Teoria przekładu prawniczego, legilingwistyka i językoznawstwo sądowe

Podyplomowe studia dla kandydatów na tłumaczy przysięgłych.

Słuchacz zdobywa wiedzę z zakresu teorii przekładu specjalistycznego ze szczególnym uwzględnieniem przekładu prawniczego pisemnego i ustnego. Słuchacz zdobywa wiedzę na temat legilingwistyki i językoznawstwa sądowego.

Zajęcia mają charakter wykładu. Podczas wykładu prezentowane są główne zagadnienia z zakresu teorii przekładu prawniczego, uwarunkowań wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego oraz podstawowe zagadnienia legilingwistuki i językoznawstwa sądowego.

Wykładowca prezentuje najważniejsze teorie przekładozawcze w oparciu o uznane teorie (np. teoria skoposu Vermeera, pragmatyczny model przekłady Kierzkowskiej i in.). Na zajeciach omawiane są warunki zdobycia prawa do wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego oraz opisuję się prace tłumacza przysięgłego (w tym warsztat tłumacza) wkontekście Kodeksu Tłumacza Przysięgłego. Podczas zajeć podaje się również podstawowe zagadnienia legilingwistyki (np. struktura tekstów prawnych) i językoznawstwa sądowego, w tym rolę tłumacza w sądzie.

Literatura

Alcaraz, E., Hughes, B. 2002. Legal Translation Explained. Manchester: St. Jerome Publishing.

Burukina, O. A. 2001. Gender Aspects of Legal Translation. Towards a New Age of Human

Communication, TEPIS Publishing House, p. 18-29.

Cardiff University http://www.cf.ac.uk/encap/clcr/janetcotterill/forensiclinguistics/ postgrad.html

Chaffey, P. N. 1997. Language, Law and Reality. On the Practice of Legal and Specialised

Translation. Warsaw: Polish Society of Economic, Legal, and Court Translators TEPIS, p. 69-84.

Dmyterko, Ewa. 2004. Tłumaczenie ustawy dostosowane do wymogów Unii Europejskiej. Lingua Legis, no. 12, p. 80-85.

Dolata-Zaród, Anna. 2000. O przekładzie tekstu specjalistycznego. O nauczaniu przekładu. Warszawa: TEPIS Publishing House, p. 86-91.

Kielar B. Z. 1996. Na manowcach tłumaczenia tekstu prawnego: prawdopodobieństwo wywołania szoku kulturowego. F. Grucza, K. Chomicz-Jung (eds). Problemy komunikacji interkulturowej. Jedna Europa - wiele języków i wiele kultur. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, p. 135-141.

Kielar, B. Z. 1973. Angielskie ekwiwalenty terminów prawno-ustrojowych. Warszawa.

Kielar, B. Z. 1977. Language of the Law in the Aspect of Translation. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

Kierzkowska, D. 2002. Tłumaczenie prawnicze. Warsaw: TEPIS Publishing House.

Kunz, K. 1995. Where the Devil Meets his Grandmother: Iceland and European Community Legislation. Translation and the Law. M. Morris (ed.). Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins Publishing Company, p. 85-92.

Mańczak-Wohfeld, E. 1995. Tendencje rozwojowe współczesnych zapożyczeń angielskich w języku polskim. Kraków: Universitas.

Newmark, P. 1993. About Translation. Clevedon/Philadelphia/Adelaide: Multilingual Matters Ltd.

Nida, E. A. 1964. Toward a Science of Translating, with Special Reference to Principles and Procedures Involved in Bible Translating. Leiden, Holland: Brill.

Tytler, Alexander Fraser, Lord Woodhouselee. 1813 (3). Essay on the Principles of Translation. Repr. London: J.M. Dent; New York: E.P. Dutton, n.d.

Vermeer, H. J. 2001. Skopos and Commission in Translational Action. The Translation Studies Reader, L. Venuti and M. Baker (eds). London/New York: Routlege, p. 221-232.

Vinay, J.-P., Darbelnet J. 1958. Stylistique comparée du français et de l’anglais. Paris: Didier.

Vinay, J.-P., Darbelnet J.A 2000. Methodology for Translation. The Translation Studies Reader, L. 21. Venuti and M. Baker (eds). London/New York: Routledge, p. 84-93.

Słuchacz posiada wiedzę z zakresu teorii przekładu specjalistycznego ze szczególnym uwzględnieniem przekładu prawniczego pisemnego i ustnego. Słuchacz ma wiedzę na temat legilingwistyki i językoznawstwa sądowego.

Ocena bieżąca pracy słuchacza. Egzamin semstralny.

Nie dotyczy.