Metodyka nauczania - spec. nauczycielska

obowiązkowe

filologia polska

I stopień

Cele modułu kształcenia:

- zaznajomienie studenta z wiedzą na temat zasad, teorii i praktyk właściwych dla metodyki nauczania literatury i języka polskiego w szkole podstawowej,

- zapoznanie z terminologią stosowaną w dydaktyce przedmiotowej, z tradycyjnymi i współczesnymi stanowiskami naukowymi w zakresie przedmiotu, zasadami opisu działań dydaktycznych,

- wykształcenie umiejętności integrowania wiedzy z różnych dziedzin: psychologii, pedagogiki ogólnej, literaturoznawstwa i językoznawstwa w celu jej wykorzystania w pracy zawodowej nauczyciela polonisty; rozwijanie kreatywności i innowacyjności oraz kształtowanie umiejętności prowadzenia działań badawczych,

- kształtowanie zdolności do autorefleksji, umiejętności komunikowania się ze specjalistami wspierającymi edukację.

II rok

3

Treści programowe dla przedmiotu:

- dominanty kształcenia polonistycznego na II etapie w świetle dokumentów oświatowych,

- cele edukacyjne w nauczaniu języka polskiego, strategie, metody, formy pracy na II etapie edukacyjnym; operacjonalizacja celów; modele lekcji, formalna struktura lekcji, cykl lekcji,

- sprawność językowa i komunikacyjna ucznia szkoły podstawowej: koncepcje dydaktyczne a praktyka szkolna,

- odbiór różnych tekstów kultury; alfabet tekstów kultury: medialność, wizualność, audialność, audiowizualność, wielozmysłowość,

- teoretyczne i praktyczne problemy odbioru literatury w szkole: uwarunkowania lektury tekstu kultury, bariery odbioru; kształtowanie pojęć.

- motywowanie do lektury: sprawności lekturowe ucznia, kanon literacko-kulturowy, całość a fragment dzieła literackiego,

- rozwijanie umiejętności tekstotwórczych ucznia szkoły podstawowej: formy wypowiedzi ustnych i pisemnych, poprawność językowa

i tekstowa, twórcze pisanie,

- dokumenty oświatowe a projektowanie i realizacja lekcji (podstawa programowa, program nauczania, plan wynikowy),

- rola środków dydaktycznych w kształceniu polonistycznym,

- indywidualizacja procesów nauczania j. polskiego (praca z uczniem wybitnie zdolnym oraz z uczniami dysfunkcyjnymi, np. dyslektycznymi).

- projektowanie i planowanie pracy szkolnego polonisty; samokształcenie i docieranie do informacji, selekcjonowanie wiedzy, ocena krytyczna źródeł, wykorzystanie multimediów i technologii informacyjnych,

- formy sprawdzania wiedzy i umiejętności ( w tym egzaminy zewnętrzne), rola oceny szkolnej i jej komunikowanie, kryteria oceny wypowiedzi ustnych i pisemnych.

Spis lektur na stronie zakładowej (w załączeniu).

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów efektów uczenia się student/ka:

- ma uporządkowaną, pogłębioną i rozszerzoną wiedzę o zakresie, miejscu i znaczeniu metodyki nauczania literatury i j. polskiego zorientowaną na działania praktyczne,

- zna treść podstawowych dokumentów oświatowych i umie wykorzystać je w praktyce zawodowej, kompetentnie posługuje się terminologią stosowaną w dydaktyce przedmiotowej, potrafi dostosować sposoby pracy do etapu rozwoju intelektualnego i emocjonalnego ucznia oraz do zadań przedmiotu,

- potrafi planować kształcenie sprawności językowych i komunikacyjnych uczniów; dostrzega różnice pomiędzy modelem teoretycznym dydaktyki j. polskiego a praktyką szkolną,

- potrafi zaplanować pracę z tekstem kultury, świadomie wykorzystując różne metody analizy i interpretacji,

- umie właściwie zaplanować proces kształcenia (plan dydaktyczny, konspekt, scenariusz, projekt) i przeprowadzić lekcję warsztatową z języka polskiego,

- umie analizować efekty własnej pracy dydaktyczno-wychowawczej; potrafi zaplanować własny rozwój zawodowy.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra: student potrafi sporządzać konspekty w pełni poprawne pod względem metodycznym i językowym, z wyraźnymi śladami inwencji twórczej (ciekawa struktura lekcji, bogate materiały); potrafi prowadzić lekcję języka polskiego w szkole podstawowej, uwzględniając poziom klasy, poprawną metodycznie (dobór metod i form pracy, sposób formułowania tematu, forma sprawdzania umiejętności), spójną (logiczne następstwo poszczególnych ogniw lekcji), potrafi nawiązać kontakt z uczniami, posiada umiejętność samooceny oraz dyskusji na temat koncepcji lekcji i jej realizacji; dobrze zna zagadnienia teoretyczne i zalecane lektury.

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami, zwłaszcza w zakresie samodzielnego i twórczego podejścia do egzaminu praktycznego.

dobry (db; 4,0): dobra, przy pełnej poprawności językowej i metodycznej zdarzają się sporadyczne usterki w konspekcie (np. schematyczny sposób redagowania tematu, błędne zapisy w zestawie metod i celów szczegółowych); student potrafi poprowadzić lekcję poprawną i spójną, jednak jej efektywność i umiejętności interpersonalne studenta budzą zastrzeżenia, student dobrze zna zagadnienia teoretyczne i zalecane lektury.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadawalająca, w zakresie poprawności metodycznej i językowej można odnotować nieznaczne odstępstwa od normy, student stosuje podstawową strukturę konspektu; jednak w części praktycznej popełnia błędy w zakresie spójności i efektywności nauczania, znajomość zagadnień teoretycznych dostateczna.

dostateczny (dst; 3,0): zadawalająca, w zakresie poprawności metodycznej i językowej można odnotować odstępstwa od normy, student zachowuje jedynie podstawową strukturę konspektu, jest mało samodzielny w wymiarze praktycznym, znajomość zagadnień teoretycznych dostateczna.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadawalająca, student nie spełnia kryteriów oceny dostatecznej.

Kryteria oceniania:

- wartość merytoryczna projektu edukacyjnego (ocena konspektu zajęć),

- znajomość zagadnień z zakresu treści kształcenia i lektur (egzamin teoretyczny),

- umiejętność przeprowadzenia lekcji języka polskiego (egzamin praktyczny).

Praktyki zawodowe w szkole podstawowej zgodnie z planem kształcenia.