Konteksty komunikacji - spec. komunikacja medialna

obowiązkowe

Filologia polska; przedmiot specjalizacji komunikacja medialna

I stopień

- zdobycie szerokiej wiedzy kontekstowej o problematyce z zakresu teorii komunikacji;

- rozwinięcie umiejętności integrowania wiedzy teoretycznej o języku z praktycznym użyciem form wypowiedzi;

- doskonalenie umiejętności samodzielnej pracy z różnorodnymi tekstami, ich językowej analizy;

- rozwinięcie umiejętności odnoszenia zagadnień z zakresu językoznawstwa polskiego do różnorodnych tekstów użytkowych;

- doskonalenie umiejętności poprawnego wypowiadania się w mowie i piśmie w języku polskim;

- rozwinięcie świadomości językowej, uwrażliwienie na obserwację zjawisk językowych wśród użytkowników języka;

- wypracowanie zdolności działań interdyscyplinarnych (na przecięciu psycholingwistyki, socjolingwistyki, etnolingwistyki, czy neurolingwistyki).

nie

nie

Strona macierzysta zakładu prowadzącego specjalność - http://nowoczesnosc.amu.edu.pl/zlikn/specjalizacje/komunikacja-kulturowa/ (program spec., opisy przedmiotów etc.)

wykład, lektura indywidualna, praca indywidualna i zespołowa, dyskusja w grupie, prezentacje multimedialne

3 ECTS

Przedmiot realizowany w wymiarze 30 godzin w 1. semestrze III roku studiów jako obowiązkowy przedmiot spec. komunikacja medialna.

Opis treści kształcenia

podstawy komunikacji w organizacji

najważniejsze zdarzenia komunikacyjne wykorzystywane w życiu zawodowym: negocjacje

najważniejsze zdarzenia komunikacyjne wykorzystywane w życiu zawodowym: dyskusja

najważniejsze zdarzenia komunikacyjne wykorzystywane w życiu zawodowym: autokreacja

zachowania komunikacyjne inicjujące konflikty i neutralizujące spory

język płci, płeć kulturowa a wybór strategii komunikacyjnych

feministyczna teoria punktu widzenia, komunikacja w związku partnerskim

komunikacja w szkole; funkcjonalna kreacja szkolnych wspólnot komunikatywnych

komunikowanie się na granicy wspólnot komunikatywnych i neutralizacja konfliktów,

zróżnicowanie funkcjonalne współczesnego języka polskiego a tworzenie się nowych wspólnot komunikatywnych,

nauka słuchania

komunikacja transjęzykowa

promowanie polskiej lingwokultury

- J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, Tekstologia, Warszawa2009.

- R. A. de Beaugrand, W.U. Dressler, Wstęp do lingwistyki tekstu, przeł. A. Szwedek, Warszawa 1990.

- A. Furdal, Językoznawstwo otwarte, Warszawa 1975.

- S. Grabias, Język w zachowaniu społecznym, Lublin 2003.

- Gramatyka komunikacyjna, pod red. A. Awdiejewa, Warszawa – Kraków 1999.

- R. Kalisz, Pragmatyka językowa, Gdańsk 1993.

- I. Kamińska-Szmaj, Komunikacja polityczna – język, styl, dyskurs, w: Style współczesnej polszczyzny. Przewodnik po stylistyce polskiej, pod red. E. Malinowskiej, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków 2013, s.407-466.

- I. Loewe, Styl reklamy komercyjnej, w: Style współczesnej polszczyzny. Przewodnik po stylistyce polskiej, pod red. E. Malinowskiej, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków 2013, s.347-380.

- U. Żydek-Bendarczuk, Dyskurs medialny, w: Style współczesnej polszczyzny. Przewodnik po stylistyce polskiej, pod red. E. Malinowskiej, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków 2013, s.179-198.

- Akty i gatunki mowy, pod red. J. Bartmińskiego, S. Niebrzegowskiej-Bartmińskiej, J. Szudry, Lublin 2004.

- Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Współczesny język polski, pod red. J. Bartmińskiego, Wrocław 1993.

- Problemy komunikacji międzykuturowej. Lingwistyka, translatoryka, glottodydaktyka, pod red. B.Z. Kielar, T.P. Krzeszkowskiego, J. Lukszyna, T. Namowicza, Wrocław 2000.

- Psychologiczne konteksty komunikacji, pod red. J. Klebaniuka, Wrocław 2005

- Wielki słownik poprawnej polszczyzny pod red A. Markowskiego, Warszawa 2006.

