Filozofia umysłu

obowiązkowe

polonistyczno-filozoficzne studia nauczycielskie

I stopień

Cele modułu kształcenia:

Przedstawienie współczesnych badań nad problemami filozofii umysłu.

III rok

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień, wykład konwersatoryjny, dyskusja, praca z tekstem.

3

Treści programowe dla przedmiotu:

- współczesna filozofia umysłu a tradycyjne filozoficzne badania nad duszą, rozumem i poznaniem,

- problem psychofizyczny; zagadnienie autonomii umysłu względen mózgu i ciała,

- obliczeniowe, koneksjonistyczne i biologiczne inspiracje współczesnej filozofii umysłu,

- umysł a komputer; obliczeniowe koncepcje umysłu,

- emergenstyczne koncepcje umysłu; umysł a ewolucja,

- zagadki umysłu: intencjonalność, poznanie innych umysłów, idea umysłu rozszerzonego, wolna wola.

Zalecana literatura:

A. Ayer, „O poznaniu innych umysłów”. W: Chwedeńczuk (1995), Filozofia umysłu. Fragmenty filozofii analitycznej. Warszawa: Aletheia, s. 85-102.

A. Clark, D. Chalmers, "Umysł rozszerzony". W: M. Miłkowski, R. Poczobut (red.) (2008), Analityczna metafizyka umysłu. Najnowsze kontrowersje. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, s. 342-358.

D. Dennett, „Intencjonalność: systemy intencjonalne”. W: D. Dennett, Natura umysłów, rozdz. 4., s. 31-70

D. Dennett, „Historia intencjonalności”. W: D. Dennett, Natura umysłów, rozdz. 4, s. 99-138

P. Churchland, „Problem umysłu i ciała”. W: Chwedeńczuk (1995), Filozofia umysłu. Fragmenty filozofii analitycznej. Warszawa: Aletheia, s. 47-58.

M. Miłkowski, R. Poczobut (red.) (2008), Analityczna metafizyka umysłu. Najnowsze kontrowersje. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii PAN.

P. Przybysz, „Neurofilozofia i filozofia neuronauk”. W: M. Miłkowski, R. Poczobut (red.) Analityczna metafizyka umysłu. Najnowsze ontrowersje. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, s. 689-733.

J. Searle, „Świadomość, cz. I: Świadomość i problem umysł ciało” W: Searle (2010), Umysł. Krótkie wprowadzenie, rozdz. 4-5, Poznań: Rebis, s. 111-135

J. Searle, „Umysły, mózgi i programy”. W: Chwedeńczuk (1995), Filozofia umysłu. Fragmenty filozofii analitycznej. Warszawa: Aletheia, s. 301-324.

A. Turing „Maszyna licząca a inteligencja”. W: Chwedeńczuk (1995), Filozofia umysłu. Fragmenty filozofii analitycznej. Warszawa: Aletheia, s. 271-300.

U. Żegleń (2003), Filozofia umysłu. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:

- zna i rozumie współczesne filozoficzne koncepcje umysłu,

- zna i rozumie relacje współczesnej filozofii umysłu z tradycyjnymi badaniami nad dusza, rozumieniem,

- zna i rozumie wpływ podejścia obliczeniowego, koneksjonistyczne i biologiczne implikacje współczesnej filozofii umysłu,

- rozumie metaforykę umysł /komputer,

- zna i rozumie problem umysł a ewolucja,

- zna i rozumie: intencjonalność, poznanie innych umysłów, idea umysłu rozszerzonego, wolna wola.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): student w bardzo dobrym stopniu opanował zagadnienia poruszane na wykładzie i zajęciach laboratoryjnych).

dobry plus (+db; 4,5): student w stopniu dobrym z plusem opanował zagadnienia poruszane na wykładzie i zajęciach laboratoryjnych).

dobry (db; 4,0): student w dobrym stopniu opanował zagadnienia poruszane na wykładzie i zajęciach laboratoryjnych).

dostateczny plus (+dst; 3,5): student w stopniu dostatecznym z plusem opanował zagadnienia poruszane na wykładzie i zajęciach laboratoryjnych).

dostateczny (dst; 3,0): student w stopniu dostatecznym opanował zagadnienia poruszane na wykładzie i zajęciach laboratoryjnych).

niedostateczny (ndst; 2,0): student w stopniu niedostatecznym opanował zagadnienia poruszane na wykładzie i zajęciach laboratoryjnych).