Podstawy dydaktyki języków obcych I (szkoła podstawowa)

filologia romańska

filologia włoska

filologia hiszpańska

I stopień

1. przekazanie wiedzy o glottodydaktyce jako dyscyplinie naukowej, jej powiązaniach z innymi dyscyplinami, przedmiocie i zadaniach oraz relacji dydaktyki ogólnej do dydaktyk szczegółowych;

2. rozwinięcie wiedzy na temat współczesnych koncepcji nauczania, zasad dydaktyki, metod nauczania, treści nauczania, organizacji procesu kształcenia oraz pracy uczniów, formułowania celów kształcenia;

3. rozwinięcie wiedzy na temat zagadnień dotyczących klasy szkolnej jako środowiska edukacyjnego, tj. stylów kierowania klasą, zagadnienia ładu i dyscypliny, procesów społecznych w klasie, integracji klasy szkolnej, tworzenia środowiska sprzyjającego postępom w nauce oraz sposobów nauczania w klasie zróżnicowanej pod względem poznawczym, kulturowym, statusu społecznego lub materialnego;

4. rozwinięcie wiedzy na temat lekcji jako jednostki dydaktycznej, a w szczególności modeli lekcji, istoty sztuki prowadzenia lekcji, stylów i technik pracy z uczniami, interakcji w klasie oraz środków dydaktycznych.

5. rozwinięcie wiedzy na temat projektowania działań edukacyjnych w zależności od zróżnicowanych potrzeb i możliwości uczniów, w szczególności możliwości psychofizycznych oraz tempa uczenia się, a także potrzeb i sposobów wyrównywania szans edukacyjnych, znaczenia odkrywania oraz rozwijania predyspozycji i uzdolnień oraz zagadnienia związanego z przygotowaniem uczniów do udziału w konkursach i olimpiadach przedmiotowych; rozwijania autonomii dydaktycznej nauczyciela;

6. ozwinięcie wiedzy na temat sposobów oceniania osiągnięć szkolnych uczniów, tj. oceniania kształtującego w kontekście efektywności nauczania, wewnątrzszkolnego systemu oceniania, rodzajów i sposobów przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów zewnętrznych; oceny efektywności dydaktycznej nauczyciela i jakości działalności szkoły oraz edukacyjnej wartości dodanej.

Podstawy dydaktyki języka obcego.

Treści kształcenia:

1. Glottodydaktyka jako dyscyplina naukowa: przedmiot, zadania i cele, powiązania z innymi dyscyplinami naukowymi, dydaktyka ogólna a dydaktyki szczegółowe, usytuowanie dydaktyki w zakresie pedagogiki.

2. Współczesne koncepcje, metody i treści nauczania oraz zasady dydaktyki

3. Cele i organizacja procesu kształcenia oraz pracy uczniów.

4. Klasa szkolna jako środowisko edukacyjne: style kierowania klasą, zagadnienie ładu i dyscypliny, procesy społeczne w klasie.

5. Klasa szkolna jako środowisko edukacyjne: integracja klasy szkolnej, tworzenie środowiska sprzyjającego postępom w nauce, nauczanie w klasie zróżnicowanej pod względem poznawczym, kulturowym, statusu społecznego lub materialnego.

6.Lekcja jako jednostka dydaktyczna: pojęcie lekcji, modele lekcji, sztuka prowadzenia lekcji , środki dydaktyczne.

7. Style i techniki pracy z uczniami, interakcje w klasie językowej.

8.Dostosowywanie działań edukacyjnych do zróżnicowanych potrzeb i możliwości uczniów: wyrównywanie szans edukacyjnych, odkrywanie i rozwijanie predyspozycji oraz uzdolnień, przygotowanie uczniów do udziału w konkursach oraz olimpiadach przedmiotowych.

9.Rozwijanie autonomii dydaktycznej nauczyciela.

10.Ocenianie osiągnięć szkolnych: ocenianie kształtujące w kontekście efektywności nauczania, wewnątrzszkolny system oceniania, rodzaje i sposoby przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów zewnętrznych.

12. Ocena efektywności dydaktycznej nauczyciela i jakości działalności szkoły, edukacyjna wartość dodana.

Chodkowska. M. 2009 Razem damy sobie radę. W drodze do zintegrowania społeczeństwa. Warszawa: WSIP.

Dakowska, M., 2001, Psycholingwistyczne podstawy dydaktyki języków obcych, PWN, Warszawa.

Dąbrowska, E., Kubiński W. (red.), 2003. Akwizycja języka w świetle językoznawstwa kognitywnego, Universitas, Kraków.

Deyrich, M.-C. 2007. Enseigner les langues à l’école. Paris : Ellipses.

Gaonac’h, D. 2006. L’apprentissage précoce d’une langue étrangère. Le point de vue de la psycholinguistique. Paris : Hachette Education.

Gleason, J. B., Ratner, N. B. 2005. Psycholingwistyka, GWP, Gdańsk.

Grzegorczykowa, R. 2008, Wstęp do językoznawstwa, GWP, Warszawa.

Janicka, M., 2014 Pakiet metodyczny dla nauczycieli języków obcych I etapu edukacyjnego. Warszawa ORE.

Kaczmarek, L.B. 1998. Mózg. Język. Zachowanie. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Kleban M., 2015 Pakiet metodyczny dla nauczycieli języków obcych II etapu edukacyjnego. Warszawa ORE.

Kujawiński, J. 2010 Ewolucja szkoły i jej współczesna wizja. Poznań Wyd. Naukowe UAM

Kurcz I., 1995, Pamięć. Uczenie się. Język. PWN, Warszawa.

Kurcz, I. (red.) 2007. Psychologiczne aspekty dwujezycznosci. Gdańsk : Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Kurcz, I., 2000, Psychologia języka i komunikacji, Warszawa.

Laskowska J., 2008, Rozwój aktywności twórczej dzieci w sferze języka, Impuls, Kraków.

Lipińska, Ewa. 2003. Język ojczysty, język obcy, język drugi. Wstęp do badań dwujęzyczności. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

MEN 2010, Przewodnik. Edukacja skuteczna, przyjazna i nowoczesna Jak organizować edukację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi? Warszawa.

Moreau, M.-L. et Richelle, M. 1997. L’acquisition du langage. Mardaga.

Musialska, K, 2011. Odrzucenie rówieśnicze w klasie szkolnej. Kraków. Impuls.

Piaget, J., 1992, Mowa i myślenie dziecka, PWN, Warszawa.

Studenska, A., 2005, Strategie uczenia się, a opanowanie języka niemacierzystego, Żak, Kraków.

Szyling G., 2009, Ocena opisowa, ocena (nie)możliwa, Problemy Wczesnej Edukacji, 2009, 1 (9).

Szyling G., 2011, Nauczycielskie praktyki oceniania poza standardami, Oficyna Wydawnicza Impuls,

Kraków.

Szyling, G., 2013. „Hybrydowy charakter oceny szkolnej we wczesnej edukacji: stan i wyzwania” w: Studia Edukacyjne Nr 28/2013.

Widła H. (red.) 2010. Glottodydaktyka jako nauka. Katowice: Neofilolog.

Wiszejko-Wierzbicka D., Walczak A., Sijko K., 2011. Systemy oceniania w szkole – prawo i praktyka.

Raport z badania dotyczącego wewnątrzszkolnych systemów oceniania. Warszawa: IBE.

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:

1. Definiuje glottodydaktykę jako naukę, wskazuje na jej powiązania z innymi dyscyplinami naukowymi, określa przedmiot i zadania współczesnej dydaktyki oraz relację dydaktyki ogólnej do dydaktyk szczegółowych teorie

2. Wyjaśnia na czym polega proces uczenia się/nauczania w oparciu o różne poznania oraz nauczania w oparciu o współczesne koncepcje nauczania

3. Rozumie zagadnienia klasy szkolnej jako środowiska edukacyjnego (integracja klasy szkolnej, tworzenie środowiska sprzyjającego postępom w nauce oraz sposób nauczania w klasie zróżnicowanej pod względem poznawczym, kulturowym, statusu społecznego lub materialnego), rolę nauczyciela i ucznia we współczesnych modelach szkoły

4. Wyjaśnia podstawowe terminy z zakresu glottodydaktyki i komunikacji obcojęzycznej.

5. Charakteryzuje lekcję jako jednostkę dydaktyczną, modele lekcji, różne style nauczania, interakcje w klasie

6. Jest świadomy konieczności projektowania działań edukacyjnych, dobiera odpowiednie środki dydaktyczne i techniki pracy do indywidualnych preferencji poznawczych uczniów, zróżnicowanych potrzeb i możliwości;

7. Zna sposoby oceniania osiągnięć szkolnych uczniów: ocenianie kształtujące w kontekście efektywności nauczania, wewnątrzszkolny system oceniania, rodzaje i sposoby przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów zewnętrznych; tematykę oceny efektywności dydaktycznej nauczyciela i jakości działalności szkoły oraz edukacyjną wartość dodaną.

W zależności od tematyki zajęć: dyskusja podczas konwersatorium; sprawdzian pisemny faktograficzny i sprawdzający znajomość terminologii; weryfikacja zrozumienia treści przez zadawanie pytań; sprawdzian pisemny sprawdzający znajomość terminologii i umiejętności analitycznych; dyskusja w trakcie konwersatorium; rozwiązanie problemu; konfrontacja wyników pracy indywidualnej na forum grupy.