Partycypacyjne formy animacji społeczno-kulturowej

obowiązkowe

30

Celem zajęć jest zapoznanie studentek i studentów z rolą socjologa w działaniach w obszarze animacji społeczno-kulturowej oraz nabycie przez studentów i studentki kompetencji w zakresie wspierania takich działań. Zajęcia mają charakter ćwiczeń terenowych. Po ukończeniu kursu student/ka będzie potrafił/a zaplanować, przeprowadzić i podsumować działania diagnostyczne i ewaluacyjne wspierające projekty z zakresu animacji społeczno-kulturowej.

I PROGRAM ZAJĘĆ

06.10 Zajęcia organizacyjne. Czym jest animacja społeczno-kulturowa?

20.10. Spotkanie w Inkubatorze Kultury Pireus. Działalność IKP. Wprowadzenie do badań

03.11. Organizacja badań. Pytania badawcze, techniki badawcze. Praca nad narzędziami.

17.11. Praca nad narzędziami, CD.

01.12. Konsultacje w podgrupach

15.12. Podsumowanie badań cz.1

05.01 Podsumowanie badań, cz.2 (Pireus)

19.01. Wystawienie ocen, dyskusja

II. WYMAGANIA DOTYCZĄCE UZYSKANIA ZALICZENIA

1. Obecność

• dopuszczalne są maksymalnie dwie półtoragodzinne nieobecności

• każda dodatkowa nieobecność powoduje konieczność przyjścia na dyżur i rozmowy o lekturze

2. Zrealizowanie działań badawczych dla Inkubatora Kultury Pireus.

3. Zaprezentowanie wyników badań w Pireusie.

Ocena końcowa jest wystawiana na podstawie zrealizowanych zadań w terenie oraz prezentacji. Na ocenę wpływają następujące elementy:

1. Zaangażowanie i rzetelność w wykonywaniu działań w terenie (obecność i wykonanie wszystkich elementów działań) 10p.

2. Opinia organizatorów działań dotycząca jakości dostarczonych produktów działań 10p.

3. Jakość wykonanej prezentacji: wyczerpująca analiza, przejrzystość przekazu, wysiłek włożony w przygotowanie prezentacji 10p.

Punktacja:

28-30 punktów: bdb

27 punktów: db+

23 - 26 punktów: db

22 punktów: dst+

18-21 punktów: dst

• Agata Skórzyńska, Animacja kulturowa, http://cpe.poznan.pl/dictionary/animacja-kulturowa/

• Maja Dobiasz, Przybornik animatora kultury. Lokalne projekty twórcze, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Warszawa 2013 s. 2-8

• Agnieszka Pajączkowska, Modele do składania, czyli o tym, w jaki sposób animatorzy kultury realizują swoje projekty, w: Edukacja+animacja, red. Karolina Dziełak, Anna Rogozińska, Aleksandra Stańczuk, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2011 (wraz z przykładami, do których prowadzą linki w tekście)

• Marek Krajewski i Filip Schmidt, Animacja/edukacja. Możliwości i ograniczenia edukacji i animacji kulturowej w Polsce, Wydawnictwo Małopolskiego Instytutu Kultury, Kraków 2013

• Ę pyta oraz Animator kultury, kto to taki?, [w:] DLA. Animacja kultury: metody, działania, inspiracje, Stowarzyszenie Inicjatyw Twórczych Ę, Warszawa 2005, s. 8-13

• Marek Krajewski, W stronę relacyjnej koncepcji uczestnictwa w kulturze, „Kultura i społeczeństwo” nr 1/2013

• Marek Krajewski i Filip Schmidt, Animacja/edukacja. Możliwości i ograniczenia edukacji i animacji kulturowej w Polsce, Wydawnictwo Małopolskiego Instytutu Kultury, Kraków 2013

• Iza Rutkowska, Animator kultury w każdym artyście, niezależnie od tego, czy jest kucharzem, ogrodnikiem, architektem, rolnikiem, w: Sztuka+animacja, red. Aleksandra Stańczuk-Sosnowska i Joanna Krupa, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2014

• Edyta Ołdak, Kilka „nie wiem” na NieKongres, w: Sztuka+animacja…

• TERAZ! Animacja kultury, red. Iwona Kurz, Stowarzyszenie Katedra Kultury i IKP UW, Warszawa 2008, s. 28-29 (hasło Sztuka)

