Gramatyka hebrajska i akwizycja języka

obowiązkowe

filologia; program kształcenia: hebraistyka.

I stopień

C1 — zaznajomienie studentów z zagadnieniami morfologii języka hebrajskiego w zakresie czasowników słabych;

C2 — zaznajomienie studentów z zagadnieniami morfologii języka hebrajskiego w zakresie imion;

C3 — zaznajomienie studentów z zagadnieniami morfologii języka hebrajskiego w zakresie niesamodzielnych części mowy;

C4 — zaznajomienie studentów z zagadnieniami składni w zakresie zdań pojedynczych modalnych i rozwiniętych;

C5 — zaznajomienie studentów z zagadnieniami składni w zakresie zdań złożonych.

II rok

1. Cele zajęć/przedmiotu:

C1 zaznajomienie studentów z zagadnieniami morfologii języka hebrajskiego w zakresie czasowników słabych

C2 zaznajomienie studentów z zagadnieniami morfologii języka hebrajskiego w zakresie imion

C3 zaznajomienie studentów z zagadnieniami morfologii języka hebrajskiego w zakresie niesamodzielnych części mowy

C4 zaznajomienie studentów z zagadnieniami składni w zakresie zdań pojedynczych modalnych i rozwiniętych

C5 zaznajomienie studentów z zagadnieniami składni w zakresie zdań złożonych

2. Treści programowe dla zajęć/przedmiotu:

Morfologia: Czasowniki słabe

Morfologia: Imiona

Morfologia: Niesamodzielne części mowy

Składnia: Zdania proste

Składnia: Zdania złożone

Allon K. Allon E., Allon K. 1987. Kach Lomdim Ivrit.

Amir Coffin, Edna, Shmuel Bolozky. 2005. A Reference Grammar of Modern Hebrew. Cambridge: Cambridge University Press.

Arabski, Janusz. 1997. Przyswajanie języka obcego i pamięć werbalna. Katowice: Śląsk.

Barkali, Shaul. 2000. Luach ha-shemot ha-shalem. Yerushalayim: Reuven Mas.

Barkali, Shaul. 2000. Luach ha-pe‘alim ha-shalem. Yerushalayim: Reuven Mas.

Bolozky, Shmuel. 2008. 501 Hebrew verbs : fully conjugated in all tenses in a new, easy-to-learn format, alphabetically arranged by root. New York: Hauppauge.

Dakowska, Maria. 2007. Psycholingwistyczne podstawy dydaktyki języków obcych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Dąbrowska, Ewa, Wojciech Kubiński (red.). 2003. Akwizycja języka w świetle językoznawstwa kognitywnego. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”.

Glinert L. 1989. The Grammar of Modern Hebrew, Cambridge: University Press.

Glinert L. 2009. Modern Hebrew. An Essential Grammar, London: Routledge.

Tyloch, Witold J. 1980. Gramatyka języka hebrajskiego, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU

student/ka potrafi:

- rozpoznawać i klasyfikować czasowniki słabe i biegle posługiwać się paradygmatami ich odmian

- rozpoznawać imienne części mowy i biegle posługiwać się paradygmatami odmiany imion

- rozpoznawać niesamodzielne części mowy i biegle posługiwać się paradygmatami odmian przyimków

- rozpoznawać, klasyfikować stosować zdania pojedyncze, modalne i rozwinięte

- rozpoznawać, klasyfikować stosować zdania złożone

bardzo dobry (bdb; 5,0): Bardzo dobra znajomość omówionych w sylabusie zagadnień oraz bardzo dobra umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy w analizie problemów dotyczących zakresu materiału omówionego w sylabusie.

dobry plus (+db; 4,5): Jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami.

dobry (db; 4,0): Dobra znajomość omówionych w sylabusie zagadnień oraz dobra umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy w analizie problemów dotyczących zakresu materiału omówionego w sylabusie.

dostateczny plus (+dst; 3,5): Jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami.

dostateczny (dst; 3,0): Dostateczna znajomość zagadnień i elementarna umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy i umiejętności.

niedostateczny (ndst; 2,0): Niezadowalająca znajomość zagadnień i umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy i umiejętności.