Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Media i kultura

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 08-KUDU-MKU
Kod Erasmus / ISCED: 14.9 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0319) Nauki społeczne i psychologiczne (inne) Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Media i kultura
Jednostka: Wydział Nauk Społecznych
Grupy: Przedmioty na 4 semestrze kulturoznawstwa II stopnia
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: język polski
Rodzaj przedmiotu:

monograficzne

Kierunek studiów:

Kulturoznawstwo

Poziom przedmiotu:

II stopień

Cele kształcenia:

Celem wykładu jest ukazać zależność kształtu kultury od mediów jej przenoszenia wedle dwóch wskazań: G. Cohen-Seata - "Taką będziemy mieli kulturę jakie będziemy mieli media do jej przenoszenia" i M. Foucaulta: "Należy rozpatrywać człowieka jako takiego na tle archeologii myśli, ta zaś jest historią sposobów fabrykowania doświadczenia". Trzecim podstawowym wskazaniem jest stwierdzenie V. Flussera: "Wyłaniająca się kulturowa sytuacja eliminuje nauczanie i zadowala się programowaniem swoich uczestników". Celem szczegółowym jest określić rodzaj zmian w kulturze i rodzaj medialnych przyczyn wymuszających te zmiany. Np. przechodzenie od przekazywania doświadczenia z pokolenia na pokolenia drogą jego nauczania do technicznego programowania doświadczenia.

Zakłada się 3 podstawowe efekty kształcenia za pomocą wykładu:

1. Zgromadzenie przez studentów wiedzy zawartej w wykładzie.

2. Nabycie umiejętności posługiwania się tą wiedzą.

3. Zachęcenie studentów do podejmowania wysiłków innowacji w stosunku do uzyskanej wiedzy i kompetencji w zakresie posługiwania się nią.



Pełny opis:

Treści kształcenia w ramach proponowanego wykładu:

1. Implikacja przez pojęcie kultury przekazywania fundujących ją

elementów: nauczania doświadczenia, t j. pamięciowego utrwalania go celem przekazywania z pokolenia na pokolenie.

2. Kultura jako suma uregulowanego pamięciowo doświadczenia, tzn.

przekazywanego pamięciowo poprzez uczenie - niedobrowolne zapamiętywanie i przypominanie.

3. Media techniczne jako techniki doraźnego programowania-reprogramowania ludzkiego doświadczenia, a przez to jako nowe media myśli i komunikacji myśli, szybsze od dotychczasowego językowego medium myśli i komunikowania myśli.

4. Wyprzedzający ludzką kompetencję charakter technicznych programów programujący odbiorcę, by stał się on jedynie sprzężeniem zwrotnym działania programów swoich ludycznych gadżetów.

5. Życie zaprogramowane przez media: życie "funkcjonariuszy" ludycznych gadżetów w świecie zaprogramowanym przez te gadżety.

6. Suprakulturowa prędkość technicznie programowanego doświadczenia wyprowadzająca człowieka ze społecznych regulacji symbolicznych dziedziczonej kultury.

7. Media techniczne jako nowa eugeniczna, wchodząca na miejsce

pedagogicznej, antropotechnika wyprowadzająca człowieka z dziedziczonej kultury w globalny ludyczno-rozrywkowy multikulturalizm, czyli proces rozrywania kulturowych kodów - rozpraszania-roztrwaniania-pustoszenia pedagogicznie skodowanej pamięci, tzn. skutej w łańcuchy kodów tej czy innej dziedziczonej kultury (proces równoległy do procesu rozrywania genetycznych kodów).

8. Doświadczanie kształtowane językowo i jego świadomy, historyczny charakter a doświadczenie technicznie zaprogramowane i

jego nieświadomy zautomatyzowany charakter, jednocześnie nieodłącznie eugeniczny i ludyczny - przekraczający kulturowo

dziedziczone i naturalnie dziedziczone ograniczenia oraz odtłumiający popędy.

9. Sfera popędowa, w przeciwieństwie do świadomości, jako uprzywilejowująca wszystko to, co stanowi kontestację świata pracy

tzn. sfera wymagająca zmediatyzowania nie w pracy ale w rozrywce i jej technicznych mediach.

