Fonetyka i fonologia języka niemieckiego

Moduł składa się z dwóch typów zajęć (wykład i konwersatorium) kończących się egzaminem, student wybiera grupę konwersatoryjną rejestrując się na zajęcia w USOS. Język polski jest dominującym językiem wykładowym, przy czym terminologia wprowadzana jest również z odpowiednikiem w języku niemieckim, a opis głosek i transkrypcja fonetyczna w ramach konwersatorium ćwiczona jest na prostych wyrazach i krótkich tekstach w języku niemieckim.

• Czochralski, Jan: Gramatyka niemiecka dla Polaków, Warszawa 1998.

• Darski, Józef: Gramatyka niemiecka z uwagami konfrontatywnymi. Wydanie II poprawione i rozszerzone, Poznań 2015

• Krech, Eva-Maria u.a.: Deutsches Aussprachewörterbuch, Berlin/New York 2009.

• Mangold, Max (ed.): Duden. Das Aussprachewörterbuch, Mannheim u.a. 2005.

• Mikołajczyk, Beata: Deutsche Grammatik. Eine Einführung. Teil 1. Grundbegriffe. Phonetik und Phonologie. Poznań 2006.

• Morciniec, Norbert/Prędota, Stanisław: Podręcznik wymowy niemieckiej, Warszawa 2005.

kolokwia pisemne, testy, egzamin pisemny

bardzo dobry (bdb; 5,0): od 90%

dobry plus (+db; 4,5): od 80%

dobry (db; 4,0): od 70%

dostateczny plus (+dst; 3,5): od 60%

dostateczny (dst; 3,0): od 50%

niedostateczny (ndst; 2,0): poniżej 50%

Skala dotyczy kolokwiów pisemnych, testu zaliczającego obowiązkowy wykład oraz egzaminu pisemnego z całego modułu. W przypadku kolokwiów pisemnych, które nie zostały zaliczone, student musi poprawić dany materiał na ocenę pozytywną. Średnia ocen uzyskana z kolokwiów pisemnych stanowi ocenę zaliczeniową konwersatorium. Niezaliczenie testu podsumowującego wykład wymaga od studenta jego poprawy. Uzyskanie oceny pozytywnej z zaliczenia jest warunkiem przystąpienia do egzaminu. Uzyskanie oceny niedostatecznej z egzaminu skutkuje powtarzaniem całego modułu (konwersatorium i wykład).