Rysunek
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 13-LSL1XRYS14 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Rysunek |
Jednostka: | Wydział Pedagogiczno-Artystyczny w Kaliszu |
Grupy: |
E-learning - przedmioty Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego w Kaliszu Moodle - przedmioty Innych jednostek |
Punkty ECTS i inne: |
5.00 (zmienne w czasie)
|
Język prowadzenia: | język polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Kierunek studiów: | Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych |
Poziom przedmiotu: | I stopień |
Cele kształcenia: | Cele kształcenia: 1. Przekazanie wiedzy z zakresu historii i teorii przedmiotu - przybliżenie chronologii rozwoju form zapisu rysunkowego na przestrzeni wieków po dzień współczesny 2. Zapoznanie z podstawowymi terminami i pojęciami funkcjonującymi w polu szeroko rozumianej rysunkowej kreacji artystycznej. 3. Przekazanie i rozwijanie bazowych umiejętności warsztatowych - posługiwania się podstawowymi środkami wyrazu w rysunku, narzędziami, materiałami i technikami rysunkowymi oraz metodami rysunkowej analizy/interpretacji z otwarciem na podejmowane stopniowo próby indywidualnego poszerzania/przekraczania warsztatowych „granic” oraz rozbudzania artystycznej samoświadomości studentów. 4. Ukierunkowanie na rozwijanie zdolności obserwacji i selektywnej analizy jako procesów inicjujących akt artystycznej kreacji. 5. Wprowadzenie do swobodnego poruszania się w obszarze programowych zagadnień i problemów : kompozycji, perspektywy, hierarchii planów, proporcji i skali, iluzji przestrzennej oraz światłocieniowej, kontrastu, konturu, rysunku linearnego, rysunku walorowego a także rytmu, dominanty i rysunkowego kontekstu przestrzennego. 6. Zapoznanie z metodami rysunkowej analizy i interpretacji przez stosowanie: studium, szkicu (np. kompozycyjnego i koncepcyjnego), syntetycznej notacji, rysunkowej ekspresji oraz ich wypadkowych - uaktywnienie potrzeby podejmowania działań i zabiegów interdyscyplinarnych wpisujących się w nurt sztuki współczesnej. 7. Rozwinięcie umiejętności komunikacji i pracy w grupie - w zakresie wspólnych lub równolegle prowadzonych realizacji, wzajemnej korekty (współ-korekty) oraz podejmowanych, w szerszym przedmiotowym polu, dyskusji. Wypracowanie twórczego dystansu wobec efektów indywidualnych prób artystycznych (autoanaliza własnych prac). |
Skrócony opis: |
Profil zajęć z Rysunku, na roku I, pozwala na opanowanie podstawowej wiedzy z zakresu historii i teorii przedmiotu a także na posługiwanie się bazowymi metodami oraz środkami wyrazu rysunkowej analizy i interpretacji. Przeprowadzane ćwiczenia określają metody rozróżniania i stosowania zasad komponowania, konstruowania iluzji przestrzennej oraz dokonywania selektywnej analizy określonego kontekstu przestrzennego w rysunkowych realizacjach/interpretacjach. Proces podejmowania określonych prób rysunkowych ma umożliwić otwarcie się studenta na obszar szeroko rozumianych eksploracji formalno-warsztatowych oraz twórczej ekspresji - prowadzić do rozbudzenia samo/świadomości artystycznej. |
Pełny opis: |
Rysunek - „Kategoria źródłowa”. Dziedzina Rysunku eksploruje najbardziej prymarny znak ludzkiego gestu - ślad najpierwszej immanentnej potrzeby ..komunikacji. Szkic pozostaje podstawowym znakiem każdej rodzącej się artystycznej koncepcji - budulcem, strukturą, przeczuciem i tęsknotą, która później przyobleka się w barwę i „kształt”.. W tym najbardziej bezpośrednim dotknięciu inicjuje się niemal każda artystyczna transformacja.. i określa kontekst dla niej. W tym sensie formuła pracowni Rysunku pozostaje więc otwarta.. W programie przedmiotu nie zbraknie realizacji nawiązujących do zasad studium, jak i przełamujących działania w obszarze klasycznych definicji rysunku, odwołań do doświadczeń preferujących nawarstwianie wrażeń lub wybiórczą metodę umiaru i minimalistycznej dyscypliny. Na roku pierwszym obszar podejmowanych prób rysunkowych będzie określało „elementarium” formalno-warsztatowe - podstawy te zostaną rozwinięte w późniejszym procesie twórczej edukacji. Realizowane problemy i założenia programowe: 1. Wiedza z zakresu historii i teorii przedmiotu 2. Pojęcia linii, kreski, konturu, plamy, waloru, faktury - stosowanie w praktyce rysunkowej. Założenia realizowane w poszczególnych metodach rysunkowych. 