• Animacja: wielość idei, działań, narzędzi, celów, wywiad z Markiem Krajewskim, w: Niekongres animatorów kultury, red. Joanna Orlik, Warszawa 2014, s. 46-52 [fragment wywiadu]

• Etnografia, animacja, sztuka: wprowadzenie, w: Etnografia, animacja, sztuka: nierozpoznane wymiary rozwoju kulturalnego, red. Tomasz Rakowski, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2013, s. 6-23

• Agata Urbanik, Quo vadis? O partycypacyjnej diagnozie lokalnej, Instytut Socjologii UW, Warszawa 2011, s. 11-18

• Michał Danielewicz, Aleksandra Gołdys, Agata Nowotny, Łukasz Ostrowski, Zrób to sam. Jak zostać badaczem społeczności lokalnej? Poradnik dla Domów Kultury, Towarzystwo Inicjatyw Twórczych Ę, Warszawa 2010, s. 15-50 (wystarczy po zajęciach)

• Aleksandra Daszkowska-Kamińska, Aleksandra Gołdys, Maria Makowska, Agata Urbanik, Przepis na diagnozę, czyli poznaj młodych i środowisko lokalne, Polska Fundacja Dzieci i Młodzieży, Warszawa 2013, s. 7-8, 13-18, 25-43

• Dla. Animacja kultury. Metody, działania, inspiracje, red. Marta Białek, Warszawa 2005 (szczególnie s. 17-30)

• Marta Białek-Graczyk, Agata Nowotny, Łukasz Ostrowski, Zoom na domy kultury: laboratorium zmiany, Warszawa 2009

• Stowarzyszenie Tratwa, Księga Ogniw. Mapy Pamięci, Olsztyn 2009

• Przykłady projektów z www.platformakultury.pl i innych źródeł

• Trudne ćwiczenie z marzenia, wywiad z Marią Rogaczewską, w: Niekongres animatorów kultury, red. Joanna Orlik, Warszawa 2014, s. 27-36

obowiązkowe

30

Celem zajęć jest zapoznanie studentek i studentów z rolą socjologa w działaniach w obszarze animacji społeczno-kulturowej oraz nabycie przez studentów i studentki kompetencji w zakresie wspierania takich działań. Zajęcia mają charakter ćwiczeń terenowych. Po ukończeniu kursu student/ka będzie potrafił/a zaplanować, przeprowadzić i podsumować działania diagnostyczne i ewaluacyjne wspierające projekty z zakresu animacji społeczno-kulturowej.

I PROGRAM ZAJĘĆ

11.10 Zajęcia organizacyjne.

18.10. Spotkanie w Miejskiej Galerii Sztuki Arsenał. Działalność Arsenału. Wprowadzenie do badań (2x1.5)

25.10. Wykład: narzędzia diagnostyczne i ewaluacyjne. Organizacja badań. Pytania badawcze, techniki badawcze.

08.11. Spotkanie z Galerią Miejską Arsenał online

15.11. Wykład: czym jest animacja społeczno-kulturowa?

22.11. Praca nad narzędziami.

29.11 wykład: Animacja i edukacja w Polsce

06.12 Konsultacje dotyczące badań / udział w wystawie i aktywnościach towarzyszących

13.12. wykład: Animacja i edukacja podczas pandemii

03.01 Omówienie wstępnych wyników badań

10.01 lub 17.01 Spotkanie z Galerią Miejską Arsenał (2x1.5h)

24.01 Spotkanie podsumowujące

II. WYMAGANIA DOTYCZĄCE UZYSKANIA ZALICZENIA

1. Obecność

• dopuszczalne są maksymalnie dwie półtoragodzinne nieobecności

• każda dodatkowa nieobecność powoduje konieczność przyjścia na dyżur i rozmowy o lekturze

2. Zrealizowanie działań badawczych dla Galerii Miejskiej Arsenał.

3. Zaprezentowanie wyników badań w GM Arsenał.

Ocena końcowa jest wystawiana na podstawie zrealizowanych zadań w terenie oraz prezentacji. Na ocenę wpływają następujące elementy:

1. Zaangażowanie i rzetelność w wykonywaniu działań w terenie (obecność i wykonanie wszystkich elementów działań) 10p.

2. Opinia organizatorów działań dotycząca jakości dostarczonych produktów działań 10p.

3. Jakość wykonanej prezentacji: wyczerpująca analiza, przejrzystość przekazu, wysiłek włożony w przygotowanie prezentacji 10p.

