Historia literatury bułgarskiej: literatura międzywojenna

obowiązkowe

studia slawistyczne, specjalność: studia bułgarystyczne

I stopień

Cele modułu kształcenia:

Celem zajęć jest poznanie najważniejszych prądów, nurtów i zjawisk literatury bułgarskiej z okresu międzywojennego. Student/ka doskonali swoje zdolności krytycznej oceny zjawisk i procesów literackich oraz prowadzenia krytycznej dyskusji o dziełach, prądach i epokach literatury bułgarskiej. Zdobywa także podstawową wiedzę z dziedziny teorii literatury i krytyki literackiej. Praca z konkretnymi tekstami literackimi nie tylko daje możliwość poznania kanonu literatury bułgarskiej, lecz także dodatkowo kształci umiejętności interpretacyjne i rozwija kreatywność studentów i studentek.

III rok

Znajomość języka bułgarskiego na poziomie B1. Potwierdzone osiągnięcie efektów uczenia się w zakresie przedmiotów: poetyka, historia literatury bułgarskiej do I wojny światowej.

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień, wykład konwersatoryjny, wykład problemowy, dyskusja, praca z tekstem, metoda analizy przypadków, demonstracje dźwiękowe i/lub video, metody aktywizujące, praca w grupach.

2

Treści programowe dla przedmiotu:

- prezentacja na poziomie podstawowym bułgarskiej literatury po Wyzwoleniu do początkowego okresu Moderny w ujęciu chronologicznym i typologicznym ze szczególnym uwzględnieniem prądów pozytywistycznych: literatura krytycznego realizmu, narodnickiej oraz historyzmu romantycznego; ukazanie najważniejszych pisarzy i ich twórczości,

- prezentacja na poziomie podstawowym bułgarskiej literatury okresu modernizmu i symbolizmu w ujęciu chronologicznym i typologicznym; ukazanie najważniejszych pisarzy i ich twórczości,

- prezentacja na poziomie podstawowym bułgarskiej literatury okresu awangardy, poszczególnych prądów awangardowych oraz zjawisk literackich lat 30-40 XX wieku w ujęciu chronologicznym i typologicznym; ukazanie sylwetek najważniejszych pisarzy i ich twórczości,

- prezentacja na poziomie podstawowym bułgarskiej literatury po roku 1945 i współczesnej, ze szczególnym uwzględnieniem socrealizmu, zjawisk neoawangardowych lat 60. oraz postmodernizmu w ujęciu chronologicznym i typologicznym; ukazanie sylwetek najważniejszych pisarzy i ich twórczości,

- ukazanie na poziomie podstawowym związków literatury bułgarskiej wszystkich wymienionych okresów i prądów z analogicznymi okresami i prądami w literaturze europejskiej, wyeksponowanie płaszczyzn identyfikacji i zróżnicowania,

- przedstawienie omawianych zjawisk literackich na tle wydarzeń historycznych, politycznych i społecznych,

- prezentacja omawianych zjawisk literackich w interdyscyplinarnych i intersemiotycznych powiązaniach z innymi dziedzinami sztuki.

Zalecana literatura:

Св. Игов, История на българската литература, София 1990, 2001, 2010.

Б. Ганчева, Ж. Иванов, Българската литература от Освобождението на Първата световна война, Пловдив 1989.

Н. Георгиев, 120 литературни години, София 1998.

Т. Жечев, Въведение в Новата българска литература, София 1990.

Цв. Атанасова, Кръгът „Мисъл”. Литературни изследвания, София 1991.

Едв. Сугарев, Българският експресионизъм, София 1988.

Р. Ликова, Портрети на българските символисти, София 1987.

Р. Ликова, История на българската литература – поети на 20-те години, София 1979.

Ив. Сарандев, Българска литература, т. I (1918-1945), т. II (1930-1945), Пловдив 2005.

Ат. Славов, Българска литература на размразяването, прев. Б. Драгомирска, София 1994.

