Praktyczna nauka j. fińskiego

obowiązkowe

Filologie regionów

I stopień

- pogłębienie wiedzy i rozwój umiejętności z zakresu fińskiego systemu leksykalnego

- pogłębienie wiedzy i rozwój umiejętności z zakresu fińskiego systemu gramatycznego

- pogłębienie wiedzy w zakresie kontekstu pragmatycznego i kulturowego języka

- rozwój rozumienia tekstu czytanego oraz konwersacji na codzienne tematy w dziedzinach ujętych w treściach programowych

- wykształcenie podstawowych kompetencji językowych: rozumienia (słuchania i czytania), mówienia (samodzielnego wypowiadania się i porozumiewania się) i pisania w zakresie języka węgierskiego na poziomie B1 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego (ESOKJ)

II rok

- osiągnięcie efektów uczenia się dla przedmiotów z I i II semestru

- ogólne kompetencje humanistyczne

Informację o dostępności materiałów przedstawia prowadzący

Praca z tekstem ✔

Metoda analizy przypadków ✔

Gra dydaktyczna/symulacyjna ✔

Metoda ćwiczeniowa ✔

Demonstracje dźwiękowe i/lub video ✔

Metody aktywizujące (np.: „burza mózgów”, technika analizy SWOT, technika drzewka decyzyjnego, metoda „kuli śniegowej”, konstruowanie „map myśli”) ✔

Praca w grupach ✔

Inne - możliwe zadania w e-learningu ✔

Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 300

Praca własna studenta*

Przygotowanie do zajęć 480

Czytanie wskazanej literatury 30

Przygotowanie do egzaminu / zaliczenia 60

SUMA GODZIN 870

LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU 29 za dwa semestry (15/14)

Zalecana literatura (w tym pozycje wykorzystywane w trakcie zajęć):

• Gehring, Sonja, Heinzmann, Sanni. 2012. Suomen mestari 2. Helsinki: Celia.

• Nuutinen, Olli. 1997. Suomea suomeksi I. Helsinki: SKS.

• Nuutinen, Olli. 1997. Suomea suomeksi II. Helsinki: SKS.

• Silfverberg, Leena. 1991. Suomen kielen jatko-oppikirja. Helsinki: Otava.

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU student/ka:

- Rozumie główne myśli zawarte w jasnej, sformułowanej w standardowej odmianie języka wypowiedzi na znane mu tematy związane z życiem codziennym (np. miejscem zamieszkania, pracą i szkołą, czasem wolnym).

- Rozumie główne wątki wybranych doniesień medialnych dotyczących spraw bieżących lub interesujących go/ją prywatnie lub zawodowo, pod warunkiem że zawarte w nich informacje przedstawiane są stosunkowo wolno i wyraźnie.

- Rozumie teksty składające się głównie ze słów najczęściej występujących w języku, dotyczących życia codziennego, w tym zawodowego.

- Rozumie opisy wydarzeń, uczuć i pragnień zawarte w prywatnej korespondencji.

- Potrafi łączyć wyrażenia w nieskomplikowany sposób w celu opisania zdarzeń i przeżyć, a także swoich marzeń, nadziei i ambicji.

- Potrafi krótko uzasadniać i wyjaśniać własne plany i poglądy.

- Potrafi relacjonować wydarzenia i opowiadać przebieg akcji książek czy filmów opisując własne wrażenia i reakcje

- Potrafi poradzić sobie w większości standardowych sytuacji, w których można się znaleźć w trakcie podróży do Finlandii.

- Potrafi – bez uprzedniego przygotowania się – włączać się do rozmów na znane sobie tematy prywatne lub dotyczące życia codziennego (np. najbliższych, pracy, zainteresowań, podróży, bieżących wydarzeń).

- Potrafi pisać nieskomplikowane teksty na znane sobie lub związane z jego/jej zainteresowaniami tematy.

- Potrafi pisać prywatne listy, opisując w nich swoje przeżycia i wrażenia.

Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:

Podstawowe kryteria:

• regularne uczestnictwo w zajęciach;

• aktywny udział i zaangażowanie w trakcie zajęć,

• uzyskanie ocen pozytywnych z wszystkich testów cząstkowych;

• uzyskanie oceny pozytywnej z pisemnego egzaminu końcowego.

Skala ocen

Kryteria oceniania

bardzo dobry (bdb; 5,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane, z ewentualnymi pojedynczymi nieścisłościami, które nie mają znaczenia dla osiągnięcia poszczególnych efektów;

dobry plus (+db; 4,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z nielicznymi błędami;

dobry (db; 4,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub pojedynczych braków;

dostateczny plus (+dst; 3,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub brakami;

dostateczny (dst; 3,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z dużymi błędami i/lub brakami;

niedostateczny (ndst; 2,0): zakładane efekty uczenia się nie zostały uzyskane.