Biologiczne podstawy zachowań
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | 08-PSZ5-BPZ | Kod Erasmus / ISCED: |
14.4
 /
(0313) Psychologia
|
| Nazwa przedmiotu: | Biologiczne podstawy zachowań | ||
| Jednostka: | Wydział Nauk Społecznych | ||
| Grupy: |
Przedmioty na II semestrze ZM-Psych5 |
||
| Punkty ECTS i inne: |
(brak)
 zobacz reguły punktacji |
||
| Język prowadzenia: | język polski | ||
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
||
| Kierunek studiów: | Psychologia |
||
| Poziom przedmiotu: | jednolite magisterskie |
||
| Cele kształcenia: | Dostarczenie wiedzy z zakresu budowy i funkcji układu nerwowego Wykształcenie umiejętności komunikowania się z przedstawicielami nauk medycznych w zakresie wiedzy o układzie nerwowym i jego funkcjach |
||
| Rok studiów (jeśli obowiązuje): | I rok |
||
| Literatura: |
1. Cozolino, L. J. (2004). Neuronauka w psychoterapii. Budowa i przebudowa ludzkiego mózgu (s. 9-25). Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo. 2. Cummings, J., Mega, M. (2005). Neuropsychiatria. Wrocław: Urban & Partner. 3. Domańska, Ł., Borkowska, A. R. (red.) (2009). Podstawy neuropsychologii klinicznej (s. 30-33, 41-57, 113-125). Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. 4. Felten,D., Józefowicz, R., Netter, F. (2007). Atlas Neuroanatomii i Neurofizjologii Nettera. Wrocław: Elsevier Urban & Partners. 5. Fitzgerald M., Gruener G., Mtui E. (2004). Neuroanatomia, Urban I Partner,. 6. Grabowska, A. (2000). Asymetria półkul mózgowych. W: T. Górska, A. Grabowska, J. Zagrodzka, (red.), Mózg a zachowanie (s. 400-429). Warszawa: PWN. 7. Kaczmarek, B. L. J. (1998). Mózg, język, zachowanie(s. 48-65). Lublin: Wydawnictwo UMCS. 8. Kądzielawa, D. (2003). Neuropsychologia kliniczna: charakterystyka dyscypliny (s. 649-662). W: J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki (t. III, s. 649-650, 655-658). Gdańsk: GWP. 9. Lindsay, K., Bone, I. (2006). Neurologia i Neurochirurgia. Wrocław: Elsevier Urban & Partners, 10. Maćkowiak, K. (2003). Lateralizacja a obraz własnego ciała: podstawy rozwoju w okresie dzieciństwa. W: A. Brzezińska, S. Jabłoński, M. Marchow (red.), Ukryte piętno. Zagrożenia rozwoju w okresie dzieciństwa (s. 109-131). Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora. 11. Matysiak, J. (2000). Psychologia fizjologiczna (s. 95-129). W: J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki (t. I, s. 97-103). Gdańsk: GWP. 12. Narkiewicz O., Moryś O. (2006): Neuroanatomia czynnościowa i kliniczna, Warszawa: PZWL. 13. Pąchalska, M. (2007). Neuropsychologia kliniczna. Urazy mózgu (t I, s. 29-76, 116-122, 138-141). Warszawa: PWN. 14. Prigatano, G.P. Rehabilitacja neuropsychologiczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. 15. Szczudlik, A., Liberski, P. (2004). Barcikowska, M. (red.) Otępienie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego,. 16. Walsh, K., Darby, D. (2008). Neuropsychologia Kliniczna Walsha. Gdańsk: GWP. 17. Wygotski, L. S. (1971). Problem rozwoju i rozpadu wyższych funkcji psychicznych. W: L. S. Wygotski, Wybrane prace psychologiczne (s. 489-507). Warszawa: PWN. |
||
| Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi: 1) Posługiwać się refleksyjnie wiedzą na temat budowy układu nerwowego i jego organizacji funkcjonalnej, a także podstawowymi pojęciami z zakresu neuronauki 2) Opisywać zaburzenia czynności poznawczych w oparciu o wiedzę o organizacji funkcjonalnej układu nerwowego oraz koncepcje związku struktura funkcja 3) Umie współpracować z innymi osobami pracując nad danymi dotyczącymi budowy i funkcji mózgu |
||
| Metody i kryteria oceniania: |
Uzyskanie pozytywnej oceny z testu (co najmniej 50% poprawnych odpowiedzi; próg zaliczenia może zostać skorygowany po uwzględnieniu rzeczywistego rozkładu wyników oraz usunięciu z puli pytań tych, które okazały się najtrudniejsze lub najłatwiejsze). |
||
| |||||
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.