Performance practice

Zajęcia z praktyki wykonawczej mają na celu wskazanie studentowi i zaznajomienie go z różnymi typami wykonań utworów z XVII, XVIII i XIX wieku, które funkcjonują w obecnym repertuarze muzycznym orkiestr i zespołów. W tym celu ukazane jest szerokie spektrum zagadnień, które wpływa na uzyskanie przez studenta kompetencji w analizowaniu i ocenie zjawisk muzycznych obecnych w życiu koncertowym i nagraniach. Obejmuje to zarówno wiedzę o instrumentach muzycznych (porównanie instrumentów historycznych ze współczesnymi), treści wynikające z traktów muzycznych powstałych w danej epoce, postrzeganie roli muzyka i kompozytora oraz ich kompetencji. Odwoływanie się do tekstów z epoki oraz zachowanych artefaktów w postaci instrumentów muzycznych, rękopisów muzycznych czy ikonografii muzycznej buduje obraz praktyki wykonawczej danej epoki. Na zakończenie student winien posiąść umiejętność prawidłowej oceny analizowanych wykonań.

Zajęcia z praktyki wykonawczej mają na celu wskazanie studentowi i zaznajomienie go z różnymi typami wykonań utworów z XVII, XVIII i XIX wieku, które funkcjonują w obecnym repertuarze muzycznym orkiestr i zespołów. W tym celu ukazane jest szerokie spektrum zagadnień, które wpływa na uzyskanie przez studenta kompetencji w analizowaniu i ocenie zjawisk muzycznych obecnych w życiu koncertowym i nagraniach. Obejmuje to zarówno wiedzę o instrumentach muzycznych (porównanie instrumentów historycznych ze współczesnymi), treści wynikające z traktów muzycznych powstałych w danej epoce, postrzeganie roli muzyka i kompozytora oraz ich kompetencji. Odwoływanie się do tekstów z epoki oraz zachowanych artefaktów w postaci instrumentów muzycznych, rękopisów muzycznych czy ikonografii muzycznej buduje obraz praktyki wykonawczej danej epoki. Na zakończenie student winien posiąść umiejętność prawidłowej oceny analizowanych wykonań.

Prowadzący realizują tematy w trybie konwersatoryjnym z elementami wykładu. Student ma wskazaną literaturę podstawową i dodatkową. Elementami, które winien student zrealizować w ramach zaliczenia przedmiotu są:

- przedstawienie wybranego instrumentu muzycznego i porównanie jego wersji historycznej ze współczesną (praca własna studenta 15 h),

- oddanie pracy pisemnej na zakończenie zajęć, która wykaże jego kompetencje w prawidłowej ocenie różnych typów wykonań jednego wybranego utworu (praca studenta 15 h).

Prowadzący każdorazowo wskazują literaturę, która winna być przez studenta przeczytana na następne zajęcia. W ramach dyskusji dydaktycznej omawiane są zagadnienia w niej obecne. W związku z tym ocenia się, że obok godzin przeznaczonych na odbycie zajęć (30 h), student winien poświęcać 90 h na czytanie wyznaczonej literatury. Łącznie z godzinami spędzonymi na zajęciach z prowadzącym i pracą własną studenta czas w godzinach na realizację zamierzonych efektów kształcenia ocenia się szacunkowo na 150 godzin.

Arnold Dolmetsch, The Interpretation of the Music of the Seventeenth and Eighteenth Centuries : Revealed by Contemporary Evidence, University of Washington Press, 1972.

Bruce Haynes, The End of Early Music : A Period Performer's History of Music for the Twenty-First Century, Oxford Uniwersity Press, 2007.

Nicolaus Harnoncourt, Muzyka mową dźwięków, Warszawa, 1995.
Nicolaus Harnoncourt, Dialog muzyczny : rozważania o Monteverdim, Bachu i Mozarcie, Warszawa, 1999.

Richard Taruskin, Minioność teraźniejszości i obecność przeszłości, „Canor”, 1998 nr 23, 24.

Marek Toporowski, Marek Pilch, Dawne temperacje. Podstawy akustyczne i ich wykorzystanie, Katowice 2014.

„Z badań nad ikonografią muzyczną do 1800. Źródła problemy – interpretacje”, seria: „Ikonografia muzyczna. Studia i Materiały”, red. Paweł Gancarczyk, Warszawa 2012, t. 1.

Johann Joachim Quantz, O zasadach gry na flecie poprzecznym, tłum. Marek Nahajowski, Łódź 2012.

Edward H. Tarr, Bruce Dickey, Bläserartikulation in der Alten Musik / Articulation in Early Wind Music, Winterthur, Amadeus-Verlag, 2007.

Ross W. Duffin, Why I hate Vallotti ( or is it Young) http://musicserver.case.edu/~rwd/Vallotti/T1/page1.html

Alina Mądry, Carl Philipp Emanuel Bach. Estetyka-Stylistyka-Dzieło, Poznań 2003 / 2014, s. 89-115.

1. Potrafi wyjaśnić różnice pomiędzy rodzajami wykonań.

2. Prawidłowo wskazuje różnice w konstrukcji instrumentu współczesnego i historycznego.

3. Czyta ze zrozumieniem traktaty z epoki lub opracowania i teksty obcojęzyczne z zakresu tematyki poruszanej na zajęciach.

4. Analizuje i ocenia wykonania utworów z perspektywy wykonawstwa w nurcie historycznym.

5. Prawidłowo posługuje się zwrotami i terminami z zakresu omawianej tematyki.

6. Wskazuje i określa związki i różnice istniejące w interpretowaniu pojęć i zjawisk wykonawczych związanych z muzyką przeszłości.

7. Formułuje w sposób kompetentny własny opis odbioru wykonania.

8. Zna kompetencje wykonawcy z XVII, XVIII i XIX wieku.

9. Weryfikuje kompetencje i punkt widzenia historyka muzyki i wykonawcy.

10. Jest świadomy konieczności samodzielnego poszukiwania wiedzy.

5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4.5 – dobra i w niektórych obszarach wyróżniająca się wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

3.5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi niedociągnięciami

3.0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi błędami

2.0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

nie