Biograficzne ścieżki rozwoju - studia przypadków

obowiązkowe

pedagogika opiekuńczo-wychowawcza

I stopień

• Dostarczenie wiedzy na temat możliwości biograficznych rozwiązań indywidualnych

• Zapoznanie z nurtem narracyjnym w pedagogice i psychologii

• Wyposażenie studenta w umiejętność zbierania i analizowania danych w metodzie biograficznej i wykorzystania ich w procesie diagnostyczno-badawczym

• Rozwinięcie umiejętności analizy i interpretacji wytworów własnych osób badanych a także analizy narracji

• Doskonalenie własnego warsztatu badawczego

• Doskonalenie umiejętności interpersonalnych

• Pogłębienie refleksji nad własną ścieżką rozwoju

III rok

tak, w cyklu 2020/2021

Potwierdzona wiedza z psychologii rozwoju człowieka, potwierdzony udział w zajęciach z przedmiotu: biografia ogólna

U osoby prowadzącej podczas dyżurów

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 30

Praca własna studenta:

Przygotowanie do zajęć 10

Czytanie wskazanej literatury 5

Przygotowanie prezentacji 15

SUMA GODZIN 60

LICZBA PUNKTÓW ECTS 2

źródła danych w metodzie biograficznej

znaczenie teorii narracyjnych w pracy pedagogicznej

projektowanie własnego życia poprzez tworzenie opowieści autobiograficznych

uczenie się poprzez opowiadanie o życiu- wykorzystanie gry autobiograficznej D. Demetrio oraz autorskiej grupowej gry (auto)biograficznej

analiza indywidualnych przypadków z wykorzystaniem znanych koncepcji rozwojowych

źródła danych w metodzie biograficznej

znaczenie teorii narracyjnych w pracy pedagogicznej

projektowanie własnego życia poprzez tworzenie opowieści autobiograficznych

uczenie się poprzez opowiadanie o życiu- wykorzystanie gry autobiograficznej D. Demetrio oraz autorskiej grupowej gry (auto)biograficznej

analiza indywidualnych przypadków z wykorzystaniem znanych koncepcji rozwojowych

Alheit P., Podejście biograficzne do całożyciowego uczenia się, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja: kwartalnik myśli społeczno-pedagogicznej” 3 (2011), s. 7-21.

Alheit P., Teoria biografii jako fundament pojęciowy uczenia się przez całe życie, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja: kwartalnik myśli społeczno-pedagogicznej” 4 (2015), s. 23-35.

Buhler, Ch. (1999). Bieg życia ludzkiego. Warszawa: PWN

Dubas, E. (2011). "Uczenie się z biografii Innych"-wprowadzenie, w: E. Dubas, W. Świtalski (red.), Uczenie się z biografii Innych", Łódź: Wydawnictwo UŁ.

Dubas, E. (2011). Uczenie się z (własnej) biografii-wprowadzenie, w: E. Dubas, W. Świtalski (red.), Uczenie się z (własnej) biografii, Łódź: Wydawnictwo UŁ.

Maruszewski, T. (2005). Pamięć autobiograficzna. Gdańsk: GWP

Trzebiński, J. (2002) Narracja jako sposób rozumienia świata. Gdańsk: GWP

Urbaniak-Zając, D. (2011). Biograficzna perspektywa badawcza, w: E. Dubas, W. Świtalski (red.), Uczenie się z (własnej) biografii, Łódź: Wydawnictwo UŁ.

Po zakończonych zajęciach student(ka) może:

-rozumieć znaczenie narracji biograficznych w konstruowaniu projektów życiowych

-skonstruować i przeprowadzić badania biograficzne

-dokonać analizy indywidualnych biografii z wykorzystaniem koncepcji rozwoju człowieka oraz procesu uczenia się z biografii

-podejmować autorefleksję nad własną ścieżką rozwoju

-zastosować zdobyte umiejętności w doskonaleniu zawodowym i samorozwoju

-aktywnie uczestniczyć w grupach profesjonalnych o charakterze ogólnorozwojowym

animować prace nad planowaniem rozwiązań biograficznych wśród uczestników grup ogólnorozwojowych

bardzo dobry (bdb; 5,0): aktywny udział w zajęciach i poprawne przygotowanie prezentacji spełniającej wszystkie kryteria wskazane przez prowadzącego, poprawny styl prezentacji

dobry plus (+db; 4,5): aktywny udział w zajęciach i poprawne przygotowanie prezentacji spełniającej wszystkie kryteria wskazane przez prowadzącego, błędy w stylu prezentacji

dobry (db; 4,0): aktywny udział w zajęciach i poprawne przygotowanie prezentacji spełniającej większość kryteria wskazane przez prowadzącego, błędy w stylu prezentacji

dostateczny plus (+dst; 3,5): aktywny udział w zajęciach i przygotowanie prezentacji z błędami niewymagającymi poprawy, błędy w stylu prezentacji

dostateczny (dst; 3,0): aktywny udział w zajęciach i przygotowanie prezentacji z błędami wymagającymi poprawy, błędy w stylu prezentacji

niedostateczny (ndst; 2,0): brak aktywnego udziału w zajęciach, brak prezentacji

-