Gramatyka opisowa języka norweskiego

obowiązkowe

filologia

I stopień

prezentacja podstaw z zakresu semantyki językowej (najważniejsze pojęcia, definicje), ze szczególnym uwzględnieniem języka norweskiego

prezentacja podstawowych zagadnień z zakresu morfologii języka norweskiego (typy morfemów, analiza morfologiczna)

przedstawienie podstawowych typów słowotwórczych współczesnego języka norweskiego

przedstawienie podobieństw i różnic występujących pomiędzy poszczególnymi typami słowotwórczymi

prezentacja zasad tworzenia poszczególnych typów słowotwórczych i rozwijanie umiejętności ich stosowania w praktyce

rozwijanie u studentów znajomości norweskiej terminologii językoznawczej (zwłaszcza tej związanej z semantyką i morfologią)

rozwijanie umiejętności analizy słowotwórczej w oparciu o teksty oryginalne oraz źródła leksykograficzne (np. www.sprakradet.no lub Bokmålsordboka) i inne źródła wiedzy

II rok

Opanowanie podstaw teorii gramatyki języka norweskiego i umiejętności poprawnego stosowania reguł gramatycznych w mowie i piśmie, zapoznanie z norweską terminologią językoznawczą. Zakres materiału obejmuje morfologię (w aspekcie fleksyjnym i słowotwórczym) i składnię języka norweskiego oraz podstawowe problemy z analizy tekstu, szczegółowy przegląd części mowy, części zdania, typy zdań, analiza zdania.

Golden, A., Mac Donald, K., Michalsen, B., Ryen E. 1990. Hva er vanskelig i grammatikken? Oslo: Universitetsforlaget

Hagen, J.E. 2002. Norsk grammatikk for andrespr?kl?rere. Oslo: Gyldendal Akademisk

Golden, A., Mac Donald, K., Ryen, E. 1988. Norsk som fremmed spr?k. Grammatikk. Oslo: Universitetsforlaget

Lie, S. 1984. Innf?ring i norsk syntaks. 3. Utg. Oslo: Universitetsforlaget

N?s, O. 1972. Norsk grammatikk. 2. utg. Oslo: Fabritius

Vinje, F.E. 1977. Kompendium i grammatisk analyse. 6. utg. Oslo: Universitetsforlaget

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:

zna podstawy z zakresu semantyki językowej (najważniejsze pojęcia, definicje), ze szczególnym uwzględnieniem języka norweskiego

zna podstawowe zagadnienia z zakresu morfologii języka norweskiego (typy morfemów, analiza morfologiczna)

potrafi wyróżnić podstawowe typy słowotwórcze współczesnego języka norweskiego

potrafi przedstawić podobieństwa i różnice występujące pomiędzy poszczególnymi typami słowotwórczymi

zna zasady tworzenia poszczególnych typów słowotwórczych i potrafi je stosować w praktyce

potrafi wykorzystywać norweską terminologię językoznawczą (zwłaszcza tę związaną z semantyką i morfologią)

potrafi dokonać analizy słowotwórczej na tekstach oryginalnych, z wykorzystaniem źródeł leksykograficznych i innych

ma świadomość posiadanej wiedzy i umiejętności w zakresie objętym modułem dla GOJNO-24

Przykładowe zadania (pytania) służące ocenie osiągnięcia opisanych efektów kształcenia.

1. Zdefiniuj pojęcia morfemu słowotwórczego i gramatycznego.

2. Scharakteryzuj pojęcie derywatu i jego budowę.

3. Scharakteryzuj afiksację w języku norweskim. Zilustruj na przykładzie wybranej części mowy.

metody i kryteria oceniania:

analiza i ocena zrealizowanych ćwiczeń semantycznych

P: kolokwium zaliczeniowe (pisemne)

5 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

3.5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami

3 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami

2 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne