języka polskiego, oceniać przydatność ich środków na poziomie ekspresywnym, pragmatycznym i estetycznym i dobierać je do konkretnych zadań,

- potrafi wykazać się (zdobytą na innych zajęciach) znajomością gatunków, konwencji oraz stylów, jej zastosowaniem i inwencją w zakresie

twórczego pisania, szczególnie w kontekście zawodowym,

- umie samodzielnie lub zespołowo skonstruować w języku polskim, w konkretnej sytuacji zawodowej, wypowiedzi pisemne oraz przygotować i zaprezentować wystąpienia ustne i/lub multimedialne dotyczące wybranych obszarów kultury, w miarę potrzeby zawierające krytyczny osąd koncepcjizastanych i/lub przedstawiające autonomiczne propozycje nowych ujęć,

- potrafi współdziałać w grupie, podejmując różne role (koordynator, wykonawca, kontroler, opiniodawca); planować i realizować profesjonalne działania indywidualne oraz zespołowe.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): pełna zgodność realizacji zadania z tematem, narzuconą konwencją gatunkową i pozostałymi wymogami; oryginalność rozwiązań, walor zaskoczenia, niesprzeczne z poetyką zadania niepowtarzalne, (niebanalne, rzadkie, trudno dostępne) elementy treściowe i formalne; utrzymana na bardzo wysokim poziomie poprawność językowa tekstów (w razie potrzeby: pełne wykorzystanie środków z różnych odmian współczesnej polszczyzny, środków wyrazu artystycznego oraz mechanizmów perswazji); bardzo dobra umiejętność współpracy w zespole.

dobry plus (+db; 4,5): pełna zgodność realizacji zadania z tematem, narzuconą konwencją gatunkową i pozostałymi wymogami; obecność sygnałów oryginalności (udana próba wprowadzenia rozwiązań nieprzewidywalnych, choć zgodnych z tematem zdania, narzuconą konwencją gatunkową i pozostałymi wymogami); pojedyncze drobne usterki dotyczące poprawności językowej tekstów (w razie potrzeby: dobre wykorzystanie środków z różnych odmian współczesnej polszczyzny, środków wyrazu artystycznego oraz mechanizmów perswazji); dobra umiejętność współpracy w zespole.

dobry (db; 4,0): obejmująca prawie całość pracy zgodność realizacji zadania z tematem, narzuconą konwencją gatunkową i pozostałymi wymogami; dostrzegalna, choć nie do końca trafnie zrealizowana próba wprowadzenia rozwiązań nieprzewidywalnych, choć zgodnych z tematem zdania, narzuconą konwencją gatunkową i pozostałymi wymogami); pojedyncze, lecz znaczące usterki w zakresie poprawności językowej tekstów (w razie potrzeby: zadawalające wykorzystanie środków z różnych odmian współczesnej polszczyzny, środków wyrazu artystycznego oraz mechanizmów perswazji); dobra umiejętność współpracy w zespole.

dostateczny plus (+dst; 3,5): wystarczająca (na poziomie minimum) zgodność realizacji zadania z tematem, narzuconą konwencją gatunkową i pozostałymi wymogami; możliwość wskazania wtórności (schematyzmu) niektórych rozwiązań; wiele błędów i usterek w zakresie poprawności językowej tekstów; zależnie od specyfiki zadania: niewystarczające lub niepoprawne wykorzystanie środków z różnych odmian współczesnej polszczyzny, środków wyrazu artystycznego oraz mechanizmów perswazji; przeciętna umiejętność współpracy w zespole.

dostateczny (dst; 3,0): wystarczająca (na poziomie minimum) zgodność realizacji zadania z tematem, narzuconą konwencją gatunkową i pozostałymi wymogami; wyraźna wtórność rozwiązań; wiele poważnych błędów i usterek w zakresie poprawności językowej tekstów; zależnie od specyfiki zadania: istotne niedostatki, luki lub błędy w zakresie wykorzystania środków z różnych odmian współczesnej polszczyzny, środków wyrazu artystycznego oraz mechanizmów perswazji; niewielka umiejętność współpracy w zespole.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezgodność zgodność realizacji zadania z tematem, narzuconą konwencją gatunkową i pozostałymi wymogami; poważna wtórność rozwiązań; wiele istotnych błędów i usterek w zakresie poprawności językowej tekstów; zależnie od specyfiki zadania: błędne wykorzystanie środków z różnych odmian współczesnej polszczyzny, środków wyrazu artystycznego oraz mechanizmów perswazji albo wykazywalna nieznajomość tych środków i brak umiejętności ich zastosowania; brak umiejętności sensownej współpracy zespołowej (bierność, nieterminowość, działania niespołeczne itp.).

Kryteria oceniania:

- zgodność z tematem i – w wybranych przypadkach – konwencją gatunkową oraz narzuconymi w zadaniu wymogami realizacji; harmonia struktury powstałej z wielu elementów, wypracowanych podczas działań grupowych,

- niepowtarzalność, oryginalność, indywidualny rys rozwiązań (kreatywność versus przewidywalność),

- umiejętność analizy i oceny cudzych projektów z zastosowaniem nieintuicyjnych kryteriów wartościowania,

- sprawność i poprawność językowa tekstów (pisanych i mówionych), wykorzystanie środków z różnych odmian współczesnej polszczyzny, środków wyrazu artystycznego oraz mechanizmów perswazji.

Podstawą oceny jest realizacja wszystkich zleconych projektów i zadań cząstkowych (tak indywidualnych, jak i grupowych).