Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Wprowadzenie do strategii tłumaczeniowych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 09-WST-WT11
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Wprowadzenie do strategii tłumaczeniowych
Jednostka: Wydział Neofilologii
Grupy: filologia romańska z filologią angielską, studia stacjonarne uzupełniające magisterskie, semestr 1
filologia romańska z filologią germańską, studia stacjonarne uzupełniające magisterskie, sem. 1
Moodle - przedmioty Szkoły Nauk o Języku i Literaturze
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: (brak danych)
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Kierunek studiów:

Filologia romańska z filologią angielską

Poziom przedmiotu:

II stopień

Cele kształcenia:

Poznanie i opanowanie najważniejszych strategii tłumaczenia ustnego w oparciu o literaturę przedmiotu i ćwiczenia praktyczne

Rok studiów (jeśli obowiązuje):

I rok

Skrócony opis:

(fil germ z innymi) Opanowanie podstawowych prawideł tłumaczenia konsekutywnego i konferencyjnego z elementami tłumaczenia symultanicznego na podstawie ćwiczeń stylistycznych i ćwiczeń ogólnych ze stopniową progresją tematyczną, wzmacniających między innymi aktywnie tzw. pamięć krótkotrwałą. (fil ang z innymi) Najważniejsze zagadnienia teoretyczne dotyczące strategii tłumaczeniowych w tłumaczeniach ustnych oraz praktyczne ćwiczenia mające na celu rozwój umiejętności wykorzystania odpowiednich strategii w danym typie tłumaczenia ustnego (tłumaczenie symultaniczne, konsekutywne, szeptane etc.). Koordynacja wielu procesów (m.in. zrozumienie tekstu źródłowego, sprawny dostęp do słownika mentalnego etc.). Zastosowanie odpowiednich strategii (np. wizualizacja, technika salami). (fil rom z innymi) Celem zajęć jest zapoznanie studenta z technikami przekładu tekstów specjalistycznych (prawniczych i administracyjnych). Szczególny nacisk położony jest na formalnoprawne zasady tłum. dokumentów.

Pełny opis:

(fil germańska z innymi) Student potrafi analizować i syntezować, planować i organizować tekst wyjściowy, ćwicząc równocześnie umiejętność wypowiadania się w mowie zarówno w języku ojczystym, jak i w języku obcym, w szerszym kontekście ćwiczy umiejętność podejmowania decyzji, dzięki czemu umiejętnie docenia różnorodności kulturowej i wielokulturowej, przygotowuje się aktywnie do wydajnej pracy w zespole międzynarodowym, systemowo student ma szanse umiejętnie zaadaptować się do nowych warunków, co wzmacnia jego kreatywność i wpaja mu poczucie dbałość o jakość, efektem końcowym jest poparte wiedzą pragnienie i dążenie do sukcesu. (fil angielska z innymi:) Student potrafi określić i wyjaśnić różnice pomiędzy różnymi typami tłumaczenia ustnego. Student zna najważniejsze zagadnienia dot. strategii tłumaczeniowych (krytyczne omówienie wybranych pozycji literaturowych). Student umie wykorzystywać najważniejsze strategie tłumaczenia ustnego (m.in. de werbalizacja, wizualizacje, parafrazy) , potrafi wykorzystywać poznaną wiedzę teoretyczną w praktycznych ćwiczeniach tłumaczeniowych (m. in. przeformułowanie zdań, tłumaczenie wzrokowe). (fil romańska z innymi:) Po zakończeniu zajęć student zna formalno-prawne zasady tłumaczenia dokumentów urzędowych. Potrafi samodzielnie wykonać tłumaczenie określonych tekstów prawniczych i administracyjnych z zastosowaniem odpowiednich technik przekładu. Posiada bogate słownictwo z zakresu tłumaczonych tekstów.

Literatura:

(fil germańska z innymi) Baumhauer, Otto A.: Die sophistische Rhetorik, eine Theorie sprachlicher Kommunikation; Stuttgart, 1986. Hoenig, Hans: Konstruktives Uebersetzen; Tuebingen, 1997. Krzysztof Lipiński: Vademecum tłumacza; Kraków, 2000. Kussmaul, Paul: Kreatives Uebersetzen; Tuebingen, 2007. Schubert, Klaus: Uebersetzen und Dolmetschen; Tuebingen, 2003. Witte, Heidrun: Die Kulturkompetenz des Translators; Tuebingen, 2000. (fil angielska z innymi) Danks, J. H., Shreve, G. M., Fountain, S. B. & McBeath, M. K. (red.). 1997. Cognitive Processes in Translation and Interpreting. London: Sage. Gile, Daniel. 1995. Basic concepts and models for interpreter and translator training. Amsterdam, Philadelphia: Benjamins. Gillies, Andrew and Bartosz Waliczek. 2004. Conference interpreting: A new students' companion. Kraków: Tertium. Jones, Roderick. 1998. Conference interpreting explained. Manchester: St. Jerome Publishing. Pöchhacker, Franz. 2003. Introducing Interpreting Studies. London: Routledge. Pöchhacker, Franz and Miriam Shlesinger. 2002. The interpreting studies reader. London: Routledge. Seleskovitch, Danica. 1978. Interpreting for international conferences: Problems of language and communication. (Translated by Stephanie Dailey and E. Norman McMillan.) Washington: Pen and Booth. (fil romańska z innymi) Jopek-Bosiacka, A., 2006. Przekład prawny i sądowy. Warszawa : PWN. Cornu, G., 2007. Vocabulaire juridique. Paris : PUF. Dostatni, G., 2005. Komentarz do ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego. Warszawa : Tepis. Kalina-Prasznic, U., 2005. Mała encyklopedia prawa. Warszawa : Wydawnictwo C.H. BECK. Kierzkowska, D., 2002. Tłumaczenie prawnicze. Warszawa : TEPIS. Kierzkowska, D. (éd.), 2007. Kodeks tłumacza przysięgłego z komentarzem. Warszawa : Wydawnictwo Translegis. Kierzkowska, D. (éd.), 1998. Dokumenty polskie. Wybór dla tłumaczy sądowych. Warszawa : Wydawnictwo Translegis. Pieńkos, J., 1999. Podstawy juryslingwistyki. Warszawa : Muza SA. Pieńkos, J., 2003. Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki. Kraków : Zakamycze. Tomaszkiewicz, T., 2004. Terminologia tłumaczenia. Poznań : Wydawnictwo Naukowe UAM.