3. Zasady konstruowania iluzji przestrzennej na płaszczyźnie rysunkowej: Odmiany perspektywy w teorii i praktyce. Zasady konstruowania i rysunkowego modelowania brył w ujęciu perspektywicznym. Zasady stosowania hierarchii planów Analiza proporcji, zależności perspektywicznych i relacji przestrzennych (metody pomocnicze). Problem perspektywy podejmowany w odniesieniu do różnych uwarunkowań przestrzennych (układu przedmiotów/obiektów, wnętrza, przestrzeni miejskiej). 4. Zagadnienie kompozycji oraz podstawowe jej odmiany w teorii i praktyce rysunkowej. Wybór obszaru analizy w ramach określonego układu przestrzennego, pejzażu, czy krajobrazu architektonicznego,przez podjęcie kompozycyjnych decyzji i określenie dominanty. Konstruowanie rysunkowej przestrzeni zgodnie z przyjętą zasadą porządkowania lub jej zakłóca przez analizowanie zjawisk równowagi i rytmu. 5. Zdolność selektywnego postrzegania i zabieg wybiórczej analizy jako metody „uczące” wartościującej dyscypliny w rysunkowej realizacji. Bezpośrednia analiza wybranego kadru (np.natury) poprzez porządkowanie i systematykę informacji wizualnej. 6. Analiza rysunkowa (studium, szkic, notacje rysunkowe) postaci ludzkiej: Analiza proporcji i podstawowych kierunków, na podstawie uproszczonego modelu sylwety ludzkiej. Studium układu kostnego człowieka na podstawie analizy szkieletu w ujęciu ogólnym oraz szczegółowym - detal. Próba rysunkowej analizy na podstawie gipsowego modelu Anatomia człowieka i jej znaczenie dla właściwego, proporcjonalnego wykreślenia postaci ludzkiej. Analiza rysunkowa postaci ludzkiej - praca z modelem (układy statyczne i dynamiczne oraz postać w ruchu, studium postaci w określonym i nieokreślonym kontekście przestrzennym) z ukierunkowaniem na podejmowany problem formalny czy określone zagadnienie programowe. 7. Analiza rysunkowa układów przestrzennych z zastosowaniem różnych narzędzi i technik. 8. Konstruowanie iluzji światła i cienia na płaszczyźnie rysunkowej: Iluzja światła i cienia w rysunku walorowym z zaznaczeniem dominanty. Próba przełożenia analizowanych relacji światłocieniowych na linearną informację rysunkową. 9. Analiza rysunkowa kontekstów przestrzennych natury (krajobrazu), kompozycji figuratywnych i sytuacyjnych, konfiguracji obiektów i ich wzajemnych relacji z uwzględnieniem założeń programowych - ukierunkowanych na opanowanie i rozwijanie podstaw warsztatowych w zakresie: stosowania zasad perspektywy, określania proporcji i skali, konstruowania iluzji przestrzennej oraz światłocieniowej, stosowania rysunku linearnego, rysunku walorowego oraz szkicu a także określania dominanty i kontekstu przestrzennego oraz analizowania problemu rytmu w kompozycji. 10. Ćwiczenia uzupełniające z „krytyki przedmiotu” jako baza wartościująca elementy artystycznego światopoglądu a także rozwijająca twórczy dystans do prac własnych oraz prób artystycznej wypowiedzi podejmowanych przez innych. Indywidualna i grupowa korekta prac (autokorekta i współkorekta) jako ćwiczenie rozwijające umiejętność prowadzenia twórczego dialogu integrującego grupę wokół wspólnych projektów i dyskusji. Selektywna ocena ćwiczeń problemowych. Końcowy przegląd prac z całego roku. Zajęcia z Rysunku przeprowadzane są w formie ćwiczeń. |
Literatura: |
Arnheim R. Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa 1978 Barcsay J., Anatomia dla artysty, Wrocław 1988 Hockney D., Wiedza tajemna, Sekrety technik malarskich Dawnych Mistrzów, Kraków 2006 Marcinkowska K. Michejda-Kowalska K. Mowa linia, Warszawa 1995 Lam Wł., Malarstwo, Warszawa 1963 Parramon J.M. , Jak rysować w perspektywie, Łódź 2000 Parramon J.M. , Światło i cień, Łódź 2000 Pignatti T. Historia rysunku-od Altamiry do Picassa. /W. Arkady, W-wa 2006 Simblet S., Rysunek. Podręcznik, Warszawa 2006 Suffczyński M., Rysunek, akwarela, aerograf, od szkicu do fotorealizmu, Warszawa 2001 Teissing K., Techniki rysunku, Warszawa 1982 Vasari G., Żywoty najsławniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów, Kraków 1980 Wierzchowska W, Współczesny rysunek polski, Warszawa1982 Winzer F. Słownik sztuk pięknych. Katowice 2000 Zeugner G., Barwa i człowiek, Warszawa 1965 |
Efekty uczenia się: |
