Audiowizualne komponenty internetowe
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 11-AKI-11-s |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Audiowizualne komponenty internetowe |
Jednostka: | Wydział Studiów Edukacyjnych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | język polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Kierunek studiów: | Pedagogika, kształcenie zdalne |
Poziom przedmiotu: | I stopień |
Cele kształcenia: | 1) Zapoznanie z teorią dotyczącą audiowizualnych komponentów internetowych, ich ewaluacją oraz uwarunkowaniami dotyczącymi zastosowań edukacyjnych. 2) Rozwinięcie praktycznych umiejętności dotyczących projektowania, realizacji oraz zastosowania w kształceniu zdalnym audiowizualnych komponentów internetowych |
Rok studiów (jeśli obowiązuje): | II rok |
Skrócony opis: |
Zagadnienia podstawowe – definicje, terminologia. Audiowizualność i multimedialność w edukacji zdalnej. Telewizja internetowa (iTV) (telewizja interaktywna, wideo na żądanie, streaming, mp4), Projektowanie i realizacja programów telewizyjnych. Prezentacje multimedialne w kształceniu zdalnym. Audialność w kształceniu zdalnym (radio internetowe, podcasting, mp3). Projektowanie i realizacja programów audialnych. |
Pełny opis: |
Zagadnienia podstawowe – definicje, terminologia. Audiowizualność i multimedialność w edukacji zdalnej. Telewizja internetowa (iTV) (telewizja interaktywna, wideo na żądanie, streaming, mp4), Projektowanie i realizacja programów telewizyjnych. Prezentacje multimedialne w kształceniu zdalnym. Audialność w kształceniu zdalnym (radio internetowe, podcasting, mp3). Projektowanie i realizacja programów audialnych. |
Literatura: |
Dunn J.R. (2003). Cyfrowe wideo. Warszawa: Wyd. RM. Francuz P. (red.),(1999-t1,2004-t2). Psychologiczne aspekty odbioru telewizji. Lublin: Tow. Naukowe KUL. Gwóźdź A. (red.),(2001). Widzieć, myśleć, być. Technologie mediów. Kraków: Universitas. Iwanicka A., Walter N. (2005). Radio w sieci - kontra czy wzmocnienie tradycyjnego radia?. „Neodidagmata”, nr 27/28 2004-2005, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. ss. 107-117 Manovich L., (2006). Język nowych mediów. Warszawa: Wyd. Akademickie i Profesjonalne. McFleish R. (2007). Produkcja radiowa. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego Owczarz-Dadan A., (2006). Tworzenie filmów w Windows XP. Gliwice: Helion. Płażewski J. (2008). Język filmu. Warszawa: Książka i Wiedza. |
Efekty uczenia się: |
Efekty (w zakresie wiedzy): student opisuje teoretyczne podstawy oraz technologie telewizji internetowej, definiuje telewizję jako środek komunikowania, współczesną telewizją (charakterystyka, rodzaje zastosowań, rozwój oraz wpływ na telewidzów), radio internetowe oraz komponenty audialne, które można wykorzystać w projektowaniu kursów zdalnych. Efekty (w zakresie umiejętności): praktyczne zapoznanie studentów z podstawami projektowania, wykonywania i ewaluacji komunikatów telewizyjnych. Rozwijane są znajomość i umiejętność obsługi sprzętu telewizyjnego i radiowego. Każdy z uczestników stworzy własny komunikat (prezentację w ramach kursu zdalnego) z wykorzystaniem komponentów audiowizualnych i audialnych. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocenianie formujące: dyskusja podczas konwersatorium; sprawdzenie umiejętności podczas ćwiczeń konwersatoryjnych; obserwacja podczas prezentacji oraz podczas tworzenia filmów. Ocenianie podsumowujące: dyskusja i ocena prezentacji multimedialnej oraz filmu; sprawdzian pisemny wiedzy. Kryteria oceniania 5.0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne 4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne 4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne 3.5 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami 3.0 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami 2.0 – niezadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.