Gramatyka opisowa języka walijskiego
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 15-GOJWAL-CE-11 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Gramatyka opisowa języka walijskiego |
Jednostka: | Wydział Anglistyki |
Grupy: |
Moodle - przedmioty Szkoły Nauk o Języku i Literaturze |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | język angielski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Kierunek studiów: | filologia angielska specjalizacja: celtycka |
Poziom przedmiotu: | I stopień |
Cele kształcenia: | Wyposażenie w podstawową wiedzę dotyczącą najważniejszych struktur gramatycznych w języku walijskim. Wyrobienie umiejętności rozpoznawania form historycznych, literackich oraz kolokwialnych analizy. Wyrobienie umiejętności zastosowania zróżnicowanych struktur gramatycznych w praktycznej nauce języka. Poszerzenie wiedzy o rejestrach i dialektach języka walijskiego. Zaznajomienie z terminologią językoznawczą oraz naukowymi tekstami krytycznymi |
Rok studiów (jeśli obowiązuje): | II rok |
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning): | Moodle. |
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji: | Znajomość języka angielskiego na poziomie średnio-zaawansowanym oraz semestr zajęć z j. walijskiego. |
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć: | Moodle, Biblioteka Novum, Biblioteka Uniwersytecka |
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK: | dyskusja podczas zajęć; obserwacja podczas dyskusji i moderowanie dyskusji, analiza i opis wybranych form językowych |
Nakład pracy studenta (punkty ECTS): | 120h / 4ECTS |
Skrócony opis: |
Celem kursu jest omówienie gramatyki języka walijskiego z perspektywy synchronicznej. |
Pełny opis: |
Celem kursu jest omówienie gramatyki języka walijskiego z perspektywy synchronicznej. Kurs rozpoczyna się omówieniem wybranych aspektów fonetyki i fonologii j. walijskiego, tj. spółgłoski, samogłoski, dyftongi, sylaba, akcent wyrazowy, asymilacje, etc. Północny i Południowy dialekt języka walijskiego jest porównany i skontrastowany. Następnie omówione zostają procesy morfofonologiczne (mutacje spółgłoskowe). Omówione zostają także wybrane aspekty morfologii współczesnego języka walijskiego, tj. morfologia czasowników, rzeczowników, przymiotników, przysłówków, zaimków oraz przyimków. Uczestnictwo w zajęciach jest obowiązkowe. Studenci oceniani są na podstawie quizów, testów, zadań domowych oraz udziału w dyskusjach na zajęciach. Materiały dostępne są na platformie Moodle. Dodatkowe materiały dostępne są u w wykładowcy. Kurs kończy się egzaminem. Treści kształcenia: 1. Wprowadzenie do kursu: teksty źródłowe i opracowania, warunki zaliczenia przedmiotu. Czym jest gramatyka? Odmiany języka walijskiego. 2. Fonetyka i fonologia j. walijskiego - spółgłoski i samogłoski, zróżnicowanie dialektalne 3. System akcentowania i intonacja; walijska ortografia i znaki diakrytyczne; rozróżnienie wyrazów homofonicznych 4. Mutacje w języku walijskim – rodzaje i funkcje; rozróżnienie homograficznych części zdania, zasady użycia poszczególnych mutacji 5. Czasownik „być” w j. walijskim, kategorie czasu i aspektu w j. walijskim 6. Morfologia czasownika - wyrażanie czasu teraźniejszego i przyszłego w języku literackim i potocznym 7. Morfologia czasownika - wyrażanie czasu przeszłego w języku literackim i potocznym 8. Tryb rozkazujący i łączący, wyrażanie strony biernej w języku walijskim, formy nieosobowe czasownika 9. Charakterystyka rzeczowników walijskich, klasy rzeczownika, rodzaj gramatyczny 10. Liczba pojedyncza i mnoga rzeczownika, rzeczowniki kolektywne, zdrobnienia 11. Właściwości i składnia przymiotników i przysłówków, stopniowanie przymiotników 12. Liczebniki – system dziesiątkowy i dwudziestkowy 13. Liczebniki porządkowe, zapisywanie dat i ułamków 14. Zaimki – klasyfikacja, zróżnicowanie dialektalne i stylistyczne 15. Przyimki - klasyfikacja, komplementacja, odmiana przyimków prostych i złożonych |
Literatura: |