Efekty uczenia: Student 1. Swobodnie porusza się w obszarach podstawowej wiedzy z zakresu historii i teorii przedmiotu oraz zalecanej literatury. 2. Rozróżnia i posługuje się podstawowymi metodami rysunkowymi oraz środkami wyrazu rysunkowej analizy i interpretacji. Rozróżnia i stosuje zasady komponowania „rysunkowego kadru” z uwzględnieniem czynników dookreślających/determinujących porządkującą regułę. 3. Definiuje i stosuje zasady budowania iluzji przestrzennej (przestrzeni iluzyjnej) na płaszczyźnie rysunkowej. Potrafi stosować zasady kreowania iluzji światła i cienia na płaszczyźnie rysunkowej. 4. Dokonuje selektywnej analizy określonego kontekstu przestrzennego (układu obiektów, grup postaci, struktur natury, krajobrazu architektonicznego) w rysunkowej realizacji/interpretacji. 5. Przeprowadza analizę rysunkową postaci ludzkiej - w oparciu o układy statyczne i dynamiczne w określonym i nieokreślonym kontekście przestrzennym - z ukierunkowaniem na podejmowany problem formalny czy określone zagadnienie programowe. 6. Potrafi stosować rysunkową interpretację ruchu podmiotu (postaci, obiektu, innych zmiennych) oraz ustalać jego proporcje w odniesieniu do elementów określonej „zadanej przestrzeni”. 7. Stosuje odpowiednie (wskazane lub indywidualnie wybrane) materiały i techniki realizacyjne. 8. Podejmuje próby zapisu pożądanych emocji w odpowiadającej im formie rysunkowej ekspresji. 9. Potrafi dokonać oceny własnych realizacji rysunkowych jak również odnieść się „krytycznie” do efektów ćwiczeń innych studentów a także podejmować próby dyskusyjne w szerszym polu rysunkowego horyzontu sztuki i twórczej współpracy. Potrafi wyciągnąć konstruktywne wnioski z uwag wysłuchanych podczas grupowej analizy prac oraz korekty przeprowadzanej przez prowadzącego zajęcia. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody i kryteria oceniania: F Ocena zakresu teoretycznej wiedzy - podczas analizy prac i otwartej dyskusji. Ocena aktywności twórczej podczas ćwiczeń oraz bieżącego rozwoju i wkładu indywidualnej pracy w czasie zajęć i poza nim. Ocena poziomu odzwierciedlenia podejmowanych zagadnień i problemów interpretacyjno-warsztatowych w pracach studenta. Ocena postawy studenta wobec samodzielnych poszukiwań metod twórczych adekwatnych do podjętego problemu. Ocena zakresu wiedzy oraz znajomości przedmiotowej terminologii - podczas analizy prac i otwartej dyskusji. S przegląd prac, dyskusja i korekta podsumowująca Aby osiągnąć ocenę: 5,5 – Student musi się wykazać szczególnie wyróżniającym się opanowaniem wszystkich kryteriów wynikających z założeń i efektów kształcenia 5,0 – Student musi się wykazać znakomitym opanowaniem wszystkich kryteriów wynikających z założeń i efektów kształcenia 4.5 – Student musi się wykazać bardzo dobrym opanowaniem wszystkich kryteriów wynikających z założeń i efektów kształcenia 4.0 – Student musi się wykazać dobrym opanowaniem wszystkich kryteriów wynikających z założeń i efektów kształcenia 3.5 – Student musi się wykazać zadawalającym - chociaż ze znacznymi niedociągnięciami - opanowaniem wszystkich kryteriów wynikających z założeń i efektów kształcenia 3.0 – Student musi się wykazać zadawalającym - chociaż z licznymi błędami - opanowaniem wszystkich kryteriów wynikających z założeń i efektów kształcenia 2.0 – Student musi się wykazać niezadowalającym opanowaniem wszystkich kryteriów wynikających z założeń i efektów kształcenia |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-28 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 60 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Tadeusz Gaworzewski | |
Prowadzący grup: | Tadeusz Gaworzewski | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie z notą
Ćwiczenia - Zaliczenie z notą |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/2022" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-02-23 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 60 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Tadeusz Gaworzewski | |
Prowadzący grup: | Michał Bugzel | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie z notą
Ćwiczenia - Zaliczenie z notą |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/2023" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-26 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 60 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Tadeusz Gaworzewski | |
Prowadzący grup: | Michał Bugzel, Tadeusz Gaworzewski, Bianka Rolando | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie z notą
Ćwiczenia - Zaliczenie z notą |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.