Речник по Нова българска литература – 1878-1992, под ред. на М. Шишкова, София 1994.

М. Василев, Съвременният български роман, София 1994.

Г. Симеонова-Конах, Постмодернизмът. Българският случай, София 2011.

Dinekow, O bułgarskiej literaturze, folklorze i związkach z Polską, Warszawa 1977.

E. Możejko, Iwan Wazow, Warszawa 1967.

E. Możejko, Sztuka pisarska Jordana Jowkowa, Wrocław 1973.

W. Gałązka, Tradycja i współczesność. O literaturze bułgarskiej XX wieku, Katowice 1983.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:

- potrafi na poziomie podstawowym definiować i opisywać najważniejsze prądy, nurty i zjawiska literatury bułgarskiej omawianego okresu; potrafi je wyliczyć w przebiegu chronologicznym i przedstawić w ujęciu typologicznym,

- potrafi te prądy powiązać, wyjaśnić, i zakwalifikować, opisać i wyróżnić ich podstawowe wyznaczniki, omówić i zinterpretować twórczość ich najważniejszych przedstawicieli,

- posiada podstawową umiejętność budowania syntezy historycznoliterackiej, odnajdywania wyznaczników prądów w konkretnych tekstach literackich, ilustrowania rozważań ogólniejszych przykładami z twórczości poszczególnych autorów,

- potrafi na poziomie podstawowym zaklasyfikować zjawiska literatury bułgarskiej omawianego okresu i powiązać je z analogicznymi zjawiskami w literaturze europejskiej,

- potrafi modyfikować zdobytą wiedzę, wyjaśniać i rekonstruować przebieg procesu historycznoliterackiego omawianego okresu w literaturze bułgarskiej. Zna podstawowy kanon literatury bułgarskiej omawianego okresu,

- zyskuje podstawowe umiejętności porównywania zjawisk literackich, formułowania wniosków, wyjaśniania i interpretowania tych zjawisk w szerszym kontekście historycznym, politycznym, kulturowym, socjologicznym,

- zyskuje podstawowe umiejętności porównywania zjawisk literackich, formułowania wniosków, wyjaśniania i interpretowania tych zjawisk w ujęciu interdyscyplinarnym i intersemiotycznym.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość głównych zjawisk artystycznych, prądów literackich oraz zmian estetycznych, zachodzących w konkretnej epoce literackiej; bardzo dobra umiejętność krytycznego porównania poszczególnych teorii procesu historycznoliterackiego; wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji literatury; bardzo dobra umiejętność analizowania i interpretacji tekstu literackiego oraz tekstu naukowego z zakresu literaturoznawstwa.

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami zwłaszcza w zakresie znajomości poszczególnych teorii procesu historycznoliterackiego.

dobry (db; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć: słabsza znajomość głównych zjawisk artystycznych i prądów literackich epoki; niższa zdolność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji artystycznych.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość głównych zjawisk artystycznych, prądów literackich oraz zmian estetycznych, zachodzących w konkretnej epoce literackiej; zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych teorii procesu historycznoliterackiego (wymagająca np. zadawania pytań pomocniczych przez osobę egzaminującą); wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji literatury; słaba umiejętność analizowania i interpretacji tekstu literackiego oraz tekstu naukowego z zakresu literaturoznawstwa.

dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca znajomość głównych zjawisk artystycznych, prądów literackich oraz zmian estetycznych, zachodzących w konkretnej epoce literackiej; zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych teorii procesu historycznoliterackiego (wymagająca np. zadawania pytań pomocniczych przez osobę egzaminującą); wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji literatury; brak umiejętności analizowania i interpretacji tekstu literackiego oraz tekstu naukowego z zakresu literaturoznawstwa.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość głównych zjawisk artystycznych, prądów literackich oraz zmian estetycznych, zachodzących w konkretnej epoce literackiej oraz wynikające z niej dalsze braki w zakresie efektów kształcenia zdefiniowanych dla przedmiotu.