Ball, Martin & Nicole Müller, Celtic Languages, Routledge Ball, Martin & Briony Williams, 2001, Welsh Phonetics, The Edwin Mellen Press, Lewiston. Ball, Martin J., Müller, Nicole. 1992. Mutation in Welsh. London: Routledge Gruffudd, Heini. 2000. Cymraeg Da. Talybont: Y Lolfa. Hammond, Mike.2014. Variability in Welsh grammatical gender, talk given at the 1st Conference of Language Diversity in Wales, 18-19 July 2014, Aberystwyth, www.u.arizona.edu/~hammond/gho.pdf Heinz, Sabine, 2003, Welsh dictionaries in the 20th century, LINCOM, München. Jones, Ceri. 2013. Dweud Eich Dweud, A Guide to Colloquial and Idiomatic Welsh. Llandysul: Gomer King, Gareth. 1993. Modern Welsh: A comprehensive Grammar. New York: Routledge Matthews, P.H. [1997] 2007. Oxford Concise Dictionary of Linguistics. Oxford: Oxford University Press. National Language Unit of Wales. 1978. Cyflwyno’r iaith lenyddol. Y Bontfaen: D. Brown a’i Feibion Cyf. Roberts, Gareth Ffowc. 2012. Mae Pawb yn Cyfrif. Llandysul: Gomer Rosiak Karolina. 2013. “From Synthetic to Analytic? The Changing Use of Diminutive Expressions in Welsh.” In: Ahlqvist, Anders; O'Neill, Pamela (eds.) Celts and their Cultures at home and abroad. A Festschrift for Malcolm Broun. Sydney: The Celtic Studies Foundation, the University of Sydney, 289-309. Rosiak, Karolina. 2009. “The Use of diminutives by speakers of Welsh.” In: Maria Bloch-Trojnar (ed.) Perspectives on Celtic Languages. Lublin: Wydawnictwo KUL, 237-247. Russell, Paul. 1995. An Introduction to the Celtic Languages. Longman: London and New York. Thomas, Peter Wyn. 1996. Welsh grammar. Cardiff: University of Wales Press. Thomason, Sarah G. 2001. Language contact. Edinburgh: Edinburgh University Press. Thorne, David. A. 2000. Gafael Mewn Gramadeg. Llandysul: Gomer Williams, Stephen J. 1980. A Welsh grammar. Cardiff: University of Wales Press |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student: 1. Posługuje się podstawową terminologią językoznawczą. 2. Zdobywa i rozwija umiejętność używania struktur gramatycznych. 3. Potrafi wytłumaczyć, opisać i podsumować kluczowe właściwości j. walijskiego. 4. Odtwarza i potrafi zastosować struktury językowe. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody oceniania (F - formujące, P - podsumowujące): F - dyskusja podczas zajęć, obserwacja podczas dyskusji i moderowanie dyskusji; analiza i opis wybranych form językowych P - egzamin pisemny: posługiwanie się terminologią, zastosowanie omawianych struktur gramatycznych, student potrafi przedstawić poszczególne struktury i odpowiedzieć na pytania dotyczące struktur gramatycznych, zadania pisemne wymagające użycia wybranych struktur gramatycznych Kryteria oceniania: bardzo dobry (bdb; 5,0): student bardzo sprawnie posługuje się terminologią językoznawczą, potrafi bezbłędnie zidentyfikować, opisać i wytłumaczyć struktury gramatyczne, potrafi bezbłędnie lub niemal bezbłędnie zastosować struktury językowe w praktyce dobry plus (+db; 4,5): student sprawnie posługuje się terminologią językoznawczą, potrafi niemal bezbłędnie zidentyfikować, opisać i wytłumaczyć struktury gramatyczne, potrafi niemal bezbłędnie zastosować struktury językowe w praktyce dobry (db; 4,0): student sprawnie posługuje się podstawową terminologią językoznawczą, potrafi zidentyfikować, opisać i wytłumaczyć struktury gramatyczne, popełniając przy tym nieliczne błędy, potrafi poprawnie zastosować najważniejsze struktury językowe w praktyce dostateczny plus (+dst; 3,5): student posługuje się podstawową terminologią językoznawczą; potrafi zidentyfikować, opisać i wytłumaczyć najważniejsze struktury gramatyczne, popełnia jednak błędy; potrafi poprawnie zastosować najważniejsze struktury językowe w praktyce dostateczny (dst; 3,0): student posługuje się podstawową terminologią językoznawczą; potrafi zidentyfikować, opisać i wytłumaczyć najważniejsze struktury gramatyczne, popełnia jednak liczne błędy; potrafi zastosować najważniejsze struktury językowe w praktyce, popełnia jednak liczne błędy niedostateczny (ndst; 2,0): student nie posługuje się podstawową terminologią językoznawczą; nie potrafi zidentyfikować, opisać i wytłumaczyć najważniejszych struktur gramatycznych; nie potrafi zastosować najważniejsze struktury językowe w praktyce |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.