Chemia i technologia metaloorganiczna

Podstawowe zagadnienia dotyczące syntezy, struktury i reaktywności związków metaloorganicznych. Studenci zapoznają się z metodami syntezy i charakterystyką pochodnych karbylowych litu, sodu, magnezu, boru, glinu, krzemu, fosforu, miedzi i cynku. Ponadto omówione są procedury syntez kompleksów karbylowych, alkilidenowych, alkilidynowych, karbonylowych, cyklopentadienylowych i arenowych metali przejściowych. Przekazywane są wiadomości z zakresu podstawowych zagadnień przemysłowej syntezy metaloorganicznej. Podczas ćwiczeń laboratoryjnych każdy student (lub 2-3 osobowa grupa) wykonuje syntezy szeregu preparatów - związków metaloorganicznych zarówno metali grup głównych, jak i metali przejściowych i/lub badają właściwości fizykochemiczne tych związków.

Celem przedmiotu jest przekazanie podstawowej wiedzy z zakresu syntezy, struktury i reaktywności związków metaloorganicznych oraz elementów przemysłowej chemii metaloorganicznej. Celem ćwiczeń laboratoryjnych jest zapoznanie studenta z podstawowymi metodami syntez poszczególnych typów związków metaloorganicznych, poznanie właściwości fizykochemicznych tych związków oraz opanowanie podstawowych technik stosowanych w ich syntezie.

EFEKTY KSZTAŁCENIA: Po zakończeniu przedmiotu student powinien wykazać się:

1. Wiedzą i zrozumieniem zakresu i przedmiotu badań chemii metaloorganicznej, podstawową wiedzą z zakresu syntezy, struktury i reaktywności związków metaloorganicznych; znajomością metod i technologii otrzymywania najważniejszych grup związków metaloorganicznych, metod określania struktury związków metaloorganicznych, zastosowań związków metaloorganicznych w katalizie, syntezie organicznej i chemii polimerów.

2. Wiedzą dotyczącą technik laboratoryjnych pracy w atmosferze obojętnej, metod odtleniania i osuszania gazów, rozpuszczalników oraz głównych grup reagentów.

3. Umiejętnością stosowania podstawowych technik laboratoryjnych chemii metaloorganicznej takich jak praca w komorze rękawicowej, praca na linii próżniowo-gazowej z użyciem techniki Schlenka.

4. Umiejętnością interpretacji wyników badań i formułowania trafnych wniosków.

5. Zdolnością pisania raportu na bazie wykonanych eksperymentów.

1) L. Kolditz, Chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa, 1994.

2) M. Bochmann, Organometallics 1, Complexes with transition metals-carbon -bonds, Oxford Science Publications, Oxford, 1994.

3) M. Bochmann, Organometallics 2, Complexes with transition metals-carbon -bonds, Oxford Science Publications, Oxford, 1994.

4) Ch. Elschenbroich, A.Salzer, Organometallics, Wiley-VCH, Weinheim, 1992.

5) R. Whyman, Applied Organometallic Chemistry and Catalysis, Oxford Univ. Press, 2001.

6) W.A. Herrmann, B. Cornils, eds. Applied Homogenous Catalysis with Organometallic Compounds, Wliley-VCH, Weinheim, 2002.

7) H. Maciejewski, C. Pietraszuk (Ed.), Ćwiczenia laboratoryjne z chemii metaloorganicznej i katalizy kompleksami metali, BETAGRAF, Poznań, 2002.