Warsztaty tłumaczeniowe ustne

obowiązkowe

filologia rosyjska

filologia rosyjska z filologią ukraińską

filologia rosyjska z lingwistyką stosowaną

I stopień

przygotowanie studentów do praktycznego zastosowania narzędzi tłumaczeniowych w pracy tłumacza oraz zapoznanie z teorią tłumaczenia

zapoznanie ze specyfiką przekładu ustnego

zapoznanie z ćwiczeniami memoryzacyjnymi i mnemotechnikami

kształtowanie umiejętności notowania podczas tłumaczenia

kształtowanie umiejętności parafrazowania i zastępowania elementów tłumaczenia

kształtowanie umiejętności autokorekty w trakcie tłumaczenia

zapoznanie z pojęciem ekwiwalencji przekładowej.

ćwiczenia z tłumaczenia tekstów mówionych zawierających daty i nazwiska

tłumaczenie tekstów specjalistycznych

wypracowanie umiejętności oceny jakości tłumaczenia w kontekście zjawiska interferencji językowej.

III rok

Specyfika przekładu ustnego i jego rodzaje.

Ćwiczenia przygotowujące do tłumaczenia ustnego

Sporządzanie notatek w tłumaczeniu ustnym

Techniki tłumaczenia konsekutywnego (tłumaczenie przemówień, audycji radiowych, anegdot i tekstów piosenek)

Przekład symultaniczny (tłumaczenie negocjacji handlowych, filmów, tłumaczenie prawnicze, tłumaczenie a vista)

Błędy językowe i błędy tłumaczeniowe

Rodzaje ekwiwalencji przekładowej. Koncepcje ekwiwalencji. Ekwiwalencja i adekwatność.

Gilies A., Tłumaczenie ustne. Poradnik dla studentów, Kraków 2001.

Hejwowski K., Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2004.

Lipiński K., Vademecum tłumacza, Kraków 2006.

Rozan J. F., Notatki w tłumaczeniu konsekutywnym, Kraków 2002.

Tryuk M., Przekład ustny środowiskowy, Warszawa 2006.

Алексеева И.С., Введение в переводоведение, Санкт-Петербург 2006.

Комиссаров В.Н., Современное переводоведение, Москва 2002.

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:

zastosować w praktyce wiedzę z zakresu teorii przekładu

scharakteryzować rodzaje przekładu ustnego oraz opisać jego specyfikę

umiejętnie stosować metody translatoryczne w zależności od typu tłumaczenia ustnego

powtarzać tekst z zachowaniem tempa wypowiedzi nadawcy.

wykonać tłumaczenie prostego tekstu nieprzygotowanego i trudniejszego po uprzednim przygotowaniu.

wykazać się podstawową wiedzą i umiejętnościami z zakresu technik memoryzacyjnych.

właściwie sporządzać notatki niezbędne dla tłumaczenia i właściwie z nich korzystać

wymienić różne rodzaje ekwiwalencji przekładowej i rozróżniać je w tekście wyjściowym i docelowym.

dokonać oceny jakości tłumaczenia z punktu widzenia zjawiska interferencji językowej

dokonywać autokorekty w trakcie tłumaczenia.

Kryteria oceniania:

- obecność aktywny udział na zajęciach;

- systematyczne przygotowanie do zajęć;

- wykonywanie ustnych i pisemnych prac domowych i kontrolnych;

- zaangażowanie w pracę nad prezentacjami, wystąpieniami, projektami;

- zaliczenie śródsemestralnych prac kontrolnych, sprawdzających stopień opanowania materiału z zakresu zajęć oraz poszczególne umiejętności językowe;

- zaliczenie końcowe

Metody oceniania:

• Metody kształtujące:

bieżąca ocena i ewentualna korekta realizacji zadań wykonywanych w trakcie zajęć oraz w domu.

• Metody podsumowujące:

ostateczna, końcowa ocena wykonania zadań polega na przeprowadzeniu testu zaliczeniowego.

Studenci podlegają ocenie ciągłej podczas wykonywania ćwiczeń w trakcie zajęć. Uzyskują również oceny cząstkowe z prac zaliczeniowych, które są omawiane i podsumowywane na zajęciach.

Skala ocen:

• bardzo dobry (bdb; 5,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty;

• dobry plus (+db; 4,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub nieścisłościami;

• dobry (db; 4,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów;

• dostateczny plus (+dst; 3,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami;

• dostateczny (dst; 3,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami;

• niedostateczny (ndst; 2,0): brak osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia.