Czytanie kultury popularnej - spec. komunikacja medialna

obowiązkowe

filologia polska

I stopień

Cele modułu kształcenia:

- zaznajomienie studentów z teoriami kultury popularnej,

- doskonalenie umiejętności krytycznego odbioru i wartościowania tekstów kultury,

- wskazanie na praktyczne zastosowania wiedzy o kulturze popularnej,

- doskonalenie umiejętności interpretacji tekstów literackich w kontekstach wyznaczanych przez kulturę popularną.

II rok

Materiały dostępne w Bibliotece Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej.

Dyskusja z elementami wykładu, interpretacja tekstów kultury oraz naukowych opracowań problemu, prezentacja samodzielnie przygotowana przez studenta.

2

Zajęcia poświęcone interpretacji najważniejszych zjawisk współczesnej kultury popularnej.

Treści programowe dla przedmiotu:

- rozróżnienia definicyjne: sztuka i kultura popularna, kultura masowa, wysoki i niski obieg kultury,

- ponowoczesność jako perspektywa uprzywilejowania kultury popularnej,

- komercjalizacja kultury,

- kultura popularna i tożsamość (doświadczenie, ideologia, edukacja),

- dyskursy związane z ciałem i cielesnością,

- polityczne, społeczne i kulturowe funkcje subkultur,

- estetyka kiczu.

Zalecana literatura:

Barker Ch., Studia kulturowe. Teoria i praktyka, Kraków 2005.

Bauman Z., Globalizacja, Warszawa 2000.

Burszta W., Kuligowski W., Sequel: dalsze przygody kultury w globalnym świecie, Warszawa 2005.

Kłoskowska A., Kultura masowa. Krytyka i obrona, Warszawa 1980.

McLuhan M., Zrozumieć media, Warszawa 2004.

McNair B., Seks, demokratyzacja pożądania i media, czyli kultura obnażania, Warszawa 2004.

Miłosz Cz., Kultura masowa. Antologia tekstów, Kraków 2002.

Storey J., Studia kulturowe i badania kultury popularnej. Teorie i metody, Kraków 2003.

Strinati D., Wprowadzenie do kultury popularnej, Poznań 1998.

Szczegółową listę lektur podaje prowadzący zajęcia.

Po ukończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu efektów uczenia się student/ka powinien/powinna:

- znać główne (współczesne i historyczne) teorie kultury popularnej,

- analizować, interpretować i wartościować teksty kultury popularnej,

- analizować pozaartystyczne (ekonomiczne, polityczne, ideologiczne) czynniki wpływające na kształt utworu,

- dostrzegać i nazywać różnorodność tekstów kultury w zależności od medium, w którym są przekazywane oraz odbiorców, do których są kierowane.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość pojęć i rozróżnień definicyjnych w zakresie kultury popularnej i masowej; bardzo dobra znajomość głównych szkół krytycznych oraz zagadnień związanych z rozwojem pojęć dotyczących kultury popularnej; bardzo wysoka kompetencja w zakresie łączenia zjawisk ogólnokulturowych z pojęciami z zakresu historii, socjologii, polityki; umiejętność trafnego wskazania wpływu zjawisk ogólnokulturowych na różne dziedziny sztuki (przede wszystkim literatury); umiejętność krytycznej analizy zjawisk ze szczególnym naciskiem na samodzielne wartościowanie; interpretacja wybranych tekstów kultury (bardzo dobre osadzenie ich w kontekstach oraz wskazanie na możliwe praktyczne wykorzystanie, np. do celów komercyjnych).

