Cognitive Processes

Przedmiot Psychologia poznawcza obejmuje problematykę procesów umysłowych człowieka. Zachowanie człowieka w ramach przedmiotu zgodnie z postulatami psychologii poznawczej nie jest ujmowane tylko jako zewnętrzna manifestacja, ale konieczne są wyjaśnienia, które uwzgledniają reprezentacje poznawcze oraz elementarne i złożone procesy poznawcze.

Przedmiot Psychologia poznawcza obejmuje problematykę procesów umysłowych człowieka tego jak jednostka odpiera informacje, uczy się, zapamiętuje i myśli. Zachowanie człowieka w ramach przedmiotu zgodnie z postulatami psychologii poznawczej nie jest ujmowane tylko jako zewnętrzna manifestacja, ale konieczne są wyjaśnienia, które uwzgledniają reprezentacje poznawcze (np. modele umysłowe, schematy czy pojęcia), oraz elementarne (np. uwaga, pamięć, percepcja) i złożone (np. rozumoanie, podejmowanie decyzji, przetwarzanie języka) procesy poznawcze. Treśc zajęć realizowanych w formie kompatybilnych tematycznie wykładów, konwersatoriów i ćwiczeń bedzie próba odpowiedzi na pytania zgodnie z aktualną wiedzą z zakresu psychologii poznawczej, takie jak m.in. jak ludzie postrzegają różne kształty?, z jakiego powodu niektóre fakty zapominają , a inne wspomnienia pielęgnują całe życie?, jak to jest możliwe, że po doświadczeniu impasu w rozwiazywaniu problemów nagle wpadają na twórcze rozwiązania?

Zalecana literatura:

‒ Jagodzińska, M. (2005). Psychologia pamięci. Badania, teorie, zastosowania. Gliwice: Wydawnictwo Helion. (s. 150-184; 303-321; 345-375).

‒ Maruszewski, T. (2001). Subtelny czar psychologii poznawczej. Przegląd Psychologiczny, 44 (1), 57-72.

‒ Maruszewski, T. (2005). Pamięć autobiograficzna. Gdańsk: GWP. (s.73-89).

‒ Maruszewski, T. (2011). Psychologia poznania. Umysł i świat. Gdańsk: GWP. (s. 65-75; 135- 143; 347- 355).

‒ Młodkowski, J. (1998). Aktywność wizualna człowieka. Warszawa: PWN. (s. 282-291).

‒ Najder, K. (1992). Schematy poznawcze. W: Materska M., Tyszka T. (red.). Psychologia i poznanie, (s. 33-60). Warszawa: PWN.

‒ Nęcka, E. (2001). Psychologia twórczości. Gdańsk: GWP. (s. 97-120).

‒ Nęcka E., Orzechowski J. i Szymura B. (2006) Psychologia poznawcza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. (s. 22-30; 37-56; 66-76; 86-88; 98-135; 168-174; 178-186; 221-245; 248-252; 283-299; 307-309; 312-318; 333-340; 377-394; 409-414; 484-537; 612-628).

‒ Sternberg, R. J. (2001). Psychologia poznawcza. Warszawa: Wyd. Szkolne i Pedagogiczne. (s. 15-29;150-153; 261-271; 291-297).

‒ Tyszka, T. (1999). Psychologiczne pułapki oceniania i podejmowania decyzji. Gdańsk: GWP. (s. 128-155).

‒ Winkielman, P. i Niedenthal P.M (2009). Ucieleśniony emocjonalny umysł społeczny. W: M. Kossowska i M. Kofta (red.), Psychologia poznania społecznego (s. 83-101). Warszawa: PWN.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

‒ Anderson, J. B. (1998). Uczenie się i pamięć. Warszawa: Wyd. Szkolne i Pedagogiczne. (s. 208-211).

‒ Baddeley, A. (1998). Pamięć. Poradnik użytkownika. Warszawa: Prószyński i S-ka.

‒ Budzicz, Ł. (2012). Czas reakcji w badaniu złożonych konstruktów psychologicznych: emocjonalne zadanie Stroopa i test decyzji leksykalnych. W: W.J. Paluchowski, A. Bujacz, P. Haładziński, L. Kaczmarek (red.) Nowoczesne metody badawcze w psychologii (s. 11-25). Poznań: Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Społecznych.

‒ Jasielska, A. (2013). Charakterystyka i konsekwencje potocznego rozumienia emocji. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. (s. 56-61)

‒ Kahneman, D., Tversky, A. (1973/2007). O psychologii przewidywania. W: Z. Chlewiński (red.). Psychologia poznawcza w trzech ostatnich dekadach XX wieku (s. 239-260). Gdańsk: GWP.

‒ Łukaszewski, W. (2003). Wielkie pytania psychologii. Gdańsk: GWP. (S.164-176).

‒ Memon, A. (2001). Opowiedzieć wszystko: wywiad poznawczy. W: A. Memon, A. Vrij, R. Bull (red.) Psychologia i prawo. Wiarygodność zeznań i materiału dowodowego. Gdańsk: GWP (s. 207-230).