(fil. romańska):

1. BEYLARD-OZEROFF, Ann, Králová Jana, Moser-Mercer, Barbara. Translators' Strategies and Creativity. Amsterdam / Philadelphia : John Benjamins Publishing Company

2. CORMIER, Monique C. 1985. « Glossaire de la théorie interprétative de la traduction et de l’interprétation ». Meta : journal des traducteurs, vol. 30, numéro 4, pp. 353 – 359.

3. GILE, Daniel. 1985. « Les termes techniques en interprétation simultanée ». Meta : journal des traducteurs, vol. 30, numéro 3, pp. 199 – 210.

4. GILE, Daniel. 1991. Guide de l'interprétation à l'usage des organisateurs de conférences. Paris: Création Leterrier

5. GILE, Daniel. 1995. Regards sur la recherche en interprétation de conférence. Lille : Presses Universitaires de Lille

6. GILLIES, Andrew. 2001. Tłumaczenie ustne. Conference Interpreting. Poradnik dla studentów. A Student’s Companion. Kraków: Tertium

7. GILLIES, Andrew. 2007. Sztuka notowania: poradnik dla tłumaczy konferencyjnych. Kraków: Tertium

8. KOPCZYŃSKI, Andrzej. 1998. « Tłumacz konferencyjny: cień czy intruz? ». In: Pawlak, Zofia, Hartzell, James et Czolnowska, Anna (réd.). Ocena tłumaczenia ustnego. Materiały konferencji naukowej OB i SP Łódź 8-9.VI.1996. Łódź: Ośrodek Badań i Studiów Przekładowych Uniwersytetu Łódzkiego, pp. 71 – 85.

9. LAMBERT, Sylvie et Moser-Mercer, Barbara (éd.). Bridging the Gap. Empirical research in simultaneous interpretation. Volume 3. Amsterdam / Philadelphia : John Benjamins Publishing

10. PÖCHHACKER, Franz. 2007. Introducing Interpreting Studies. London: Routledge

11. ROZAN, Jean-François. 1956. La prise de notes en interprétation consécutive. Genève : Georg

12. ROZAN, Jean-François. 2004. Notatki w tłumaczeniu konsekutywnym - Notetaking in Consecutive Interpreting. (tłum.) Kraków: Tertium

13. SELESKOVITCH, Danica et LEDERER, Marianne. 2001. Interpréter pour traduire. 4e édition revue et corrigée. Collection TRADUCTOLOGIE. Paris : Didier Érudition

14. SELESKOVITCH, Danica et LEDERER, Marianne. 2002. Pédagogie raisonnée de l’interprétation. Communautés européennes: Didier Érudition/Klincksieck

15. THIERY, Christopher. 2009. « D’où nous venons : Discours prononcé lors de la séance d’ouverture de l’Assemblée de l’AIIC à Nice ». www.aiic.net/ViewPage.cfm/page3201.htm

16. TRYUK, Małgorzata. 2004. L’interprétation communautaire. Des normes et des rôles dans l’interprétation. Warszawa: Wydawnictwo TEPIS Polskiego Towarzystwa Tłumaczy Ekonomicznych, Prawniczych i Sądowych

17. TRYUK, Małgorzata. 2007. Przekład ustny konferencyjny. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN

Efekty uczenia się:

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:

1. potrafi rozpoznać i wyjaśnić różnice pomiędzy różnymi typami tłumaczenia ustnego

2. zna najważniejsze zagadnienia dot. strategii tłumaczeniowych (potrafi je krytycznie omówić w odniesieniu do wybranych pozycji literaturowych)

3. potrafi praktycznie wykorzystać najważniejsze strategie podczas wykonywania tłumaczenia konferencyjnego (m.in. dewerbalizacja, wizualizacje, parafrazy)

4. potrafi umiejętnie zastosować wiedzę teoretyczną w praktycznych ćwiczeniach tłumaczeniowych (m. in. przeformułowanie zdań, tłumaczenie wzrokowe)

5. zna i stosuje się do zasad współpracy w kabinie

6. potrafi przemawiać publicznie, radzi sobie ze stresem

Metody i kryteria oceniania:

Ocenianie formujące: dyskusja podczas zajęć; sprawdzenie przygotowania do zajęć

Ocenianie podsumowujące: kolokwium zaliczeniowe

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
ul. Wieniawskiego 1
61-712 Poznań
tel: +48 61 829 4000
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)