Piśmiennictwo runiczne dawnych Turków

obowiązkowe

Filologia

Turkologia

I stopień

1. Pogłębienie umiejętności czytania napisów i tłumaczenia na współczesny turecki

2. Utrwalenie transliteracji i transkrypcji zabytków językowych

3. Pogłębienie umiejętności interpretacji zabytków językowych

4. Wysnuwanie wniosków o dawnych Turkijczykach na podstawie czytanych tekstów

III rok

Zaliczenie semestru zimowego

Biblioteka Filologiczna Novum; Sekcja Języki Różne, Collegium Novum, UAM

– przekazywanie wiedzy, pytania;

– doskonalenie wiedzy języka staroturkijskiego;

– czytanie i analiza tekstów;

– wykonywanie prac domowych;

– porównywanie języka staroturkijskiego ze współczesnymi językami staroturkijskimi.

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem – 30

Praca własna studenta – 15

Przygotowanie się do zajęć – 10

Zaliczenie – 5

SUMA GODZIN – 60

ECTS – 3

Studenci czytają teksty, podobnie jak w semestrze zimowym. Następuje poszerzona analiza leksykalna i gramatyczna tekstów. Studenci uzyskują obraz kultury dawnych Turkijczyków na podstawie tekstów.

1. Kamień ku czci Tuniukuka.

2. Napis z Czojr.

3. Napis ongiński.

4. Kamień ku czci Küli Czora.

5. Napis z Süüdżi.

6. Księga wróżb Yrk Bitig.

7. Napisy znad Jeniseju.

8. Napisy z Kirgistanu.

9. Napisy z Ałtaju.

Alimov, Rysbek. 2014. Tanrı Dağı Yazıtları. Eski Türk Runik Yazıtları Üzerine bir İnceleme. Konya: Kömen Yayınları.

Aydın, Erhan, Risbek Alimov, Fikret Yıldırım. 2013. Yenisey-Kırgızistan Yazıtları ve Irk Bitig. Ankara: BelgeSu.

Clausen, Sir Gerard. 1972. An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish. London: Oxford UP (at the Clarendon Press).

Erdal, Marcel. 1991. Old Turkic Word Formation. A Functional Approach to the Lexicon. Vol. I-II. Wiesbaden: O. Harrassowitz.

Erdal, Marcel. 2004. A Grammar of Old Turkic. Leiden: Brill.

Gabain, A. von. 1950. Alttürkische Grammatik. Lepzig: Otto Harrassowitz [1st edition 1941, 3rd edition 1974].

Ölmez, Mehmet. 2012. Orhon-Uygur Hanlığı Dönemi Moğolistan’daki Eski Türk Yazıtları. Metin–Çeviri–Sözlük. Ankara: BelgeSu.

Rybatzki, Volker. 1997. Die Toñuquq-Inschrift. Szeged [=Studia Uralo-Altaica 40].

Tekin, Talat. 1994. Irk Bitig (The Book of Omens). Wiesbaden: Harrassowitz.

Tekin, Talat. 2000. Orhon Türkçesi Grameri. Ankara: [=Türk Dilleri Araştırmaları Dizizsi 9].

Tekin, Talat. 2003. Orhon Yazıtları. Kül Tigin, Bilge Kağan, Tonuykuk. İstanbul: Yıldız [=Dil ve Edebiyat 1].

Tekin, Talât. 2008. Orhon Yazıtları. Ankara: Türk Dil Kurumu.

Тыбыкова, Л. Н., И. А. Невская, М. Эрдал. 2012. Каталог древнетюркских рунических памятнков Горного Алтая. Горно-Алтайск: Горно-Алтайский государственный университет [also available online: http://www.altay.uni-frankfurt.de].

Student:

Umie scharakteryzować kulturę piśmiennictwa dawnych Turkijczyków;

Wie, jakie znaczenie miały dla nich kontakty językowe i kulturowe;

Poznaje wróżby.

Umie podać różnicę pomiędzy różnymi podsystemami regionalnymi pisma zabytków runicznych oraz stel i posągów;

Umie ocenić, co pozostało w spadku po dawnej kulturze, a co zostało utracone lub zastąpione przez nowe.

– zdolność czytania

– zdolność rozumienia

– zdolność tłumaczenia

– przygotowanie do zajęć, w tym wykonanie prac domowych

– znajomość kultury na podstawie tekstów

– znajomość słownictwa i gramatyki, także na poziomie porównawczym i historycznym

Nie dotyczy