9. Kultura programów - kultura ludyczna - kultura rozrywki - kultura afektów, kultura desymbolizacyjnej i desublimacyjnej regresji, czyli nie istnieje indywiduum, nie istnieje gatunek, nie istnieje tożsamość, lecz tylko wzloty i upadki intensywności fluktuacji popędów i niemej intensywności tonacji duszy przerzucanej na myśl.

10. Dwa kluczowe efekty technicznego programowania doświadczenia:

obalenie tożsamości Ja i przelewanie się libido na bierną, biernie doznającą (to, co jej programowane) jaźń niezależnie od wszelkiej treści.

11. Kultura powstała z technicznych programów doświadczenia, które produkuje, w roli rynkowej oferentki programów, a zarazem

oferentki paralelnej ludzkiej egzystencji poprzez programcwanie toku zmysłowych bądź molekularnych danych ludzkiego doświadczenia zawsze w paralelne procesy tychże danych dogadzające popędom.

12. Dwa kolejne kluczowe efekty technicznego programowania doświadczenia: kultura zaczyna być biotechnosystemowym technomerknatylizmem a przestaje być procesem sublimacji popędów poprzez symbolizację.

13. Zniewalanie się technicznym programowaniem doświadczenia

ludyczne-rozrywkowe-ucieczkowe uwalnianie się od historii,

tzn. pedagogicznie dziedziczonej kultury, i od naturalnej ewolucji, tzn. naturalnie dziedziczonej natury.

14. Kultura deterytorializowana-globalizowana i ahistoryzowana

przez media, jako dezinstytucjonalizowana przez media: wspólnotowa wspólność różnorakimi doraźnymi formami solidarności afektywnych i praktycznych, nie identyfikowana z formalnymi instytucjami.

14. Dwa kolejne kluczowe efekty technicznego programowania doświadczenia: zwycięstwo instynktów nad instytucjami (nie ma , instynktów, z których rozwijają się instytucje) i globalna afektów jako możliwa wskutek postępującej dezartykulacji wytworzonych za pomocą języka.

15. Globalna kultura afektów kulturą prograrnatycznej mnemotechnologii, twórczynią jej uczestnikom biernych podprzedstawieniowych syntez, rozprzestrzeniająca się kosztem kultur symbolicznych kultur językowych mnemotechnik umożliwiających ich uczestnikom samodzielne tworzenie aktywnych przedstawieniowych syntez.

Literatura:

Zalecana literatura:

1. G. Cohen-Seat, Essai sur les principes d'une philosophie cinéma, éd. PUF, Paris 1958.

2. M. Foucault, Archeologia wiedzy, PIW, Warszawa 1977.

3. G. Deleuze, logika sensu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011.

4. G. Deleuze. Różnica i powtórzenie, Wydawnictwo KR, Warszawa 1997.

5. M. Heidegger, Co zwie się myśleniem?, Wydawnictwo Naukowe Warszawa - Wrocław 2000.

6. V. Flusser, Ku filozofii fotografii, ASP, Katowice 2004.

7. G. Deleuze, Pourparleurs, ed. Minuit, Paris 1990.

8. G. Hottois, Technoscience et sagesse?, éd. Pleins Feux, Paris 2000.

9. P. Klossowski, Nietzsche i błędne koło, Wydawnictwo KR, 1996.

10. H. Morchen, Władza i panowanie u Heideggera i Adorna, Oficyna Naukowa, Warszawa 1999.

11. I. Rieusset-lemarié, La société des clones a l'ère de la reproduction, Actes Sud, 1999.

Efekty uczenia się:

Dostrzegam następujące odniesienia do efektów kształcenia dla kierunku studiów kulturoznawstwo: K2_W02, K2_W06, K2_W09, K2_W11 K2JB01, K2_U02, K2JJ03, K2_U07, K2_U09, K2_K01, K2_K02, K2_K04, K2_K07, K2_K08, K2_K10.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
ul. Wieniawskiego 1
61-712 Poznań
tel: +48 61 829 4000
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)