Warsztaty tłumaczeniowe (przekład ustny)

obowiązkowe

kierunek studiów: filologia wschodniosłowiańska

specjalność studiów: filologia rosyjska (studia niestacjonarne)

II stopień

przygotowanie studentów do praktycznego zastosowania narzędzi tłumaczeniowych w pracy tłumacza oraz zapoznanie z teorią tłumaczenia

zapoznanie ze specyfiką przekładu ustnego

zapoznanie z ćwiczeniami memoryzacyjnymi i mnemotechnikami

kształtowanie umiejętności notowania podczas tłumaczenia

kształtowanie umiejętności parafrazowania i zastępowania elementów tłumaczenia

kształtowanie umiejętności autokorekty w trakcie tłumaczenia

zapoznanie z pojęciem ekwiwalencji przekładowej.

ćwiczenia z tłumaczenia tekstów mówionych zawierających daty i nazwiska

tłumaczenie tekstów specjalistycznych

wypracowanie umiejętności oceny jakości tłumaczenia w kontekście zjawiska interferencji językowej.

II rok

nie

Zaawansowana wiedza i umiejętności z zakresu gramatyki, leksyki (w szczególności synonimii i antonimii) języka rosyjskiego. Znajomość języka rosyjskiego na poziomie różnych rejestrów komunikacyjnych.

zalecana literatura przedmiotu

Dyskusja

Praca z tekstem

Metoda analizy przypadków

Gra dydaktyczna/symulacyjna

Metoda ćwiczeniowa

Metoda laboratoryjna

Metoda projektu

Demonstracje dźwiękowe i/lub video

Specyfika przekładu ustnego i jego rodzaje.

Ćwiczenia przygotowujące do tłumaczenia ustnego

Sporządzanie notatek w tłumaczeniu ustnym

Techniki tłumaczenia konsekutywnego (tłumaczenie przemówień, audycji radiowych, anegdot i tekstów piosenek)

Przekład symultaniczny (tłumaczenie negocjacji handlowych, filmów, tłumaczenie prawnicze, tłumaczenie a vista)

Błędy językowe i błędy tłumaczeniowe

Rodzaje ekwiwalencji przekładowej. Koncepcje ekwiwalencji. Ekwiwalencja i adekwatność.

Gilies A., Tłumaczenie ustne. Poradnik dla studentów, Kraków 2001.

Hejwowski K., Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2004.

Lipiński K., Vademecum tłumacza, Kraków 2006.

Rozan J. F., Notatki w tłumaczeniu konsekutywnym, Kraków 2002.

Tryuk M., Przekład ustny środowiskowy, Warszawa 2006.

Алексеева И.С., Введение в переводоведение, Санкт-Петербург 2006.

Комиссаров В.Н., Современное переводоведение, Москва 2002.

Po zakończeniu modułu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student /ka:

potrafi zastosować w praktyce wiedzę z zakresu teorii przekładu

potrafi scharakteryzować rodzaje przekładu ustnego oraz opisać jego specyfikę

umiejętnie stosuje metody translatoryczne w zależności od typu tłumaczenia ustnego

potrafi powtarzać tekst z zachowaniem tempa wypowiedzi nadawcy.

wykonać tłumaczenie prostego tekstu nieprzygotowanego i trudniejszego po uprzednim przygotowaniu.

wykazać się podstawową wiedzą i umiejętnościami z zakresu technik memoryzacyjnych.

właściwie sporządzać notatki niezbędne dla tłumaczenia i właściwie z nich korzystać

wymienić różne rodzaje ekwiwalencji przekładowej i rozróżniać je w tekście wyjściowym i docelowym.

dokonać oceny jakości tłumaczenia z punktu widzenia zjawiska interferencji językowej

dokonywać autokorekty w trakcie tłumaczenia.

Kryteria oceniania:

- obecność aktywny udział na zajęciach;

- systematyczne przygotowanie do zajęć;

- inne (np. zaliczanie ewentualnych nieobecności)

- kolokwium zaliczeniowe.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0):

Tłumaczenia poprawne pod względem językowym, tzn. nie zawierające żadnych błędów językowych i translatorskich. Bardzo dobre wykorzystanie zdobytej wiedzy o rodzajach tłumaczeń ustnych, strategiach i technikach tłumaczenia konsekutywnego i symultanicznego oraz sposobach ich wykorzystania. Doskonała podzielność uwagi, nienaganna frekwencja na zajęciach.

dobry plus (+db; 4,5):

Tłumaczenia poprawne pod względem językowym, tzn. nie zawierające poważnych błędów językowych. Bardzo dobre wykorzystanie zdobytej wiedzy o rodzajach tłumaczeń ustnych, strategiach i technikach tłumaczenia konsekutywnego i symultanicznego oraz sposobach ich wykorzystania. Bardzo dobra podzielność uwagi, nienaganna frekwencja na zajęciach. Dobra frekwencja na zajęciach.

dobry (db; 4,0):

Tłumaczenia poprawne pod względem językowym, jednak zawierające nieznaczne błędy. Dobre wykorzystanie zdobytej wiedzy o rodzajach tłumaczeń ustnych, strategiach i technikach tłumaczenia konsekutywnego i symultanicznego oraz sposobach ich wykorzystania. Dobra podzielność uwagi, dobra frekwencja na zajęciach.

dostateczny plus (+dst; 3,5):

Tłumaczenia poprawne pod względem językowym oraz w odniesieniu do tekstu / wypowiedzi wyjściowej, tzn. zawierające nieliczne poważne błędy i potknięcia językowe / stylistyczne. Dobre wykorzystanie zdobytej wiedzy o rodzajach tłumaczeń ustnych, strategiach i technikach tłumaczenia konsekutywnego i symultanicznego oraz sposobach ich wykorzystania. Odpowiednia podzielność uwagi. Dostateczna frekwencja na zajęciach (brak nieusprawiedliwionych nieobecności).

dostateczny (dst; 3,0):

Tłumaczenia w poprawne pod względem językowym oraz w odniesieniu do tekstu / wypowiedzi wyjściowej, tzn. zawierające znaczną ilość poważnych błędów i potknięć językowych. Niewystarczające wykorzystanie zdobytej wiedzy o rodzajach tłumaczeń ustnych, strategiach i technikach tłumaczenia konsekutywnego i symultanicznego oraz sposobach ich wykorzystania. Słaba podzielność uwagi. Dostateczna frekwencja na zajęciach (brak nieusprawiedliwionych nieobecności).

niedostateczny (ndst; 2,0):

Brak podstawowego przygotowania do zajęć w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych (słabe lub nie akceptowalne tłumaczenia ze znacznymi usterkami, brak podstawowego wykorzystania zdobytej wiedzy o o rodzajach tłumaczeń ustnych, strategiach i technikach tłumaczenia konsekutywnego i symultanicznego oraz sposobach ich wykorzystania). Niedostateczna frekwencja na zajęciach – opuszczona i nie usprawiedliwiona co najmniej 1/2 zajęć).