Punktacja:

28-30 punktów: bdb

27 punktów: db+

23 - 26 punktów: db

22 punktów: dst+

18-21 punktów: dst

• Agata Skórzyńska, Animacja kulturowa, http://cpe.poznan.pl/dictionary/animacja-kulturowa/

• Maja Dobiasz, Przybornik animatora kultury. Lokalne projekty twórcze, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Warszawa 2013 s. 2-8

• Agnieszka Pajączkowska, Modele do składania, czyli o tym, w jaki sposób animatorzy kultury realizują swoje projekty, w: Edukacja+animacja, red. Karolina Dziełak, Anna Rogozińska, Aleksandra Stańczuk, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2011 (wraz z przykładami, do których prowadzą linki w tekście)

• Marek Krajewski i Filip Schmidt, Animacja/edukacja. Możliwości i ograniczenia edukacji i animacji kulturowej w Polsce, Wydawnictwo Małopolskiego Instytutu Kultury, Kraków 2013

• Ę pyta oraz Animator kultury, kto to taki?, [w:] DLA. Animacja kultury: metody, działania, inspiracje, Stowarzyszenie Inicjatyw Twórczych Ę, Warszawa 2005, s. 8-13

• Marek Krajewski, W stronę relacyjnej koncepcji uczestnictwa w kulturze, „Kultura i społeczeństwo” nr 1/2013

• Marek Krajewski i Filip Schmidt, Animacja/edukacja. Możliwości i ograniczenia edukacji i animacji kulturowej w Polsce, Wydawnictwo Małopolskiego Instytutu Kultury, Kraków 2013

• Iza Rutkowska, Animator kultury w każdym artyście, niezależnie od tego, czy jest kucharzem, ogrodnikiem, architektem, rolnikiem, w: Sztuka+animacja, red. Aleksandra Stańczuk-Sosnowska i Joanna Krupa, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2014

• Edyta Ołdak, Kilka „nie wiem” na NieKongres, w: Sztuka+animacja…

• TERAZ! Animacja kultury, red. Iwona Kurz, Stowarzyszenie Katedra Kultury i IKP UW, Warszawa 2008, s. 28-29 (hasło Sztuka)

• Animacja: wielość idei, działań, narzędzi, celów, wywiad z Markiem Krajewskim, w: Niekongres animatorów kultury, red. Joanna Orlik, Warszawa 2014, s. 46-52 [fragment wywiadu]

• Etnografia, animacja, sztuka: wprowadzenie, w: Etnografia, animacja, sztuka: nierozpoznane wymiary rozwoju kulturalnego, red. Tomasz Rakowski, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2013, s. 6-23

• Agata Urbanik, Quo vadis? O partycypacyjnej diagnozie lokalnej, Instytut Socjologii UW, Warszawa 2011, s. 11-18

• Michał Danielewicz, Aleksandra Gołdys, Agata Nowotny, Łukasz Ostrowski, Zrób to sam. Jak zostać badaczem społeczności lokalnej? Poradnik dla Domów Kultury, Towarzystwo Inicjatyw Twórczych Ę, Warszawa 2010, s. 15-50 (wystarczy po zajęciach)

• Aleksandra Daszkowska-Kamińska, Aleksandra Gołdys, Maria Makowska, Agata Urbanik, Przepis na diagnozę, czyli poznaj młodych i środowisko lokalne, Polska Fundacja Dzieci i Młodzieży, Warszawa 2013, s. 7-8, 13-18, 25-43

• Dla. Animacja kultury. Metody, działania, inspiracje, red. Marta Białek, Warszawa 2005 (szczególnie s. 17-30)

• Marta Białek-Graczyk, Agata Nowotny, Łukasz Ostrowski, Zoom na domy kultury: laboratorium zmiany, Warszawa 2009

• Stowarzyszenie Tratwa, Księga Ogniw. Mapy Pamięci, Olsztyn 2009

• Przykłady projektów z www.platformakultury.pl i innych źródeł

• Trudne ćwiczenie z marzenia, wywiad z Marią Rogaczewską, w: Niekongres animatorów kultury, red. Joanna Orlik, Warszawa 2014, s. 27-36