Praktyki zawodowe specjalizacji przekładu funkcjonalnego

obowiązkowe

studia slawistyczne

I stopień

Cele modułu kształcenia:

- kształcenie kompetencji zawodowych studentów w zakresie specjalizacji translatorskiej,

- praktyczne poznanie przez studentów rodzaju i zakresu działalności instytucji i przedsiębiorstw wykorzystujących kompetencje translatorskie,

- kształtowanie świadomości interkulturowej,

- doskonalenie doświadczeń przekładowych (pisemnych i ustnych).

II rok

Znajomość wybranego języka kierunkowego na poziomie minimum A2. Orientacja w specyfice zagadnień i teorii przekładoznawczych.

Praktyka zawodowa wynikająca ze specyfiki specjalizacji przekład funkcjonalny.

4

Treści programowe dla przedmiotu:

- tłumaczenia pisemne obustronne (dokumentów o charakterze handlowym, prawnym, publicystycznym, tekstów literackich, korespondencji),

- tłumaczenia ustne obustronne (dokumentów o charakterze handlowym, prawnym, publicystycznym, tekstów literackich, korespondencji),

- programy informatyczne w pracy tłumacza, korzystanie z internetowych źródeł leksykograficznych,

- zasady BHP w pracy tłumacza,

- translatorska obsługa spotkań branżowych.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:

- zna zasady funkcjonowania instytucji zajmujących się przekładem,

- ma podstawową wiedzę w zakresie informatyki,

- zna podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego,

- potrafi posługiwać się terminologią używaną w naukach filologicznych (w języku polskim i języku kraju specjalności) oraz opisać za jej pomocą wybrane problemy badawcze,

- potrafi prawidłowo zinterpretować wzorcowe zachowania (językowe i kulturowe) charakterystyczne dla wspólnoty narodowej/kulturowej/językowej kraju specjalności,

- potrafi przedstawić ustną i pisemną wypowiedź w języku kraju specjalności, dotyczącą zagadnień szczegółowych z wykorzystaniem różnorodnych źródeł i dokonując wyboru metody badawczej,

- potrafi dokonywać ustnych i pisemnych tłumaczeń tekstów o średnim poziomie trudności z języka kraju specjalności na język polski i z języka polskiego na język kraju specjalności,

- posiada umiejętność zastosowania zdobywanej wiedzy o języku w pracy zawodowej (przede wszystkim w ośrodkach kultury, ośrodkach informacji turystycznej, w szkołach językowych, wydawnictwach, placówkach dyplomatycznych i w mediach),

- ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie języka specjalizacji oraz rozumie i wyznaje zasadę ustawicznego dokształcania się,

- docenia znaczenie nauk filologicznych dla prawidłowego funkcjonowania procesu komunikacji, począwszy od poziomu interpersonalnego po międzykulturowy,

- potrafi nawiązywać kontakty interpersonalne z przedstawicielami różnych kultur i tradycji,

- potrafi pracować w zespole i umie dzięki pracy zespołowej realizować powierzone zadania,

- jest zdeterminowany do podejmowania samodzielnych działań profesjonalnych w zakresie translatologii.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): spełnienie wszystkich kryteriów w stopniu bardzo dobrym; uzyskanie bardzo dobrej oceny od opiekuna praktyk w zakładzie pracy; przedłożenie akademickiemu opiekunowi praktyk pełnej i wyczerpującej dokumentacji praktyk; w trakcie rozmowy z akademickim opiekunek praktyk wyczerpujące opisanie wykonywanych podczas praktyk zadań oraz bardzo dobra orientacja w specyfice funkcjonowania instytucji.

dobry plus (db plus, 4,5): spełnienie nie wszystkich kryteriów w stopniu bardzo dobrym; uzyskanie oceny dobrej plus od opiekuna praktyk w zakładzie pracy; przedłożenie akademickiemu opiekunowi wymagającej drobnych uzupełnień dokumentacji praktyk; w trakcie rozmowy z akademickim opiekunem praktyk opisanie wykonywanych podczas praktyk zadań oraz dobra orientacja w specyfice funkcjonowania instytucji.

dobry (db; 4,0) – spełnienie wszystkich kryteriów w stopniu dobrym; uzyskanie oceny dobrej od opiekuna praktyk w zakładzie pracy; przedłożenie akademickiemu opiekunowi wymagającej drobnych uzupełnień dokumentacji praktyk; w trakcie rozmowy z akademickim opiekunem praktyk opisanie wykonywanych podczas praktyk zadań oraz dobra orientacja w specyfice funkcjonowania instytucji.

dostateczny plus (dst plus; 3,5) – spełnienie nie wszystkich kryteriów w stopniu dobrym; uzyskanie oceny dostatecznej plus od opiekuna praktyk w zakładzie pracy; przedłożenie akademickiemu opiekunowi wymagającej uzupełnień dokumentacji praktyk; w trakcie rozmowy z akademickim opiekunem praktyk opisanie wykonywanych podczas praktyk zadań oraz dostateczna orientacja w specyfice funkcjonowania instytucji.

dostateczny (dst; 3,0) – spełnienie wszystkich kryteriów w stopniu dostatecznym; uzyskanie oceny dostatecznej od opiekuna praktyk w zakładzie pracy; przedłożenie akademickiemu opiekunowi wymagającej znacznych uzupełnień dokumentacji praktyk.

niedostateczny (ndst; 2,0) – spełnienie wszystkich kryteriów w stopniu niedostatecznym; uzyskanie oceny niedostatecznej od opiekuna praktyk w zakładzie pracy; przedłożenie akademickiemu opiekunowi rażąco niekompletnej dokumentacji praktyk (lub jej brak); w trakcie rozmowy z akademickim opiekunem praktyk niedostateczne opisanie wykonywanych podczas praktyk zadań oraz brak orientacji w specyfice funkcjonowania instytucji.

Kryteria oceniania:

Na podstawie Zaświadczenie odbycia praktyki – karta oceny praktyki wystawiona przez opiekuna praktyki z ramienia instytucji, Dziennika praktyki zawodowej oraz rozmowy z akademickim opiekunem praktyki w celu potwierdzenia założonych dla praktyki efektów uczenia się.

Ocenie podlega:

- stopień opanowania wiedzy o funkcjonowaniu, zadaniach i celach działania instytucji / firmy, w której odbywał praktykę.

- umiejętność wykorzystania i zastosowania zdobytej wiedzy w praktyce.

- odpowiedzialne przygotowanie się do swojej pracy, projektowanie i wykonywanie działań w sposób sumienny i rzetelny.

- umiejętność wyszukiwania i gromadzenia informacji z wykorzystaniem różnych źródeł (drukowanych i elektronicznych), analizowanie, ocenianie i selekcjonowanie zdobytego materiału.

- stopień aktywności w samodzielnym podejmowaniu typowych działań profesjonalnych.

- umiejętność przyjmowania i wyznaczania zadań.

- umiejętność pracy i współdziałania w grupie, przyjmowania w niej różnych ról.