Analiza tekstu i dyskursu w praktyce

obowiązkowe

filologia angielska

specjalizacja: Język i komunikacja w mediach i polityce

II stopień

1. przekazanie wiedzy z zakresu historii analizy tekstu i dyskursu

2. rozwinięcie zdolności identyfikacji podejść i tradycji badawczych w analizie tekstu i dyskursu

3. rozwinięcie zdolności krytycznej oceny podejść i tradycji badawczych w analizie tekstu i dyskursu

4. rozwinięcie zdolności krytycznej oceny kombinacji podejść i tradycji badawczych analizy tekstu i dyskursu

5. rozwinięcie umiejętności zastosowania metod analizy tekstu i dyskursu w badaniach języka mediów i polityki

6. rozwinięcie umiejętności zastosowania kombinacji metod analizy tekstu i dyskursu w badaniach języka mediów i polityki

7. rozwinięcie umiejętności komunikacji i pracy w grupie

I rok

Potwierdzona wiedza z zakresu pragmatyki języka angielskiego

Materiały dostępne są w Bibliotece Novum oraz na platformie Moodle.

Seminarium

krytyczna analiza tekstów naukowych

prezentacja treści wybranych artykułów przez studentów

dyskusja

ćwiczenia (w tym w grupach i indywidualnie) w analizie przykładowych tekstów medialnych i politycznych

4 ECTS

Treści kształcenia:

1. Teorie dyskursu i komunikacji w naukach humanistycznych i społecznych

2. Retoryka i inne źródła przednowoczesne

3. Źródła strukturalistyczne w analizie tekstu i dyskursu

4. Źródła etnometodologiczne w analizie tekstu i dyskursu

5. Socjologia języka

6. Lingwistyka tekstu

7. Analiza konwersacyjna

8. Analiza narratywna

9. Językoznawstwo krytyczne

10. Krytyczna analiza dyskursu: Szkoła brytyjska

11. Krytyczna analiza dyskursu: Podejście socjo-kognitywne

12. Krytyczna analiza dyskursu: Podejście dyskursywno-historyczne

13. Językoznawstwo korpusowe w analizie tekstu i dyskursu

14. Analiza multimodalna i dyskursywno-etnograficzna

Podręczniki:

Jaworski, Adam and Nikolas Coupland (eds.). 1999. The discourse reader. London: Routledge.

Johnstone, Barbara. 2008. Discourse analysis. Maleden: Blackwell.

Van Dijk, Teun A. (ed.). 2011. Discourse studies. Los Angeles: Sage.

Schiffrin, Deborah, Deborah Tannen and Heidi E. Hamilton (eds.). 2001. The handbook of discourse analysis. Malden: Blackwell.

de Beaugrande, Robert-Alain and Wolfgang Ulrich Dressler. 1990. Wstęp do lingwistyki tekstu (translated by Aleksander Szwedek). Warszawa: PWN.

Kress, Gunter and Theo van Leeuwen, T. 1996. Reading images. London: Routledge.

Van Dijk, Teun. A. (ed.). 2007. Discourse Studies. (5 Vols.). London: Sage.

Van Leeuwen, Theo. 2008. Discourse and practice. Cambridge: Cambridge University Press.

Wodak, Ruth and Michael Meyer.

Inne teksty:

Duszak, Anna and Norman Fairclough (eds). 2008. Krytyczna Analiza Dyskursu. Kraków: Universitas. Duszak, Anna. 1998. Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa. Warszawa: PWN.

Dressler, Wolfgang Ulrich. 1978. Current trends in textlinguistics. Berlin: Mouton de Gruyter.

Fairclough, Norman. 2010. Critical Discourse Analysis. (2nd edition.) London: Longman.

Johnstone, Barbara. 2001. “Discourse analysis and narrative”, in: Deborah Schiffrin, Deborah Tannen and Heidi E. Hamilton (eds.). 2001. The handbook of discourse analysis. Malden: Blackwell.

Ochs, Elinor. 2011. “Narrative in everyday life”, in: Teun Van Dijk. (ed.).2007. Discourse studies: A multidisciplinary introduction. (2nd edition.). London: Sage.

Maestrie, Rajend. 2008. “Sociolinguistics and sociology of language“, in: Bernard Spolsky and Francis M. Hult (eds.). 2008. The handbook of educational linguistics. Malden: Blackwell, 66-82.

Krzyżanowski, Michał. 2011. Ethnography and critical discourse analysis: Towards a problem-oriented research dialogue, Critical Discourse Studies 8: 231-238.

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:

1. przywołuje i rozpoznaje podejścia i tradycje badawcze w analizie tekstu i dyskursu

2. rozróżnia podejścia i tradycje badawcze w analizie tekstu i dyskursu

3. czyta ze zrozumieniem teksty źródłowe głównych przedstawicieli podejść i tradycji badawczych w analizie tekstu i dyskursu

4. identyfikuje kombinacje podejść i tradycji badawczych analizy tekstu i dyskursu

5. wykorzystuje pojedyncze podejścia i tradycje badawcze w analizie tekstu i dyskursu do własnych badań języka mediów i polityki

6. wykorzystuje kombinacje podejść i tradycji badawczych analizy tekstu i dyskursu do własnych analiz języka mediów i polityki

7. proponuje własną interpretację tekstów i bierze aktywny udział w dyskusji na zajęciach

8. korzysta ze źródeł literaturowych, głównie w języku angielskim

9. zna i prawidłowo posługuje się podstawowymi pojęciami z zakresu analizy tekstu i dyskursu

10. wyciąga wnioski i porządkuje efekty dyskusji

Metody oceniania (F - formujące, P - podsumowujące)

F – dyskusja podczas zajęć;

F - sprawdzenie przygotowania do zajęć (w tym krótkie sprawdziany na początku zajęć sprawdzające znajomość lektury)

F - obserwacja podczas dyskusji i prezentacji,

F - moderowanie dyskusji

P – egzamin pisemny: udzielenie poprawnych odpowiedzi na pytania dot. rozwoju, aktualnych trendów i zastosowania podejść badawczych w analizie tekstu i dyskursu