Po zakończeniu modułu (przedmiotu)

i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:/zna

- zna i właściwie stosuje terminologię językoznawczą – przede wszystkim związaną z teorią komunikacji;

- posiada zaawansowaną wiedzę o języku jako systemie oraz języku jako narzędziu komunikacji;

- potrafi poprawnie posługiwać się językiem polskim w mowie i w piśmie;

- ma wiedzę o nowych mediach komunikacyjnych i ich społecznokulturowym znaczeniu, a także uporządkowane wiadomości na temat kultur, jej systemów i społecznych obiegów;

- potrafi interpretować i analizować różne rodzaje tekstów użytkowych na podstawie teorii komunikacji oraz wiedzy o współczesnym języku polskim i jego zróżnicowaniu;

- potrafi powiązać badania językoznawcze z wynikami badań innych dyscyplin naukowych;

- potrafi uzasadnić wybór danej metodologii badań, umie także uogólniać wyniki analiz oraz integrować różne metody;

- potrafi wskazać oraz uzasadnić przyczyny zmian językowych

analizując tekst, potrafi precyzyjnie określić jego status gatunkowy, różne funkcje, rolę jako środka komunikacji, tematykę oraz wpływ kontekstu na jego interpretację;

- poprawnie wykorzystuje opracowania naukowe podczas zajęć oraz w pracy własnej.

Kryteria oceniania:

- poprawność i jakość samodzielnie przygotowanej prezentacji;

- aktywność w trakcie zajęć (udział w dyskusji i w pracy zespołowej);

- sprawność językowa, umiejętność poprawnego posługiwania się językiem polskim zarówno w mowie, jak i w piśmie, umiejętność samodzielnej pracy z różnorodnymi tekstami, ich językowej analizy;

- obecność na zajęciach;

- umiejętność zaprezentowania na zaliczeniu wiedzy nabytej w ramach przedmiotu oraz poziom tej wiedzy.

Skala ocen:

5.0 – bardzo dobra znajomość szczegółowej wiedzy przedmiotowej i metodologicznej w zakresie wybranych problemów komunikacji werbalnej i pozawerbalnej, bardzo dobra znajomość zasad analizy i interpretacji różnych tekstów na podstawie wiedzy o komunikacji, wysoka świadomość w zakresie poprawności językowej oraz kompetencje w posługiwaniu się językiem polskim zarówno w mowie, jak i w piśmie, bardzo dobre przygotowanie prezentacji multimedialnej, bardzo duża aktywność w trakcie zajęć (uczestniczenie w dyskusji, przygotowywanie prezentacji wyników prac indywidualnych i zespołowych, bardzo dobre oraz systematyczne przygotowanie merytoryczne do zajęć).

4.5 – jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami, szczególnie w zakresie analiz tekstowych oraz jakości samodzielnie przygotowanej prezentacji.

4.0 – dobra znajomość szczegółowej wiedzy przedmiotowej i metodologicznej w zakresie wybranych problemów komunikacji werbalnej i pozawerbalnej, dobra znajomość zasad analizy i interpretacji różnych tekstów na podstawie wiedzy o komunikacji, wysoka świadomość w zakresie poprawności językowej, dobra sprawność w posługiwaniu się językiem polskim zarówno w mowie, jak i w piśmie, dobre przygotowanie prezentacji multimedialnej, aktywność w trakcie zajęć (uczestniczenie w dyskusji, przygotowywanie prezentacji wyników prac indywidualnych i zespołowych, dobre i systematyczne przygotowanie merytoryczne do zajęć).

3.5 – zadawalająca znajomość wiedzy przedmiotowej i metodologicznej w zakresie wybranych problemów komunikacji werbalnej i pozawerbalnej, dobra znajomość zasad analizy i interpretacji różnych tekstów na podstawie wiedzy o komunikacji, znaczna świadomość w zakresie poprawności językowej i analogiczne kompetencje w posługiwaniu się językiem polskim zarówno w mowie, jak i w piśmie, zadawalająca jakość prezentacji multimedialnej, zadawalająca aktywność w trakcie zajęć (uczestniczenie w dyskusji, przygotowywanie prezentacji wyników prac indywidualnych i zespołowych, dobre przygotowanie merytoryczne do zajęć).

3.0 – zadawalająca wiedzy przedmiotowej i metodologicznej w zakresie wybranych problemów komunikacji werbalnej i pozawerbalnej; dostateczna znajomość zasad analizy i interpretacji różnych tekstów na podstawie wiedzy o komunikacji, niska świadomość i słabe kompetencje w zakresie poprawności językowej, dostateczna jakość prezentacji multimedialnej, słaba aktywność w trakcie zajęć (uczestniczenie w dyskusji, przygotowywanie prezentacji wyników prac indywidualnych i zespołowych, dostateczne przygotowanie merytoryczne do zajęć).

2.0 – niezadawalająca znajomość szczegółowej wiedzy przedmiotowej i metodologicznej w zakresie wybranych problemów komunikacji werbalnej i pozawerbalnej, niezadowalająca znajomość zasad analizy i interpretacji różnych tekstów na podstawie wiedzy o komunikacji, niska świadomość i bardzo słabe kompetencje w zakresie poprawności językowej, niezadawalająca jakość prezentacji multimedialnej, brak aktywności w trakcie zajęć (nieuczestniczenie w dyskusji, brak angażowania się do pracy indywidualnej i zespołowej, brak lub bardzo słabe przygotowanie merytoryczne do zajęć).

brak