Komunikowanie polityczne
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 14-PPN2OKPO11 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Komunikowanie polityczne |
Jednostka: | Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa |
Grupy: |
Politologia, studia niestacj. II st. - przedmioty dla 2 roku, wszystkie specjalności |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | język polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Kierunek studiów: | politologia |
Poziom przedmiotu: | II stopień |
Cele kształcenia: | 1. Zdobycie wiedzy teoretycznej na temat komunikacji politycznej 2. Określenie czynników wpływających na efektywność komunikacji politycznej 3. Pokazanie złożoności i wieloaspektowości procesu komunikacji politycznej 4. Zaznajomienie z siatką pojęciową umożliwiającą precyzyjny opis procesu komunikowania politycznego 5. Zdobycie praktycznej wiedzy potrzebnej do zarządzania komunikacją polityczną |
Rok studiów (jeśli obowiązuje): | II rok |
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji: | podstawowa wiedza z zakresu komunikowania i wiedzy o społeczeństwie |
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK: | Metody podające, problemowe, aktywizujące, projektowa |
Nakład pracy studenta (punkty ECTS): | 6 |
Skrócony opis: |
Teoretyczne podstawy komunikowania politycznego Media - mediatyzacja; pośredni i odłożony w czasie wpływ mediów na procesy polityczne Zintegrowania komunikacja marketingowa w polityce, profesjonalizacja komunikowania politycznego Kultura popularna i polityka |
Pełny opis: |
1. Teoretyczne podstawy komunikowania politycznego 2. Media w komunikowaniu politycznym 3. Mediatyzacja polityki i komunikowania politycznego 4. Rekonstrukcja rzeczywistości politycznej w mediach: framing, praming, agenda setting, tabloidyzacja 5. Profesjonalizacja komunikowania politycznego 6. Zintegrowania komunikacja marketingowa w polityce: public relations i reklama 7. Strategie komunikacyjne podmiotów politycznych 8. Personalizacja i prywatyzacja komunikowania politycznego 9. Kultura popularna i polityka |
Literatura: |
Dobek-Ostrowska B. (2006), Komunikowanie polityczne i publiczne. Warszawa: PWN. McNair B. (1998), Wprowadzenie do komunikowania politycznego. Poznań: Wyd. WSNHiD.. Michalczyk S. (2005), Komunikowanie polityczne. Katowice: Śląsk. Piontek D. (2011), Komunikowanie polityczne i kultura popularna. Tabloidyzacja informacji o polityce. Poznań: Wyd. WNPiD.. Kolczyński M. (2007), Strategie komunikowania politycznego, Katowice: Wyd. UŚ. Mazur M. (2015), Polityka z twarzą. Personalizacja parlamentarnych kampanii wyborczych w Polsce w latach 1993—2011. Katowice: Wyd. UŚ. |
Efekty uczenia się: |
wiedza: 1. ma pogłębioną wiedzę o relacjach między uczestnikami życia politycznego i kategoriach więzi społecznych w wymiarze krajowym, regionalnym i światowym 2. zna w sposób pogłębiony wybrane metody i narzędzia opisu, analizowania, oceniania i prognozowania życia politycznego, w tym techniki pozyskiwania danych, modelowania struktur politycznych i procesów w nich zachodzących, a także identyfikowania rządzących nimi prawidłowości 3. ma pogłębioną wiedzę o roli mediów w polityce, działań promocyjno- reklamowych oraz pogłębioną wiedzę o metodach diagnozowania potrzeb w tym zakresie umiejętności: 1. potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną do opisu i analizowania przyczyn i przebiegu procesów i zjawisk politycznych oraz potrafi formułować własne opinie i krytycznie dobierać dane i metody analiz 2. potrafi właściwie analizować przyczyny i przebieg procesów i zjawisk politycznych, formułować własne opinie na ten temat oraz stawiać proste hipotezy badawcze i je weryfikować 3. potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje istotne w działalności publicznej z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy kompetencje społeczne: 1. jest przygotowany do pracy w organach administracji publicznej, ośrodkach analiz politologicznych, wykonywania funkcji eksperta i doradcy oraz komentatora życia politycznego 2. jest przygotowany do zarządzania informacją w sferze publicznej |
Metody i kryteria oceniania: |
oceny formujące: 1.Kontrola obecności na zajęciach 2. Ocena ciągła na podstawie aktywności na zajęciach 3. Esej naukowy na wybrany temat ocena podsumowująca: Egzamin pisemny opisowo-problemowy |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.