Historia Języka Angielskiego

obowiązkowe

filologia angielska

specjalizacje: nauczycielska, tłumaczeniowa

I stopień

Cele kształcenia:

1: przekazanie wiedzy z zakresu historii języka angielskiego od okresu praindoeuropejskiego do czasów współczesnych;

2: wyrobienie umiejętności wykorzystywania wiedzy ogólnojęzykoznawczej do analizy zjawisk historycznojęzykowych;

3: wyrobienie umiejętności procesualnego oglądu zjawisk historycznojęzykowych i wieloczynnikowego związku przyczynowo-skutkowego w historii języka;

4: wyrobienie umiejętności samodzielnej pracy z angielskimi tekstami niewspółczesnymi;

5: rozwinięcie umiejętności komunikacji i pracy w grupie

III rok

Potwierdzona wiedza i umiejętności z zakresu angielskiego językoznawstwa opisowego

Platforma e-learningowa Wydziału Anglistyki UAM.

Konwersatorium

Od r. akad. 2017-2018: 3 (pierwszy semestr) + 3 (drugi semestr)

4 (pierwszy semestr) + 4 (drugi semestr)

(Pierwszy semestr kursu dwusemestralnego. Następny semestr: 15-HJA-NA-22.)

Kurs składa się z cyklu ćwiczeń. Ćwiczenia obejmują praktyczne omówienie historii języka z elementami współczesnej dialektologii, pośwęicone też będą pracy z tekstami autentycznymi z wykorzystaniem słownijka.

(Pierwszy semestr kursu dwusemestralnego. Następny semestr: 15-HJA-NA-22.)

Treści kształcenia:

1: Język praindoeuropejski;

2: Język pragermański;

3: Język staroangielski;

4: Język średnioangielski;

5: Język wczesnonowoangielski;

6: Język angielski ostatnich stuleci;

7: Zmiana językowa;

8: Wpływy zewnętrzne w historii języka angielskiego;

9: Standaryzacja języka angielskiego;

10: Socjolingwistyka historyczna języka angielskiego;

11: Dialekty współczesnego języka angielskiego;

Alfred Reszkiewicz. 1998 [1971]. Synchronic essentials of Old English: West Saxon. Warszawa: PWN.

Jacek Fisiak. 1996 [1968]. A short grammar of Middle English. Warszawa: PWN.

Jacek Fisiak. 1995. An outline history of English. Poznan: SAWW.

Celia M. Millward. 1989. A biography of the English language. Fort Worth: Harcourt, Brace, Jovanowich.

C.A. Baugh, T. Cable. 1993. A History of the English Language. Oxon: Routledge.

Charles Laurence Barber (1997). Early Modern English. Edynburg: Edinburgh University Press.

Hogg, Richard. 2002. An introduction to Old English. Edinburgh: Edinburgh University Press.

Nevalainen, Terttu. 2006. An introduction to Early Modern English. Edinburgh: Edinburgh University Press.

Smith, Jeremy & Simon Horobin. 2002. An introduction to Middle English. Edinburgh: Edinburgh University Press.

Tieken-Boon van Ostade, Ingrid. 2009. An introduction to Late Modern English. Edinburgh: Edinburgh University Press.

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:

1: określić główne cechy charakterystyczne poszczególnych faz rozwojowych języka angielskiego, wskazując główne tendencje rozwojowe;

2: zastosować współczesne teorie językoznawcze w opisie zjawisk historyczno-językowych;

3: wskazywać i interpretować związki pomiędzy zjawiskami historyczno-językowymi a społeczno-historycznymi;

4: rozumieć, interpretować i analizować teksty reprezentujące różne fazy rozwoju języka angielskiego;

5: wyszukiwać, oceniać i korzystać z naukowych tekstów językoznawczych;

6: formułować i tworzyć wystąpienia ustne i pisemne na temat historii języka angielskiego z wykorzystaniem wyników najnowszych badań;

Egzamin ma formę pisemną.

Na egzamin można przynieść zatwierdzoną przez egzaminatora tabelę paradygmatów staroangielskich oraz słownik staroangielski (dostępne na platformie e-learningowej Moodle).

Egzamin składa się z dziesięciu pytań i trwa dwie i pół godziny. Jedno z nich dotyczy zewnętrznej historii języka angielskiego; zestaw pytań dostępny jest na platformie e-learningowej Moodle. Przykładowy egzamin dostępny jest na platformie e-learningowej Moodle.

Niezależnie od specjalizacji student musi opanować całość materiału kursowego.

Komponenty oceny:

Ocena z ćwiczeń: 5%

Ocena z egzaminu: 100%

Polubienie strony ZHJA na Facebooku: 1% (opcjonalnie)

Ogólne kryteria oceniania:

a) uzyskana wiedza o charakterze faktograficznym i teoretycznym;

b) umiejętność pracy z danymi historycznojęzykoznawczymi (rozumienie tekstu, tłumaczenie tekstu, analiza językoznawcza tekstu).

5,0– znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne;

4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne;

4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne;

3.5 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami;

3.0 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale z licznymi błędami;

2.0 – niezadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne