Wstęp do semiotyki ogólnej i stosowanej

obowiązkowe

Filologia - komunikacja wizerunkowo-mediacyjna

II stopień

- Zaznajomienie studentów z usytuowaniem człowieka w semiosferze

- Usystematyzowanie wiedzy semiotycznej (terminologia)

- Zarysowanie semiotycznych podstaw dla kultury, języka i komunikacji w kontekście szeroko rozumianej semiosfery

- Ukształtowanie świadomości semiotycznej studentów w odniesieniu do zjawisk kulturowo-językowo-komunikacyjnych.

I rok

Zadania semiotyki, pojęcie znaku, organizacja znaków, kod i system, denotacja i konotacja, akty mowy, semiotyka i kultura.

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych:

- znajomość języka angielskiego na poziomie licencjatu w zakresie filologii angielskiej (języka angielskiego) lub na poziomie pozwalającym nauczać ten język w szkole podstawowej i gimnazjum.

Opis treści kształcenia:

1. Czym jest semiotyka?

2. Podstawowe pojęcia semiotyki (znak, arbitralność, konwencjonalność, uniwersalność, kod i system, typologia znaków, denotacja i konotacja)

3. Pojęcie aktu mowy

4. Semiotyczna analiza dyskursu

5. Semiotyka i społeczeństwo (semiotyka społeczna)

6. Semiotyka i kultura (semiotyka kulturowa)

7. Biosemiotyka

8. Ekosemiotyka

9. Semiotyka i multimedia.

Chandler, D. 2002. The basics of semiotics. London: Routledge.

Cobley, P. i L. Jansz. 1997. Introducing semiotics. New York: Totem Books.

Deely, J., S. Pertilli i A. Ponzio. 2005. The semiotic animal. Toronto: Legas.

Lakoff, G. i M. Johnson. 1980. Metaphors we live by. Chicago: The University of Chicago Press.

Nöth, W. 1990. Handbook of semiotics. Bloomington, IN: Indiana University Press.

Sebeok, T. 1994. Signs: an introduction to semiotics. Toronto: University of Toronto Press.

Wąsik, Z. 2003. Epistemological perspectives on linguistic semiotics. Frankfurt am Main: Peter Lang.

Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:

- Zreferować i porównać terminologię semiotyczną z terminologią językoznawczą

- Wyjaśnić umiejscowienie semiotyki w obrębie językoznawstwa, komunikologii i kulturoznawstwa

- Czytać ze zrozumieniem i samodzielnie komentować prace naukowe z zakresu szeroko pojętej semiotyki.

Sposoby prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych efektów kształcenia:

wykład, lektura indywidualna, konsultacje.

Metody oceniania stopnia osiągnięcia założonego efektu kształcenia:

egzamin ustny lub pisemny.

Przykładowe zagadnienia egzaminacyjne:

- Definicja semiotyki.

- Umiejscowienie człowieka w semiosferze w kontekście całego biosu.

- Krótka analiza poszczególnych rodzajów semiotyki (np. biosemiotyka, ekosemiotyka, semiotyka kulturowa, semiotyka społeczna).

Kryteria oceniania:

- aktywność w trakcie zajęć (korzystanie z konsultacji)

- umiejętność zaprezentowania na egzaminie wiedzy nabytej w ramach przedmiotu.

Skala ocen:

5,0 – bardzo dobra znajomość zakresu badań semiotycznych

4,5 – jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami

4,0 – dobra znajomość zakresu badań semiotycznych

3,5 – zadowalająca znajomość zakresu badań semiotycznych z uwzględnieniem wysokiej świadomości odnośnie paradygmatu semiotycznego w badaniach nad człowiekiem

3,0 – zadowalająca znajomość zakresu badań semiotycznych

2,0 – niezadowalająca znajomość zakresu badań semiotycznych.