dobry plus (+db; 4,5): dobra znajomość pojęć i rozróżnień definicyjnych w zakresie kultury popularnej i masowej; dobra znajomość głównych szkół krytycznych oraz zagadnień związanych z rozwojem pojęć dotyczących kultury popularnej; wysoka kompetencja w zakresie łączenia zjawisk ogólnokulturowych z pojęciami z zakresu historii, socjologii, polityki; umiejętność trafnego wskazania wpływu zjawisk ogólnokulturowych na różne dziedziny sztuki (przede wszystkim literatury); umiejętność krytycznej analizy zjawisk ze szczególnym naciskiem na samodzielne wartościowanie; interpretacja wybranych tekstów kultury (bardzo dobre osadzenie ich w kontekstach oraz wskazanie na możliwe praktyczne wykorzystanie, np. do celów komercyjnych).

dobry (db; 4,0): dobra znajomość pojęć i rozróżnień definicyjnych w zakresie kultury popularnej i masowej; dobra znajomość głównych szkół krytycznych oraz zagadnień związanych z rozwojem pojęć dotyczących kultury popularnej; wystarczająca kompetencja w zakresie łączenia zjawisk ogólnokulturowych z pojęciami z zakresu historii, socjologii, polityki; umiejętność trafnego wskazania wpływu zjawisk ogólnokulturowych na różne dziedziny sztuki (przede wszystkim literatury); umiejętność krytycznej analizy zjawisk ze szczególnym naciskiem na samodzielne wartościowanie; interpretacja wybranych tekstów kultury (dobre osadzenie ich w kontekstach oraz wskazanie na możliwe praktyczne wykorzystanie, np. do celów komercyjnych). Dopuszcza się drobne pomyłki lub niedociągnięcia w zakresie wiedzy i umiejętności wykorzystania jej w praktyce.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość podstawowych pojęć i rozróżnień definicyjnych w zakresie kultury popularnej i masowej; dostateczna znajomość głównych szkół krytycznych oraz zagadnień związanych z rozwojem pojęć dotyczących kultury popularnej; podstawowa kompetencja w zakresie łączenia zjawisk ogólnokulturowych z pojęciami z zakresu historii, socjologii, polityki; umiejętność trafnego wskazania wpływu zjawisk ogólnokulturowych na różne dziedziny sztuki (przede wszystkim literatury); umiejętność krytycznej analizy zjawisk ze szczególnym naciskiem na samodzielne wartościowanie; interpretacja wybranych tekstów kultury. Dopuszcza się pomyłki lub niedociągnięcia w zakresie wiedzy i umiejętności wykorzystania jej w praktyce, tylko takie jednak, które nie uniemożliwiają działania w zakresie interpretacji tekstów kultury.

dostateczny (dst; 3,0): podstawowa bazowa znajomość podstawowych pojęć i rozróżnień definicyjnych w zakresie kultury popularnej i masowej; dostateczna znajomość głównych szkół krytycznych oraz zagadnień związanych z rozwojem pojęć dotyczących kultury popularnej; podstawowa kompetencja w zakresie łączenia zjawisk ogólnokulturowych z pojęciami z zakresu historii, socjologii, polityki; umiejętność trafnego wskazania wpływu zjawisk ogólnokulturowych na różne dziedziny sztuki (przede wszystkim literatury); umiejętność krytycznej analizy zjawisk ze szczególnym naciskiem na samodzielne wartościowanie; interpretacja wybranych tekstów kultury. Dopuszcza się pomyłki lub niedociągnięcia w zakresie wiedzy i umiejętności wykorzystania jej w praktyce, tylko takie jednak, które nie uniemożliwiają działania w zakresie interpretacji tekstów kultury.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość pojęć i kierunków współczesnej teorii kultury popularnej, niewystarczająca umiejętność ich definiowania i wykorzystania oraz wynikające z tego dalsze braki w zakresie efektów kształcenia zdefiniowanych dla przedmiotu.

Kryteria oceniania:

- ocenianie ciągłe na zajęciach na podstawie obecności, wykonanych zadań oraz aktywnego uczestnictwa w dyskusji,

- sposób przygotowania oraz przedstawienia prezentacji multimedialnej,

- kolokwium zaliczeniowe.