Pojęcia estetyczne

obowiązkowe

wiedza o teatrze

I stopień

Cel modułu kształcenia:

- zaznajomienie studentów z wybranymi pojęciami estetycznymi odnoszącymi się do różnorodnych zjawisk artystycznych i kulturowych;

- ukazanie związków podstawowych kategorii i pojęć estetycznych z kontekstem kulturowym wybranych epok;

- wykształcenie podstawowych umiejętności związanych z analizą i interpretacją tekstów naukowych z zakresu estetyki i filozofii kultury;

- krytyczna analiza przekształceń statusu i znaczenia wybranych kategorii estetycznych.

I rok

Konwersatorium przybliża podstawowe terminy z zakresu estetyki, zasad wartościowania dzieła i jego historycznej zmienności. Zajęcia mają na celu uświadomienie zmian, jakie zachodziły w rozumieniu i postrzeganiu ważnych pojęć estetycznych w historii europejskiej kultury, w szczególności takich jak: sztuka, piękno, przeżycie estetyczne, a także innych wybranych zagadnień, ściśle z nimi powiązanych, m.in. mimesis, forma, smak, odmiany piękna, kategoria wzniosłości, melancholia itp. Wprowadzane konteksty kulturowe z zakresu poszczególnych sztuk (teatr, malarstwo, muzyka, literatura) służą ukazaniu złożoności zjawisk estetycznych oraz konieczności uwzględniania ich historycznego znaczenia, warunkującego określone postawy aksjologiczne i metodologiczne względem dzieł sztuki i ich twórców.

Opis treści kształcenia:

1.Przybliżenie podstawowych terminów z zakresu estetyki

2. Sztuka – historia pojęcia, wybrane definicje, estetyczne i kulturowe konteksty przemian znaczeniowych

3. Piękno – historia pojęcia, wybrane definicje, odmiany, estetyczne i kulturowe konteksty przemian znaczeniowych

4. Przeżycie estetyczne – historia pojęcia, wybrane definicje, estetyczne i kulturowe konteksty przemian znaczeniowych

5.Forma – historia pojęcia, wybrane definicje, estetyczne i kulturowe konteksty przemian znaczeniowych

6. „Poetyka” Arystotelesa jako źródło podstawowych pojęć estetycznych z zakresu dramatu i teatru

Sposoby prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych efektów kształcenia:

Wykład, dyskusja w grupie, indywidualna lektura, analiza wybranych fragmentów tekstów przeprowadzona przez grupę

Wybrana literatura:

- Arystoteles, Poetyka, przeł. H. Podbielski, Wrocław 1989, BN II Nr 209;

- Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1988, (wybrane rozdziały);

- Gadamer H-G, Aktualność piękna. Sztuka jako gra, symbol i święto, przeł. K. Krzemieniowa, Warszawa 1993 (fragmenty);

- U. Eco, Sztuka i piękno w średniowieczu, przeł. M. Olszewski i M. Zabłocka, Kraków 1992 (fragmenty);

- Abrams M. H., Zwierciadło i lampa. Romantyczna teoria poezji a tradycja krytycznoliteracka, przeł. B. Fedewicz, Gdańsk 2003 (fragmenty).

- Stróżewski W., Dialektyka twórczości, Kraków 1983 (fragmenty).

Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:

- scharakteryzować wybrane kategorie i pojęcia estetyczne odnoszące się do europejskiej kultury i sztuki.

- opisać procesy przemian wybranych pojęć estetycznych wraz ze wskazaniem najważniejszych przewartościowań i modyfikacji zachodzących w ich znaczeniu

- analizować i interpretować teksty z zakresu estetyki i filozofii wraz uwzględnieniem ich związków z kontekstem historyczno-kulturowym

- odnaleźć źródła współczesnych strategii artystycznych w tradycji estetycznej europejskiej kultury

- wykorzystać tekst naukowy do własnych analiz

- na poziomie podstawowym poddać krytycznej analizie teksty źródłowe odnoszące się do wybranych kategorii estetycznych (m.in. piękno, sztuka, forma).

Metody oceniania:

- ocena aktywności w trakcie zajęć

- kolokwium zaliczeniowe na zakończenie zajęć

Kryteria oceniania:

- aktywność w trakcie zajęć (udział w dyskusji i znajomość materiałów wskazanych przez prowadzącego)

- umiejętność zaprezentowania w trakcie kolokwium zaliczeniowego wiedzy nabytej w ramach przedmiotu oraz poziom tej wiedzy;

nie dotyczy