Warsztat tłumacza - specjalizacja translatorska

obowiązkowe

studia slawistyczne

I stopień

Cele modułu kształcenia:

a) interpersonalne:

- praca w grupie,

- umiejętności interdyscyplinarne.

b) instrumentalne:

- umiejętność analizowania i syntezowania,

- planowanie i organizacja,

- wiedza ogólna,

- umiejętność wypowiadania się w mowie i piśmie w języku ojczystym,

- znajomość języka chorwackiego/serbskiego/bułgarskiego/czeskiego,

- umiejętność zarządzania informacją (zdobywanie i interpretacja danych z różnych źródeł),

- wiedza podstawowa z zakresu zawodu tłumacza.

c) systemowe:

- umiejętność uczenia się,

- zdolność do samodzielnej pracy,

- umiejętności badawcze,

- umiejętność zastosowania wiedzy z zakresu sztuki przekładu,

- kreatywność,

- rozumienie innych kultur i zwyczajów, dbałość o jakość.

I rok

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień, wykład konwersatoryjny, wykład problemowy, dyskusja, praca z tekstem, metoda analizy przypadków, rozwiązywanie zadań, metoda ćwiczeniowa, metoda warsztatowa, demonstracje dźwiękowe i/lub video, praca w grupach, wykonanie tłumaczeń pisemnych i ustnych, aktywność na zajęciach.

3

Treści programowe dla przedmiotu:

- elementy teorii przekładu (typologia przekładu; tłumaczenie pisemne a tłumaczenie ustne: symultaniczne, konsekutywne, prawne i osobowościowe uwarunkowania pracy tłumacza,

- techniki tłumaczenia tekstów pisanych i ustnych,

- tłumaczenie tekstów literackich: dramat,

- tłumaczenie tekstów literackich: poezja,

- tłumaczenie tekstów literackich: proza,

- tłumaczenie tekstów literackich: literatura dialektalna, literatura adresowana do specjalnego odbiorcy(literatura dziecięca),

- tłumaczenie literackie: tłumaczenie tekstów podporządkowanych warstwie muzycznej dzieła (teksty librett operowych, utworów operetkowych i musicalowych),

- tłumaczenie tekstów użytkowych i informacyjnych: biogram, instrukcja obsługi, teksty reklamowe,

- tłumaczenie naukowo-techniczne: medycyna, weterynaria, prawo, przemysł, sztuka, turystyka,

- tłumaczenie ustne: przemówienia osób występujących publicznie,

- karta tłumacza.

Zalecana literatura:

A. Legeżyńska, Tłumacz i jego kompetencje autorskie, Warszawa 1999.

A. Pisarska, T. Tomaszkiewicz, Współczesne tendencje przekładoznawcze, Poznań 1998.

J. Pieńkos, Przekład i tłumacz we współczesnym świecie: aspekty lingwistyczne i pozalingwistyczne, Warszawa 1993.

K. Hejwowski, Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2004.

K. Lipiński, Vademecum tłumacza, Kraków 2006.

O. Wojtasiewicz, Wstęp do teorii tłumaczenia, Warszawa 1996.

Przekład artystyczny a współczesne teorie translatologiczne, pod red. P. Fasta, Katowice 1998.

T. Tomaszkiewicz, Terminologia tłumaczenia, przekład i adaptacja, Poznań 2006.

Współczesne teorie przekładu, red. P. Bukowski, M. Heydel, Kraków 2009.

И. Ликоманова, Преводът между теорията и практиката, София 2002.

И. Ликоманова, Славяно-славянският превод, София 2006.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się:

- absolwent zna i rozumie na poziomie pogłębionym współczesne teorie translatorskie,

- absolwent zna i rozumie w języku polskim i języku kraju specjalności posługiwać się w zakresie zaawansowanym terminologią używaną w naukach slawistycznych oraz opisywać za jej pomocą wybrane problemy badawcze i zadania profesjonalne,

- absolwent zna i rozumie w sposób syntetyczny i analityczny formułować i wyrażać samodzielne opinie na temat ważnych dla kraju specjalności wydarzeń kulturalnych i społeczno-politycznych oraz powoływać się w tym zakresie na źródła wiedzy slawistycznej i opinie ekspertów,

- absolwent potrafi dokonywać ustnych i pisemnych tłumaczeń o wysokim stopniu trudności z języka kraju specjalności na język polski i z języka polskiego na język kraju specjalności,

- absolwent jest gotów do wykorzystywania usystematyzowanej wiedzy i pogłębionych umiejętności slawistycznych w prawidłowym prowadzeniu dialogu międzykulturowego.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość głównych kierunków w badaniach literackich i powiązanych z nimi teorii przekładu, bardzo dobra umiejętność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji translatologicznych, wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji przekładu, bardzo dobra umiejętność tłumaczenia tekstu z zakresu humanistyki z języka chorwackiego na język polski,

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami zwłaszcza w zakresie praktycznych umiejętności translatorskich.

dobry (db; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć: słabsze umiejętności translatorskie, niższa zdolność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji translatologicznych.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach literackich i powiązanych z nimi teorii przekładu, zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji translatologicznych (wymagająca np. zadawania pytań pomocniczych przez osobę egzaminującą), wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji przekładu, zadowalająca umiejętność tłumaczenia tekstu z zakresu humanistyki z języka chorwackiego na język polski.

dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach literackich i powiązanych z nimi teorii przekładu, zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji translatologicznych (wymagająca np. zadawania pytań pomocniczych przez osobę egzaminującą), wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji przekładu, słaba umiejętność tłumaczenia tekstu z zakresu humanistyki z języka chorwackiego na język polski.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach literackich i powiązanych z nimi teorii przekładu oraz wynikające z niej dalsze braki w zakresie efektów kształcenia zdefiniowanych dla przedmiotu.