Translatoryka 2. Teksty specjalistyczne

obowiązkowe

Japonistyka

II stopień

Celem zajęć jest nauka przekładu tekstów specjalistycznych o znacznym stopniu trudności z dziedzin: ekonomia, stosunki międzynarodowe, polityka, socjologia i in., ze szczególnym uwzględnieniem poprawności wykonania poszczególnych etapów tłumaczenia. Wykorzystując do ćwiczeń specjalistyczne teksty o dużym stopniu trudności, student/ka jednocześnie pogłębia wiedzę specjalistyczną z tych dziedzin. Rozumie, także jak ważne jest pogłębianie tej wiedzy zarówno w języku obcym, jak i rodzimym. Celem zajęć jest również utrwalenie zasad etyki postępowania tłumacza, zasad rzetelności zawodowej, poufności, poszanowanie własności intelektualnej oraz praw autorskich. Student/ka uczy się także krytycznego podejścia do wyniku swoich prac i umiejętności przyjęcia uwag innych osób, jednocześnie potrafi bronić swojej wizji i dyskutować o niej.

I rok

Nie

Znajomość języka japońskiego na poziomie B2. Zaliczenie przedmiotu Wstęp do translatoryki.

Wykład konwersatoryjny

Dyskusja

Praca z tekstem

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 30

Praca własna studenta*

Przygotowanie do zajęć 15

Czytanie wskazanej literatury 5

Przygotowanie pracy pisemnej, raportu, prezentacji, demonstracji, tłumaczenia 10

Przygotowanie tłumaczenie ustnego 15

…

SUMA GODZIN 75

LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU 3

Przykładowe treści dla przedmiotu:

Przypomnienie wiedzy zdobytej w czasie Wstępu do translatoryki

Wspólna lektura i omówienie trudniejszych tekstów poprzez komentarz leksykalno-gramatyczny nauczyciela.

Pomoc w doborze źródeł potrzebnych do wykonania zadanych ćwiczeń.

Tłumaczenie ustne z języka japońskiego na język polski; omówienie w grupie mocnych i słabych stron tłumaczenia.

Omawianie przygotowanego tłumaczenie pisemnego z nauczycielem i na forum grupy; poprawianie błędów.

Obowiązkowa:

• Arkadiusz Jabłoński. 2013. Homeostaza tekstu. Tłumaczenie i komunikacja międzykulturowa w perspektywie polsko-japońskiej. Wydawnictwo Naukowe UAM.

• Materiały własne przygotowane przez nauczyciela.

Dodatkowa:

• Halina Dzierżanowska. 1990. Tłumaczenie tekstów nieliterackich. Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Student/ka:

Zna etapy tłumaczenia i stosuje je w praktyce przygotowując tłumaczenia pisemne i ustne zadanych tekstów.

Rozpoznaje styl i słownictwo właściwe dla japońskich tekstów specjalistycznych.

Interpretuje w sposób prawidłowy zadane teksty i przygotowuje ustne tłumaczenia w języku polskim.

Przygotowuje pisemne tłumaczenie dłuższych tekstów w języku polskim, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowej redakcji tekstu, zachowując staranność ortograficzną, stylistyczną, interpunkcyjną itp.

Jest świadom i gotów do sprawnego oraz konstruktywnego funkcjonowania w środowisku odmiennym kulturowo.

Zna zasady etyki postępowania tłumacza i rozumie zasady rzetelności zawodowej, a także konieczność ciągłego doskonalenia warsztatu tłumacza przez całe życie, potrafi ukierunkować innych w tym zakresie, a także jest gotów do odpowiedzialnego i etycznego pełnienia ról zawodowych oraz stawiania takich wymagań innym członkom społeczności zawodowej, z uwzględnieniem zmieniających się potrzeb społecznych.

Wyszukuje informacje potrzebne do sporządzenia tłumaczenia pisemnego wykorzystując różnorodne źródła tradycyjne i internetowe.

Pracuje w grupie i aktywnie uczestniczy w przedstawianiu i dyskutowaniu wyników wspólnej pracy, przyjmuje krytykę, jest otwarty na różnorodność, tolerancyjny wobec opinii innych oraz potrafi poprawić swoje błędy.

Formułuje krytyczne sądy z poszanowaniem opinii innych osób oraz stosuje w odpowiedzialny i uważny sposób zdobytą wiedzę w odniesieniu do omawianych zagadnień.

Dogłębnie docenia znaczenie oraz potrafi adaptacyjnie zastosować specjalistyczną wiedzę z dziedzin naukowych w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych związanych z wielokulturowością i komunikacją międzykulturową.

Udział w dyskusji w czasie zajęć

Przygotowanie tłumaczeń ustnych i pisemnych zadanych tekstów

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): znakomita wiedza, umiejętności oraz kompetencje personalne i społeczne

dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje

dobry (db; 4,0): dobra wiedza, umiejętności i kompetencje

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje, ale ze znacznymi niedociągnięciami

dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje, ale z licznymi błędami

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje