Personality

Obowiązkowa

1. Bąk, W. (2002). E. Tory Higginsa teoria rozbieżności ja. Przegląd Psychologiczny, 45(1), 39–55.

2. Dollard, J., Miller, N. (1967). Osobowość i psychoterapia (s. 32–51, 94–120). Wydawnictwo Naukowe PWN.

3. Erikson, E. H. (2002). Tożsamość a cykl życia (s. 97–98, 107–118). Wydawnictwo Zysk i S-ka.

4. Freud, Z. (2009). Wykłady ze wstępu do psychoanalizy. Nowy cykl (s. 45–62). Wydawnictwo KR.

5. Freud, Z. (2005). Poza zasadą przyjemności (s. 59–78, 93–95). Wydawnictwo Naukowe PWN.

6. Freud, Z., Breuer, J. (1986). O psychicznym mechanizmie objawu histerycznego. Przegląd Psychologiczny, 29(3), 630–643

7.Hall, C. S., Lindzey, G., Campbell, J. B. (2006). Teorie osobowości. Wydanie nowe (s. 25–48, 52–183, 231–264, 446–469). Wydawnictwo Naukowe PWN.

8. Hermans, H. (2008). Polifonia umysłu: wielogłosowe i dialogowe Ja. W: J. Rowan, M. Cooper (red.), Jekyll i Hyde. Wielorakie Ja we współczesnym świecie (s. 115–138). Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

9. Horney, K. (2002). Neurotyczna osobowość naszych czasów (s. 17–100). Dom Wydawniczy Rebis.

10. Horney, K. (2000). Nasze wewnętrzne konflikty (s. 20–45, 98–117). Dom Wydawniczy Rebis.

11. Kofta, M. (red). (2000). Osobowość i różnice indywidualne. W: J. Strelau (red.), Podręcznik akademicki. Tom 2 (r. 34–36; s. 524–652). Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

12. Laplanche, J., Pontalis, J. -B. (1996). Ja (ego). W: Słownik psychoanalizy (s. 93–104). Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne.

13. Majczyna, M. (2000). Podmiotowość i tożsamość. W: A. Gałdowa (red.), Tożsamość człowieka (s. 43–50). Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

14. Niedźwieńska, A. (1999). Geneza, struktura i mechanizmy motywacyjne osobowości w ujęciu Alberta Bandury. W: A. Gałdowa (red.), Klasyczne i współczesne koncepcje osobowości (s. 195–207). Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

15. Oleś, P. K. (2013). Wprowadzenie do psychologii osobowości (s. 125–128, 161–171, 254–259). Wydawnictwo Naukowe Scholar.

16. Oleś, P., Drat-Ruszczak, K. (2008). Osobowość. W: J. Strelau, D. Doliński (red.), Podręcznik akademicki. Tom 1 (s. 650–764). Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

17. Pervin, L. (2002). Psychologia osobowości (s. 19–45, 49–78, 240–275, 415–417). Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

18. Pervin, L. A., Cervone, D. (2011). Osobowość – teoria i badania (s. 276–288, 314–333). Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

19. Porębiak, M. (2005). Samoocena jawna i utajona. Model dwuskładnikowy. Nowiny, 2, 93–105

20. Stemplewska-Żakowicz, K. (2004). O rzeczach widywanych na obrazkach ( s. 56–66). Warszawa: Wydawnictwo Academica SWPS.

21. Strelau, J. Zawadzki, B. (2008) Psychologia różnic indywidualnych. W: J. Strelau, D. Doliński (red.), Podręcznik akademicki. Tom 1 (r. 9.4; s. 799–816). Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

22. Suchańska, A. (1984). Test apercepcji tematycznej H. A. Murraya. W: H. Sęk (red.), Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność (s. 61–90). Wydawnictwo Naukowe UAM.

23. Witkowski, L. (2009). Rozwój i tożsamość w cyklu życia. Studium koncepcji Erika H. Eriksona (s. 61–73, 87–96). Wydawnictwo WSEZ.

Dodatkowa

1. Bandura A. (2007). Teoria społecznego uczenia się (s. 32–153). Wydawnictwo Naukowe PWN.

2. Erikson, E. H. (1968). Identity: Youth and Crisis (s. 216–221). W.W. Norton & Company.

3. Freud, Z. (1999). Życie seksualne (s. 219–238). Wydawnictwo KR.

4. Kolańczyk, A. (1999). Czuję myślę jestem. Świadomość i procesy psychiczne w ujęciu poznawczym (s. 14–25). Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

5. Oleś, P. K. (2013). Wprowadzenie do psychologii osobowości ( s. 348–378). Wydawnictwo Naukowe Scholar.

6. Rogers, C. (2002). O stawaniu się osobą (s. 57–66, 141–159). Dom Wydawniczy Rebis.

7. Stemplewska-Żakowicz, K. (2002). Koncepcje narracyjnej tożsamości. Od historii życia do dialogowego „ja”. W: J. Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata (s. 81–113). Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

8. Szczukiewicz, P. (1998). Rozwój psychospołeczny a tożsamość (s. 17–35). Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Wiedzy – Student/ka:

W1: dysponuje wiedzą na temat podstawowych kierunków i teorii osobowości oraz kategorii osobowościowych stosowanych w opisie i wyjaśnianiu zachowań

W2: wie, na czym polegają podstawowe kontrowersje (problemy) wokół osobowości oraz zna ich rozwiązania teoretyczne

W3: rozumie specyfikę prowadzenia badań w obszarze osobowości oraz uwarunkowania stosowanych metod badania osobowości

W4: rozpoznaje możliwe zastosowania praktyczne dorobku psychologii osobowości

Umiejętności – Student/ka:

U1: potrafi dokonać oceny możliwości i ograniczeń poznawczych, metodologicznych i aplikacyjnych różnych ujęć osobowości

U2: potrafi refleksyjnie i krytycznie posługiwać się koncepcjami o różnym rodowodzie teoretycznym i ich kluczowymi kategoriami

U3: potrafi rozpoznać wskaźniki wybranych kategorii teoretycznych oraz zastosować w tym celu odpowiednie metody psychologiczne

U4: potrafi stosować poznane teorie osobowości w opisie, wyjaśnianiu i prognozowaniu zachowania

K1: dopuszcza różnorodność i alternatywne możliwości interpretacji określonych zjawisk i zachowania osoby na gruncie odmiennych teorii

K2: dostrzega znaczenie wiedzy z zakresu psychologii osobowości w rozwiązywaniu problemów teoretycznych i praktycznych

K3: ma gotowość do podejmowania dyskusji, uzasadniając teoretycznie własne hipotezy dotyczące osobowościowych mechanizmów zachowania

K4: zdaje sobie sprawę z ograniczeń i względności dostępu do poznania osobowości oraz uznaje złożoność determinant funkcjonowania człowieka

Wykład

Egzamin pisemny (test wiadomości): pozytywne zaliczenie wymaga uzyskania co najmniej 60% punktów.

Konwersatorium

Uczestniczenie w co najmniej 80% zajęć.

Wejściówki: szczegółowe zasady oceniania podane w materiałach dla osób studiujących.

Kolokwium końcowe (pytania otwarte): pozytywne zaliczenie wymaga uzyskania co najmniej 60% punktów.

Ćwiczenia

Uczestniczenie w co najmniej 80% zajęć.

Zadania (mini-projekty): wykonanie i sprawozdanie zgodnie z otrzymanymi wskazówkami.

Kolokwium końcowe (analiza przypadku, z dostępem do materiałów źródłowych): pozytywne zaliczenie wymaga uzyskania co najmniej 60% punktów.