Przestrzenie sztuki
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 03-PS-11WDL |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Przestrzenie sztuki |
Jednostka: | Instytut Teatru i Sztuki Mediów |
Grupy: |
Przedmioty obowiązkowe dla I roku DL-WOT |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | język polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Kierunek studiów: | Wiedza o Teatrze |
Poziom przedmiotu: | I stopień |
Cele kształcenia: | - zapoznanie studentów z podstawowymi przemianami dotyczącymi sztuki współczesnej i jej związkami z teatrem; - zapoznanie studentów z różnymi teoriami dotyczącymi sztuki i refleksji nad sztuką; - zaprezentowanie sposobów analizy i interpretacji wybranych dział artystycznych; - uporządkowanie wiedzy na temat najważniejszych nurtów sztuki awangardowej; - doskonalenie umiejętności porozumiewania się z ekspertami z dziedziny współczesnej estetyki |
Rok studiów (jeśli obowiązuje): | I rok |
Skrócony opis: |
Opisanie i scharakteryzowanie najważniejszych przemian w sztuce XX wieku na tle przeobrażeń artystycznych (w tym wypadku głównie przestrzennych), dokonujących się w stuleciach wcześniejszych. Zaakcentowanie źródeł współczesnego rozumienia sztuki, w szczególności sztuki widowiskowej oraz przemian artystycznych, które się na nie złożyły. |
Pełny opis: |
sztuka modernistyczna (teatr, malarstwo, film, muzyka, fotografia, rzeźba) eksperymenty artystyczne pierwszej i drugiej awangardy nowe kierunki w sztuce drugiej awangardy (minimalizm, performance art, wideo art, fotografia, konceptualizm, teatr uczestnictwa i inne) definicje obiektu w sztuce XX wieku (od ready-made do obrazu cyfrowego) relacja pomiędzy sztuką, nauką i technologią w drugiej połowie XX wieku na wybranych przykładach polska sztuka krytyczna zjawiska, formy i gatunki w sztuce najnowszej |
Literatura: |
• T. Kiereńczuk, Od sztuki w działaniu do działania w sztuce, Kraków 2008. • D. Elger, Dadaizm, tłum. zbiorowe, Warszwa 2002 • C. Kilingsohr-Leroy, Surrealizm, tłum. zbiorowe, Warszawa 2005 O. Schlemmer, Eksperymentalna scena Bauhausu, Gdańsk 2010. R. L. Goldberg, Performance Art from Futurism to the Present, New York, 2006. (wybrane rozdziały) G. Dziamski, Performance – tradycje, źródła, obce i rodzime przejawy. Rozpoznanie zjawiska, [w:] Performance, pod red. G. Dziamskiego, H. Gajewskiego, J. Wojciechowskiego, Warszawa 1984. Wiek awangardy, pod. red. L. Bieszczad, Kraków 2006 Artur Żmijewski, Drżące ciała. Rozmowy z artystami, Bytom-Kraków 2006. |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi: - wyjaśnić źródła przemian artystycznych w XX wieku, - scharakteryzować najważniejsze nurty poszukiwań awangardowych artystów, - opisać związki między tzw. pierwszą i drugą awangardą, - wyjaśnić znaczenie przełomu technologicznego dla przemian w sztuce XX i XXI wieku, - przygotować i przedstawić prezentację na temat wybranej formy działań artystycznych. |
Metody i kryteria oceniania: |
Kryteria oceniania − aktywność w trakcie zajęć (udział w dyskusji); − wartość merytoryczna prezentacji oraz sposób jej przedstawienia; - umiejętność zaprezentowania wiedzy nabytej w ramach przedmiotu Skala ocen: 5,0 – bardzo dobra znajomość głównych nurtów artystycznych, umiejętność formułowania samodzielnych i pogłębionych opinii 4,5 – jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami 4,0 – możliwy szerszy zakres niedociągnięć: słabsze umiejętności, niższa zdolność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji, ograniczony sposób formułowania oryginalnych konkluzji, 3,5 – zadowalająca znajomość głównych nurtów artystycznych, zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji 3,0 - zadowalająca znajomość głównych kierunków artystycznych, 2,0 - niezadowalająca znajomość głównych kierunków artystycznych. |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.