Interpretacja tekstu popkultury

obowiązkowe

Komunikacja europejska

I stopień

Głównym celem kształcenia w ramach tego modułu jest wypracowanie wśród studentów umiejętności krytycznego odbioru różnego rodzaju tekstów kultury popularnej.

II rok

Nie dotyczy.

Student jest aktywnym uczestnikiem kultury współczesnej, umie współpracować w grupie oraz korzystać z mediów digitalnych.

Z materiałami dotyczącymi zajęć można zapoznać się w bibliotece uniwersyteckiej oraz instytutowej oraz w internecie.

1. Przygotowanie i prezentacja projektów połączone z dyskusją.

2. Wyszukiwanie informacji oraz jej systematyzacja (tematyka zaproponowana przez prowadzącego).

3. Interakcja w trakcie zajęć.

4. Prezentacja materiałów źródłowych.

5. Omówienie najważniejszych teorii naukowych.

Przedmiot składa się z 30 godzin zajęć. Zakłada się, że praca własna studenta wyniesie 30 godzin. W sumie za przedmiot student otrzyma 2 punkty ECTS.

Przedmiot składa się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej. W części teoretycznej studenci uczą się różnych krytycznych koncepcji interpretacyjnych wprowadzanych przy wykorzystaniu wybranych przykładów szeroko pojmowanej kultury popularnej. W części praktycznej studenci będą sami dobierali przykłady tekstów popkulturowych (lub nawet w niektórych przypadkach sami będą je konstruowali), aby na ich podstawie wykorzystywać najnowsze podejścia badawcze. Zajęcia mają charakter interdyscyplinarny.

Przedmiot składa się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej. W części teoretycznej studenci uczą się różnych krytycznych koncepcji interpretacyjnych wprowadzanych przy wykorzystaniu wybranych przykładów szeroko pojmowanej kultury popularnej. Oznacza to, że studenci na każdych zajęciach będą uczyli się nowych ujęć metodologicznych, poczynając od XX-wiecznych teorii badawczych. Zdobędą wiedzę i umiejętności w zakresie stosowania narzędzi teoretycznych do opisu złożonych zjawisk kulturowych. W części praktycznej studenci będą sami dobierali przykłady tekstów popkulturowych (lub nawet w niektórych przypadkach sami będą je konstruowali), aby na ich podstawie wykorzystywać najnowsze podejścia badawcze. Studenci będą mogli sprawdzić, na ile ich kompetencje uczestników kultury współczesnej, konsumentów i kreatorów różnych przekazów - także właściwych dla kultury popularnej - mogą pomóc im w realizowaniu niezbędnych przecież złożonych kompetencji społecznych. Zajęcia mają charakter interdyscyplinarny.

Appadurai A., Nowoczesność bez granic. Kulturowe wymiary globalizacji, przeł. Z. Pucek, Kraków 2005.

Barthes R., Mitologie, tłum. A. Dziadek, wstęp K. Kłosiński, Warszawa 2008.

Belting H., Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, przeł. M. Bryl, Kraków 2007.

Burszta W.J., Od mowy magicznej do szumów popkultury, Warszawa 2009.

Czubaj M., Biodra Elvisa Presleya. Od paleoherosów do teofanów, Warszawa 2007.

Fiske J., Zrozumieć kulturę popularną, przeł. K. Sawicka, Kraków 2010.

Geertz C., Interpretacja kultur. Wybrane eseje, tłum. M. M. Piechaczek, Kraków 2005.

Geertz C., Wiedza lokalna. Dalsze eseje z zakresu antropologii interpretatywnej, przeł. D. Wolska, Kraków 2005.

Giddens A., Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, przeł. A. Szulżycka, Warszawa 2001.

Goffman E., Człowiek w teatrze życia codziennego, przeł. H. Datner-Śpiewak i P. Śpiewak, oprac. i wstęp J. Szacki, Warszawa 2008.

Hopfinger M., Kultura: scalanie i wybór, w: Perspektywy badań nad kulturą, red. R. W. Kluszczyński, A. Zeidler-Janiszewska, Łódź 2008.

Kloch Z., Odmiany dyskursu. Semiotyka życia publicznego w Polsce po 1989 roku, Wrocław 2006.

Krzysztofek K., Status przemysłów kultury: między ekonomią i kulturą, w: Perspektywy badań nad kulturą, red. R. W. Kluszczyński, A. Zeidler-Janiszewska, Łódź 2008.

Marcuse H., Człowiek jednowymiarowy. Badania nad ideologią rozwiniętego społeczeństwa przemysłowego, oprac. i wstęp W. Gromczyński, Warszawa 1991.

Marcuse H., Eros i cywilizacja, tłum. H. Jankowska, A. Pawelski, Warszawa 1998.

Napiórkowski M., Mitologia współczesna. Relacje o poczynaniach i przygodach krajowców zamieszkałych w globalnej wiosce, Warszawa 2013.

Pakier M., «Postmemory» jako figura refleksyjna w popularnym dyskursie o Zagładzie, „Kwartalnik Historii Żydów”, nr 2(214), Warszawa 2005.

Strinati D., Wprowadzenie do kultury popularnej, przeł. W. J. Burszta, Poznań 1998.

Sulima R., Antropologia codzienności, Kraków 2000.

Szczęsna E., Poetyka mediów. Polisemiotyczność, digitalizacja, reklama, Warszawa 2007.

Szlendak T., Kozłowski T., Naga małpa przed telewizorem. Popkultura w świetle psychologii ewolucyjnej, Warszawa 2008.

ITP_01 Student zna i potrafi zdefiniować najważniejsze pojęcia z zakresu popkultury i kultury masowej, rozumie metody analizy i interpretacji tekstów popkultury. K_W01, K_W04, K_W18

ITP _02 Racjonalnie argumentuje swoje stanowisko wykorzystując koncepcje poznane w trakcie, zyskując praktyczną umiejętność interpretacji tekstów popkultury. K_W05, K_W13, K_W18

ITP _03 Rozwija umiejętności „obiektywizującego” (krytycznego) podejścia do zjawisk popkulturowych. K_W11, K_W13, K_W19

ITP _04 Umie przedstawić i zinterpretować wybrane przykłady tekstów popkultury. K_W14, K_W17

ITP _05 Rozwija krytyczną refleksję, kształcąc się na niwie partycypacyjnej w celu otwierania się na złożone kwestie społeczno-kulturowe. K_W11, K_W14, K_W17

Ocena oparta będzie na analizie trzech poziomów:

1. Przygotowanie i prezentacja projektów połączone z dyskusją.

2. Wyszukiwanie informacji oraz jej systematyzacja (tematyka zaproponowana przez prowadzącego).

3. Interakcja w trakcie zajęć.

Oceniane będą: wiedza, umiejętności i kompetencje, a także aktywność na zajęciach oraz samodzielność w interpretowaniu zjawisk kulturowych.

Nie dotyczy.