‒ Młodkowski, J. (1998). Aktywność wizualna człowieka. Warszawa: PWN.

‒ Pylyshyn, Z. (2007). Spór o wyobraźnię: medium analogowe czy wiedza ukryta? W: Z. Chlewiński (red.). Psychologia poznawcza w trzech ostatnich dekadach XX wieku (s. 366-408). Gdańsk: GWP.

‒ Rosch, E. (1978/2007). Zasady kategoryzacji. W: Z. Chlewiński (red.). Psychologia poznawcza w trzech ostatnich dekadach XX wieku (s. 409-430). Gdańsk: GWP.

‒ Rumelhart, D.E. (1980/2007). Schematy – cegiełki poznania. W: Z. Chlewiński (red.). Psychologia poznawcza w trzech ostatnich dekadach XX wieku (s. 431-455). Gdańsk: GWP.

‒ Russell J.A. i Lemay G. (2005). Pojęcia dotyczące emocji. W: M. Lewis i J.M. Haviland-Jones (red.), Psychologia emocji (s. 617-633). Gdańsk: GWP.

‒ Schacter, D.L. (2001). Siedem grzechów pamięci. Warszawa: PIW.

‒ Tzelgow, J. Henik, A. (1995). Kontrola zautomatyzowana i wprawa. Przypadek efektu Stroopa. Czasopismo Psychologiczne, 1, 1-2, 7-17.

‒ definiuje podstawowe pojęcia psychologii poznawczej

‒ przedstawia założenia teorii poznawczych oraz złożone zjawiska i procesy poznawcze

‒ konsekwentnie stosuje i upowszechnia zasadę ścisłego, opartego na danych empirycznych interpretowania zjawisk i procesów poznawczych w pracy badawczej i działaniach praktycznych

‒ interpretuje uzyskane wyniki w kategoriach mechanizmu ogólnego i różnic indywidualnych

‒ potrafi koncepcyjne opracować i zaprojektować proste eksperymenty z dziedziny procesów przetwarzania informacji

‒ posługuje się psychologią poznawczą do wyjaśniania szerokiego spektrum zjawisk, które zwykle nie są rozpatrywane w kontekście poznawczym (takich jak np. zjawiska społeczne, zaburzenia psychiczne, reklama).

‒ stosuje znane strategie zapamiętywania, wnioskowania, rozwiązywania problemów, podejmowania decyzji, twórczości

‒ korzysta z obiektywnych źródeł informacji naukowej oraz posługuje się zasadami krytycznego myślenia przy rozstrzyganiu problemów praktycznych

‒ przestrzega zasad etyki zawodowej ze szczególny naciskiem na postawę psychologa-badacza

Metody:

‒ Egzamin pisemny

‒ Egzamin z „otwartą książką”

‒ Kolokwium pisemne

‒ Test

‒ Projekt

‒ Raport

‒ Prezentacja multimedialna

‒ Egzamin praktyczny (obserwacja wykonawstwa)

‒ Inne (jakie?) – Dyskusja problemowa

Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:

- bardzo dobry (bdb; 5,0): znakomita wiedza (96%-100% poprawnych odpowiedzi w zadaniach sprawdzających wiedzę- egzamin, kolokwia), umiejętności i kompetencje personalne i społeczne oraz minimum obecności na zajęciach ćwiczeniowych i konwersatoryjnych wymaganych regulaminem studiów

- dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra wiedza (86%-95% poprawnych odpowiedzi w zadaniach sprawdzających wiedzę- egzamin, kolokwia), umiejętności i kompetencje personalne i społeczne oraz minimum obecności na zajęciach ćwiczeniowych i konwersatoryjnych wymaganych regulaminem studiów

- dobry (db; 4,0): dobra wiedza (66%-85% poprawnych odpowiedzi w zadaniach sprawdzających wiedzę- egzamin, kolokwia), umiejętności i kompetencje personalne i społeczne oraz minimum obecności na zajęciach ćwiczeniowych i konwersatoryjnych wymaganych regulaminem studiów

- dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca wiedza (56%-65% poprawnych odpowiedzi w zadaniach sprawdzających wiedzę- egzamin, kolokwia) umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi brakami oraz minimum obecności na zajęciach ćwiczeniowych i konwersatoryjnych wymaganych regulaminem studiów

- dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca wiedza (51%-55% poprawnych odpowiedzi w zadaniach sprawdzających wiedzę- egzamin, kolokwia), umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami oraz minimum obecności na zajęciach ćwiczeniowych i konwersatoryjnych wymaganych regulaminem studiów

- niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca wiedza (poniżej 50% poprawnych odpowiedzi w zadaniach sprawdzających wiedzę- egzamin, kolokwia), umiejętności i kompetencje personalne i społeczne oraz przekroczenie minimum obecności na zajęciach ćwiczeniowych i konwersatoryjnych wymaganych regulaminem studiów

---