Israeli movie- dialog tracks

1. Cele zajęć/przedmiotu:

C1 Przekazanie podstawowej wiedzy z zakresu technik tłumaczenia

C2 Uświadomienie poziomu ekwiwalencji pomiędzy tekstem źródłowym a docelowym

C3 Przygotowanie do samodzielnej pracy przekładowej napisów dialogowych

C3 Przekazanie właściwych metod tłumaczenia napisów dialogowych

2. Treści programowe dla zajęć/przedmiotu:

Specyfika procesu tworzenia napisów filmowych.

Właściwy dobór słowników, źródeł i tekstów analogicznych.

Dopasowanie przekładu do odbiorcy.

Aspekty tłumaczenia napisów filmowych, dosłowności, synonimów, przekład idiomów i sposoby tłumaczenia elementów nieprzekładalnych.

Ograniczenia w procesie tworzenia napisów filmowych (techniczne, językowe, kulturowe).

Analiza tłumaczenia ścieżek dźwiękowych w serialu izraelskim Sztisel.

Tłumaczenie wybranych ścieżek dźwiękowych w serialach izraelskich (Zaguri Imperia, Fauda) z języka hebrajskiego na język polski.

• Adamowicz-Grzyb, Grażyna. 2013. Tłumaczenia filmowe w praktyce. Warszawa: Fortima.

• Bogucki, Łukasz. 2004. A Relevance Framework for Constraints on Cinema Subtitling. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

• Bogucki, Łukasz. 2004. „Relewancja jako ograniczenie w procesie tworzenia napisów” [pobrane z http://www.jostrans.org/issue01/art_bogucki_pl.php. Data ostatniego dostępu: 28.02.2020].

• Bogucki, Łukasz. 2004. “The Constraint of Relevance in Subtitling The Journal of Specialised Translation” [pobrane z http://www.jostrans.org/issue01/art_bogucki_en.php. Data ostatniego dostępu: 28.02.2020].

• Gutt, Ernst-August. 2004. Dystans kulturowy a przekład. [Modes of Translation and Cultural Distance. Guest lecture delivered in 2003 at the Jagiellonian University in Krakow] (tłum.) A. Pokojska. Kraków: Universitas. https://lady-pank.com/ [Data ostatniego dostępu: 12.01.2018].

• Lewicki, Roman. 2000. Obcość w odbiorze przekładu. Lublin: UMCS.

• Madej, Paweł Dominik. 2009. „Tłumaczenie napisów filmowych i jego weryfikacja”. [W:]

Andrzej Kopczyński, Magdalena Kizeweter (red.) Jakość i ocena tłumaczenia. Warszawa:

Academica – Wydawnictwo SWPS.

• Tomaszkiewicz, Teresa. 2006. Tłumaczenie audiowizualne. Warszawa: Państwowe

Wydawnictwa Naukowe.

• Venuti, Lawrence.1995. The Translator’s Invisibility: A History of Translation. London/New

York: Routledge.

• Wojtasiewicz, Olgierd. [1957] 2000. Wstęp do teorii tłumaczenia. Warszawa: Państwowe

Wydawnictwa Naukowe.

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU

student/ka:

- Zna podstawy teorii przekładu i umie tę wiedzę wykorzystać w praktyce.

- Identyfikuje potencjalne problemy w tłumaczeniu oraz dyskutuje nad efektami pracy nad przekładem.

- Rozróżnia i dobiera odpowiednie techniki stosowane w przekładzie napisów dialogowych.

- Potrafi zanalizować i poddać krytyce wybrane tłumaczenia ścieżek dźwiękowych.

- Posiada właściwe nawyki niezbędne w pracy przekładowej.

- Posiada umiejętność tworzenia wybranych ścieżek dźwiękowych w serialach izraelskich (np. Zaguri Imperia, Fauda) i jest gotów wykorzystać posiadaną wiedzę np. wyświetlając film swojej grupie studenckiej.

bardzo dobry (bdb; 5,0): Bardzo dobra znajomość metod tłumaczenia napisów dialogowych. Bezbłędne tłumaczenie, jak i analizowanie wybranych hebrajskojęzycznych napisów filmowych.

dobry plus (+db; 4,5): Jak wyżej, choć z niewielkimi potknięciami w zakresie: a) wymaganej wiedzy; b) poprawności przekładu; c) precyzji w wyrażaniu własnego stanowiska co do własnych tłumaczeniowych decyzji.

dobry (db; 4,0): Dobra znajomość, choć z zauważalnymi brakami ww. obszarach podlegających ocenie. Popełnione błędy nie wpływają jednak nadmiernie negatywnie na ogólnie pozytywną ocenę pracy i wiedzy studenta.

dostateczny plus (+dst; 3,5): Jak wyżej, choć z poważnymi brakami ww. obszarach podlegających ocenie. Popełnione błędy są i liczne, i poważne (np. z punktu widzenia zasad gramatycznych, zakresu semantycznego używanych terminów językowych itp.). Student co prawda wykazuje się minimalną wiedzą i umiejętnościami językowymi, choć nie potrafi jeszcze biegle korzystać z nabytych umiejętności.

dostateczny (dst; 3,0): Student w stopniu minimalnym opanował wymaganą wiedzę i nabył wymagane umiejętności w obszarach, które podlegają ocenie (zob. wymagania dot. oceny db+ i bdb).

niedostateczny (ndst; 2,0): Student nie potrafi używać metody tłumaczenia napisów dialogowych. W zakresie praktycznych umiejętności językowych wykazuje rażące braki w rozumieniu wybranych hebrajskich napisów dialogowych. Nie potrafi też ich przełożyć na poprawną polszczyznę.