Społeczno-kulturowe aspekty gier video

fakultatywne

Kulturoznawstwo

I stopień

Cel I - przedstawienie zarysu kulturowej historii gier wideo.

Cel II - omówienie podstawowych zagadnień, metodologii i teorii groznawstwa.

Cel III - prezentacja metod interpretowania artystycznej formy i treści ideowej gier wideo.

III rok

Nie dotyczy.

Brak wymagań wstepnych z zakresu wiedzy, umiejetności lub kompetencji.

Materiały uzupełniajace do zajęć podsyłane są na grupowy adres e-mail całego roku.

Wykład z elementami konwersatorium, praca w grupach, prezentacje multimedialne, samokształcenie poprzez studiowanie materiałów uzupełniających podsyłanych na grupowy e-mail całej grupy zajęciowej.

Zajęcia są wstępem do groznawstwa, w ich trakcie poruszona zostanie problematyka związana z wytworzeniem się nowej subkultury gamingu. Krytycznej analizie poddana zostanie także kwestia pozytywnego i negatywnego wypływu grania. Duży nacisk położony zostanie na ukazanie artystycznego wymiaru gier wideo.

1. Wprowadzenie do groznawstwa i kultury gamingu. Gra jako element kultury. Klasyczne koncepcje gry/zabawy (Huizinga, Caillois). Spór narratywizmu z ludologią.

2. Społeczności graczy – podziały i konflikty. Klasyfikacja graczy Bartle'a. Subkultura graczy i jej tożsamość. Retrogaming. Salon jako specyficzne miejsce grania.

3. Gry a problem przemocy – pozytywny i negatywny wpływ gier.

4. Etyka i etykieta grania. Problem piractwa.

5. Grywalizacja w edukacji i biznesie. Ekonomiczny i marketingowy wymiar przemysłu elektronicznej rozrywki. Fenomen Alternate Reality Games.

6. E-sport a filozofia sportu. Granie jako zawód i powołanie. Antyczny ideał sportu.

7.Czy gra może być dziełem sztuki? Gry artystyczne, krytyczne, zaangażowane. Muzyka z gier (Chiptune).

8. Subkultura gangów na przykładzie gier z serii Grand Theft Auto i Yakuza.

9.Lara Croft jako wirtualna amazonka. Graczki i żeńskie bohaterki w grach.

10. Wojna jako temat gier (Call of Duty: Modern Warfare, Battelfield 1, Valiant Hearts, This War of Mine).

11. Filmowe adaptacje gier wideo.

R. Bomba - Gry komputerowe w perspektywie antropologii codzienności.

M. Filiciak (red.) - Świat z pikseli.

P. Tkaczyk - Grywalizacja: jak zastosować mechanizmy z gier w działaniach marketingowych.

P. Kubiński - Gry wideo. Zarys poetyki.

M. Kłosiński, K. Maj - Dyskursy gier wideo.

J. Huizinga - Homo ludens: zabawa jako źródło kultury.

R. Caillois - Gry i ludzie.

Wiedza: absolwent zna i rozumie:

a) podstawy metodologii badań kulturoznawczych;

b) terminologię, teorie i metodologię z zakresu medioznawstwa oraz rolę komunikacji medialnej we współczesnej kulturze.

Umiejętności: absolwent potrafi:

a) rozwiązywać typowe zadania i problemy pojawiające się w obrębie badań nad współczesnymi praktykami kulturowymi zapośredniczonymi medialnie;

b) posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla kulturoznawstwa w typowych sytuacjach profesjonalnych;

c) dokonać rozpoznania, obserwacji, interpretacji i krytycznej oceny wytworów kultury, przypisując je do właściwej tradycji.

Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do:

a) wykazania się wyobraźnią, wrażliwością społeczną i krytycyzmem w ocenie procesów i zjawisk kulturowych;

b) wyjaśniania istotnych zjawisk w kulturze (konflikty społeczne, etniczne i religijne, przemiany obyczajowe, nowe praktyki kulturowe i nowe formy uczestnictwa w kulturze).

Studenci otrzymują szczegółową listę zagadnień egzaminacyjnych. Ustne kolokwium zaliczeniowe (losowanie dwóch pytań) odbywa się podczas ostatnich zajęć. Przy wystawianiu oceny końcowej brana jest pod uwagę wyróżniająca się aktywność podczas zajęć, która może wpłynąć na podwyższenie oceny końcowej. Dopuszczalne są trzy nieobecności na zajęciach, odrobienie nadprogramowych nieobecności odbywa się poprzez referatu nawiązującego do tematów przerabianych podczas zajęć.

Kryteria oceniania:

bardzo dobry (bdb; 5,0): student w bardzo dobrym stopniu opanował zagadnienia poruszane na wykładzie, konwersatorium i zajęciach laboratoryjnych.

dobry plus (+db; 4,5): student w stopniu dobrym z plusem opanował zagadnienia poruszane na wykładzie, konwersatorium i zajęciach laboratoryjnych.

dobry (db; 4,0): student w dobrym stopniu opanował zagadnienia poruszane na wykładzie, konwersatorium i zajęciach laboratoryjnych.

dostateczny plus (+dst; 3,5): student w stopniu dostatecznym z plusem opanował zagadnienia poruszane na wykładzie, konwersatorium i zajęciach laboratoryjnych.

dostateczny (dst; 3,0): student w stopniu dostatecznym opanował zagadnienia poruszane na wykładzie, konwersatorium i zajęciach laboratoryjnych

niedostateczny (ndst; 2,0): student w stopniu niedostatecznym opanował zagadnienia poruszane na wykładzie.

Nie dotyczy.