P3 Tłumaczenia medialne - formy filmowe i telewizyjne

fakultatywne

I stopień

Zapoznanie ze specyfiką tłumaczenia audiowizualnego oraz jego podstawowymi formami. Ukształtowanie u studentów umiejętności praktycznych z zakresu tłumaczenia audiowizualnego przy pomocy ćwiczeń o charakterze reproduktywnym - m.in. zgromadzenie odpowiedniej terminologii, zaprezentowanie profesjonalnych list dialogowych, przedstawienie technik tłumaczeniowych i strategii translatorskich , reproduktywno – produktywnym - odniesienie poznanej teorii do komparatystycznej analizy filmowego oryginału i jego przekładu oraz produktywnym - tłumaczenie wybranego fragmentu filmu przy pomocy stosownego oprogramowania; Uwrażliwienie studentów na kulturotwórczą rolę tłumacza audiowizualnego

II rok

znajomość języka niemieckiego na poziomie co najmniej B1

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień

Wykład konwersatoryjny

Dyskusja

Praca z tekstem

Metoda analizy przypadków

Uczenie problemowe (Problem-based learning)

Rozwiązywanie zadań (np.: obliczeniowych, artystycznych, praktycznych)

Metoda ćwiczeniowa

Metoda projektu

Demonstracje dźwiękowe i/lub video

Metody aktywizujące (np.: „burza mózgów”, technika analizy SWOT, technika drzewka decyzyjnego, metoda „kuli śniegowej”, konstruowanie „map myśli”)

Praca w grupach

przedmiot obowiązkowy po dokonaniu wyboru modułu translatorskiego z oferty IFG po 2. semestrze

Przekład audiowizualny na tle ogólnej teorii przekładu

Metody przekładu audiowizualnego - charakterystyka, zalety i wady.

Praktyczne aspekty tworzenia wersji lektorskiej

Praktyczne aspekty tworzenia napisów do filmu

Ukierunkowana na proces przekładu analiza filmu

Adamowicz-Grzyb: Grażyna: Tłumaczenia filmowe w praktyce. Warszawa 2013.

Belczyk, Arkadiusz: Tłumaczenie filmów. Wilkowice 2007;

Döring, Sigrun: Kulturspezifika im Film. Berlin 2006;

Gambier, Yves; Gottlieb Henrik.: (Multi)Media Translation. Amsterdam/Philadelphia 2001;

Herbst, Thomas: Linguistische Aspekte der Synchronisation von Fernsehserien. Phonetik, Textlinguistik, Übersetzungstheorie. Tübingen 1994; Hurt, Christina;

Jüngst, Heike: Audiovisuelles Übersetzen. Ein Lehr- und Arbeitsbuch. Tübingen 2010.

Maier, Wolfgang: Spielfilmsynchronisation. Frankfurt/M. 1997;

Manhart, Sibylle: Synchronisation (Synchronisierung). In: Snell–Hornby, Mary: Handbuch Translation. Tübingen 2003, S. 264 – 266;

Müller, J.-Dietmar: Die Übertragung fremdsprachigen Filmmaterials ins Deutsche. Eine Untersuchung zu sprachlichen und außersprachlichen Einflußfaktoren, Rahmenbedin¬gungen, Möglichkeiten und Grenzen (Diss). Regensburg 1982;

Nagel, Silke; Hezel, Susanne; Hinderer, Katharina; Pieper, Katrin: Audiovisuelle Übersetzung. Frankfurt/M./ Berlin,/ Bern/ Bruxelles/ New York/ Oxford/ Wien 2009;

Nedergaard–Larsen, Birgit: Culture – bound Problems in Subtitling. In: Perspectives: Studies in Translatology. 1 (2)/1993, S. 207 – 241;

Szarkowska, Agnieszka: The Audiovisual Landscape in Poland at the Dawn of the 21st Century. In: Goldstein, Angelika; Golubowić, Biljana (Hrsg.): Foreign Language Mov¬ies - Dubbing vs. Subtitling. Hamburg 2009, S. 186-201;

Tomaszkiewicz, Teresa: Przekład audiowizualny. Warszawa 2006;

Widler, Brigitte: Untertitelung/Übertitelung. In: Snell-Hornby, Mary (Hrsg.): Handbuch Translation. Tübingen 2003, S. 261 – 263;

Student/ka definiuje przekład audiowizualny na tle ogólnej teorii przekładu

Charakteryzuje poszczególne metody przekładu audiowizualnego (wersja z napisami, audiodeskrypcja)

Omawia zalety i wady poszczególnych form przekładu audiowizualnego

Stosuje strategie i techniki tłumaczeniowe typowe dla przekładu audiowizualnego

Sporządza profesjonalną listę dialogową do wersji lektorskiej

Interpretuje film dla potrzeb przekładu audiowizualnego

Krytykuje wersję lektorską oraz wersję napisową omawianej formy filmowej czy telewizyjnej

Tworzy napisy do filmu przy pomocy stosownego oprogramowania

Ma świadomość kulturotwórczej roli tłumacza audiowizualnego

Aktywność studenta w dyskusji, projekt, prezentacja multimedialna

bardzo dobry (bdb; 5,0):

dobry plus (+db; 4,5):

dobry (db; 4,0):

dostateczny plus (+dst; 3,5):

dostateczny (dst; 3,0):

niedostateczny (ndst; 2,0):