Instrumentarium analizy filmowej: Pisanie naukowe o filmie

fakultatywne

filmoznawstwo i kultura mediów

II stopień

Cele modułu kształcenia:

- kształcenie umiejętności pisemnego formułowania myśli w zakresie wiedzy o filmie,

- kształcenie świadomości budowy formalnej oraz wymogów merytorycznych i stylistycznych tekstu naukowego,

- przygotowanie warsztatu pisarskiego (słowniki i inne pomoce naukowe filmoznawcy).

I rok

Biblioteki poznańskie (Biblioteka Uniwersytecka, Biblioteka Raczyńskich, Biblioteka Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk), czasopisma elektroniczne z katalogu Biblioteki Uniwersyteckiej.

Wskazane strony internetowe.

Wykład konwersatoryjny, dyskusja, praca z tekstem, metoda analizy przypadków, metoda ćwiczeniowa, demonstracje dźwiękowe i/lub video, praca w grupach.

5

Moduł: "instrumentarium analizy filmowej" (w ramach którego realizowany jest przedmiot: "pisanie naukowe o filmie") daje studentom (zwłaszcza tym niemającym wcześniej kontaktu z wiedzą filmoznawczą) możliwość zdobycia podstawowych kompetencji analityczno-filmowych. Studenci posiadający już elementarne umiejętności w tym zakresie mogą je rozwijać na zajęciach ćwiczeniowych poświęconych zagadnieniom inscenizacji filmowej.

Treści programowe dla przedmiotu:

- omówienie wybranych tekstów naukowych o charakterze wzorcowym,

- rozmowa na temat wybranych filmów w oparciu o wskazane teksty krytyczne i naukowe,

- ćwiczenia pisarskie z rozróżnieniem na umiejętności deskrypcyjne i analityczno-interpretacyjne,

- doskonalenie warsztatu pisarskiego w ramach indywidualnych konsultacji: wskazanie i omówienie błędów oraz budowy tekstu, rozmowa dotycząca zagadnień interpretacyjnych.

Zalecana literatura:

Nowy słownik poprawnej polszczyzny, pod red. A. Markowskiego, Warszawa 2003.

Artur Dzigański, Podręczny słownik interpunkcyjny, Kraków 2005.

Słownik języka polskiego PWN [wersja elektroniczna: http://sjp.pwn.pl/].

Wybrane zagadnienia omawiane przez ekspertów Poradni Językowej PWN [http://sjp.pwn.pl/poradnia].

Jolanta Maćkiewicz, Jak dobrze pisać. Od myśli do tekstu, Warszawa 2010.

Umberto Eco, Jak napisać pracę dyplomową. Poradnik dla humanistów, przeł. i aneksem opatrzyła G. Jurkowlaniec, wstęp W. Tygielski, Warszawa 2007.

David Bordwell, Kristin Thompson, Sztuka filmowa. Wprowadzenie, Warszawa 2010.

Joseph V. Mascelli, 5 tajników warsztatu filmowego, przeł. i oprac. T. Szafrański, Warszawa 2007.

Steven D. Katz, Reżyseria filmowa ujęcie po ujęciu: od pomysłu do ekranizacji, przeł. F. Pastusiak i M. Szczerbic, Warszawa 2007.

E. Nurczyńska-Fidelska, K. Klejsa, T. Kłys, P. Sitarski, Kino bez tajemnic, Warszawa 2009.

Tom Kingdon, Sztuka reżyserii filmowej, przeł. K. Karpińska, Warszawa 2007.

Alicja Helman, Andrzej Pitrus, Podstawy wiedzy o filmie, Gdańsk 2008.

Marek Hendrykowski, Słownik terminów filmowych, Poznań 2004.

Werner Faulstich, Grundkurs Filmanalyse, München 2002.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:

- zna i rozumie podstawową i specjalistyczną terminologię filmoznawczą,

- posiada wiedzę na temat wybranych narzędzi badań filmoznawczych oraz zasad poprawności językowej i stylistycznej, a także na temat ich wykorzystania w działaniach analityczno-interpretacyjnych i pisarskich,

- potrafi zanalizować, zsyntetyzować i zinterpretować określone treści filmoznawczego tekstu naukowego w celach pisarskich,

- posiada umiejętność merytorycznego argumentowania w zakresie wiedzy o filmie i przygotowania na tej podstawie wypowiedzi ustnej i pisemnej,

- potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji zadania pisarskiego,

- potrafi właściwie ocenić swoje możliwości intelektualne, zna stan swojej wiedzy i umiejętności oraz realizuje potrzebę ustawicznego uczenia się.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): student potrafi wykorzystywać wiedzę z lektur w tworzeniu własnego tekstu o charakterze naukowym; z zasady nie popełnia błędów w odniesieniu do ukształtowania językowego, stylistycznego i redakcyjnego tekstu.

dobry plus (+db; 4,5): student w pełni rozumie czytany tekst naukowy i umie się do niego ustosunkować; potrafi zbudować wielowątkową wypowiedź pisemną na temat filmu, mając świadomość różnych poziomów opisu i stosując właściwe reguły poprawności językowej, stylistycznej i redakcyjnej.

dobry (db; 4,0): student w pełni rozumie czytany tekst naukowy i umie się do niego ustosunkować; potrafi zbudować wypowiedź pisemną na temat filmu, mając świadomość różnych poziomów opisu i stosując właściwe reguły poprawności językowej i redakcyjnej.

dostateczny plus (+dst; 3,5): student potrafi zrekapitulować tezy cząstkowe czytanego tekstu naukowego i zbudować sprawną językowo i stylistycznie wypowiedź pisemną o charakterze opisowo-interpretacyjnym.

dostateczny (dst; 3,0): student potrafi zrekapitulować tezy cząstkowe czytanego tekstu naukowego i zbudować prostą wypowiedź pisemną o charakterze opisowo-interpretacyjnym.

niedostateczny (ndst; 2,0): student nie potrafi wypowiedzieć się na wskazany temat z zakresu wiedzy o filmie, nie rozumie tekstu wskazanego do lektury i nie potrafi zbudować wypowiedzi pisemnej o charakterze naukowym.