Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Dramaturgia mediów

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 03-DM-21MDM
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Dramaturgia mediów
Jednostka: Instytut Teatru i Sztuki Mediów
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: język polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Kierunek studiów:

II SUM Media Interaktywne i Widowiska

Poziom przedmiotu:

II stopień

Cele kształcenia:

1. Cel kształcenia:

- Omówienie dramaturgicznych źródeł procesów kulturowych, form sztuki i rozwoju mediów;

- Wskazanie najważniejszych obszarów przenikania się gatunków sztuk w ramach struktur medialnych

- Analiza i interpretacja wybranych form multimedialnych


Pełny opis:

Dramaturgia mediów – podstawowe definicje pojęcia, konteksty teoretyczne i kulturowe

Dramat jako źródło procesów kulturowych, omówienie na wybranych przykładach

Relacje pomiędzy strukturami dramaturgicznymi i mediami technologicznymi na wybranych przykładach

Teorie artystyczne zakładające łączenie sztuk wykonawczych i wizualno-audialnych w XX wieku, m.in. koncepcje B. Brechta, E. Piscatora, S. Eisensteina, W. Meyerholda, T. Kantora, H. Goebbelsa, R. Wilsona, i innych

Analiza wybranych form medialnych takich jak na przykład czaruletka, teatr w internecie.

Montaż, kolaż i inne strategie łączenia mediów

Intermedialność

Transmedialność

Remediacja

Kultura remiksu

Strategia mashup’u

Dramaturgia relacji dźwięku i obrazu

Dramaturgia współczesnego spektaklu multimedialnego (na wybranych przykładach)

Dramaturgia mediów jako przestrzeń rozwoju strategii reklamowych i niekonwencjonalnych kampanii

Struktura dramatyczna i wizualna gier wideo

Literatura:

• Multimedia from Wagner to Virtual Reality, pod red. R. Packera, K. Jordana, New York 2002. (wybrane rozdziały)

• Christiane Paul, Digital Art, London 2005. (wybrane rozdziały)

• Światy z pikseli. Antologia studiów nad grami komputerowymi, red. Mirosław Filiciak, Warszawa 2010.

• Higgins, Dick, Intermedia, w: Nowoczesność od czasu postmodernizmu, tłum. P. Rybson, Gdańsk 2000

• Jay David Bolter, Richard Grusin, Remediations: Understanding New Media, Massachusetts 2000

• Henry Jenkins, Kultura konwengencji. Zderzenie starych i nowych mediów, tłum. M. Filiciak, Warszawa 2006

• Lawrence Lessig: Remiks. Aby sztuka i biznes rozkwitały w hybrydowej gospodarce, Warszawa 2009.

• Remiks. Teorie i praktyki, red. M. Gulik, P. Kaucz, L. Onak, Kraków 2011

• Marshal McLuhan, Zrozumieć media. Przedlużenia człowieka, tłum. N. Szczuka, Warszawa 2004.

• Kultura dźwięku. Teksty o muzyce nowoczesnej, pod red. Ch. Coxa, Daniela Warnera, Gdańsk 2010

• Multi-media: Video - Installation - Performance, pod red. N. Kaye’a, New York 2007.

• Chris Salter, Entangled, Technology and The Transformation of Performance, Massachusetts, 2010 (wybrane rozdziały)

• Philip Auslander, Liveness: Perfomance in a Mediated Culture, New York 2008

• Alexander Galloway, Gaming: Essays on Algotithmic Culture, Minneapolis 2006(wybrane rozdziały)

• Kate Mondloch, Screens. Viewing Media Installation Art, Minneapols 2010. (wybrane rozdziały)

• Bruce Block, Opowiadanie obrazem. Tworzenie wizualnej struktury w filmie, telewizji i mediach cyfrowych, tłum. M. Kuczbajska, Warszawa 2010.

Efekty uczenia się:

Omówić problematykę dramaturgicznych źródeł wybranych procesów kulturowych ( na wybranych przykładach).

Zanalizować funkcje struktur dramatycznych w rozwoju różnych form medialnych w XX wieku (na wybranych przykładach)

Dokonać analizy i interpretacji wybranych form medialnych z uwzględnieniem narzędzi dramatologicznych i kulturowych, m. in. film, instalacja, esej fotograficzny.

Przygotować i przedstawić prezentację o tematyce teoretycznej

zainicjować i przygotować profesjonalny projekt na podstawie baz danych i źródeł naukowych.

Wskazać i omówić aktualnie silnie rozwijające się zjawiska w przestrzeni współczesnej sztuki i kultury medialnej

Wskazać i zanalizować współczesne medialne formy dramatyczne

Metody i kryteria oceniania:

4. Kryteria oceniania

− aktywność w trakcie zajęć (udział w dyskusji i w pracy zespołowej);

− wartość merytoryczna i projekt prezentacji oraz sposób jej przedstawienia;

− znajomość problematyki (współczesnej i historycznej) dramatu i mediów technologicznych

− umiejętność wskazywania analizy dzieł sztuki przy wykorzystaniu narzędzi dramatologicznych

− aktywność w czasie pracy zespołowej i umiejętność prezentowania wspólnie wypracowanych efektów

− umiejętność zaprezentowania na egzaminie wiedzy nabytej w ramach przedmiotu oraz poziom tej wiedzy.

Skala ocen:

5,0 – bardzo dobra znajomość zagadnień związanych z dramaturgią mediów, teoriami, koncepcjami i ideami łączenia mediów w ramach dzieła sztuki. Biegłe orientowanie się we współczesnych osiągnieciach z zakresu kultury konwergencji, intermedialności, remediacji i transmedialności. Umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy w samodzielnie przygotowywanych projektach

4,5 – jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami w umiejętności wykorzystania zdobytej wiedzy w samodzielnie przygotowywanych projektach

4,0 – możliwy szerszy zakres niedociągnięć: słabsze umiejętności we wskazywaniu pełnego zakresu kontekstów dla danych zjawisk, niższa zdolność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji artystycznych łączenia mediów.

3,5 – zadowalająca znajomość zjawisk omawianych na zajęciach i zadowalająca umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy w samodzielnie przygotowywanych projektach

3,0 – zadowalająca znajomość zjawisk omawianych na zajęciach, słaba znajomość współczesnych komercyjnych zjawisk kultury medialnej i narzędzi jej analizy, słaba umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy w samodzielnie przygotowywanych projektach

2,0 - niezadowalająca znajomość zjawisk omawianych na zajęciach oraz wynikające z tego dalsze braki w zakresie efektów kształcenia zdefiniowanych dla przedmiotu

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
ul. Wieniawskiego 1
61-712 Poznań
tel: +48 61 829 4000
kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.1.2.0-5 (2025-06-04)