Poznańskie teatry alternatywne

monograficzne

Kulturoznawstwo

I stopień

Zapoznanie studentów z działalnością teatralną, społeczną i kulturotwórczą poznańskich zespołów teatralnych, definiowanych jako teatry alternatywne, niezależne, offowe.

II rok

Nie ma

Lektorium IK

- prezentacje

- analiza literatury

- materiały audiowizualne

- spotkania z twórcami

- wizyty studyjne w poznańskich teatrach i ich organizacjach

- udział w spektaklach

4

Zajęcia koncentrują się na opisie i analizie działalności - artystycznej, społecznej i kulturotwórczej - poznańskich teatrów alternatywnych.

Zajęcia koncentrują się na opisie i analizie działalności poznańskich teatrów alternatywnych (skupiają się na najważniejszych poznańskich grupach jak: Teatr Ósmego Dnia, Teatr Biuro Podróży, Teatr Strefa Ciszy, Teatr Porywacze Ciał, Teatr Usta Usta Republika, Teatr 2XU, Circus Ferus). Głównym dążeniem wykładu jest przybliżenie działalności poznańskich teatrów alternatywnych, ze szczególnym naciskiem na silny komponent społeczny i kulturotwórczy, jaki owa twórczość posiada. Teatr alternatywny to nurt wyjątkowo niejednolity, bardzo żywiołowy, przekraczający własne granice, wchodzący na inne obszary: sztuki, kultury, życia społecznego. To nie tylko „organizacje” pracujące nad kolejnymi przedsięwzięciami teatralnymi, ale zespoły zaangażowane w działalność impresaryjną (organizacja warsztatów, festiwali, spotkań teatralnych) oraz społeczną (akcje ekologiczne, społeczne, terapeutyczne, edukacyjne). Zajęcia, zatem nie tylko odniosą się do twórczości teatralnej wyżej wymienionych zespołów, ale zogniskują się się również na teatrze alternatywnym, jako na zjawisku społecznym, co w szczególności może zainteresować studentów kulturoznawstwa.

Gluza Z., Ósmego dnia, Wydawnictwo KARTA, Warszawa 1994.

Gołaczyńska M., Mozaika współczesności. Teatr alternatywny w Polsce po roku 1980, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2002.

Grenda M., Poznańscy Offeusze. Teatr alternatywny Poznania jako zjawisko artystyczne, społeczne i kulturotwórcze, Wyd. WNS, Poznań 2018.

Grenda M., W rytmie pop porwania. Teatr Porywacze Ciał, w: (red) . J. Drozdowicz, M. Bernasiewicz, Kultura popularna w społeczeństwie współczesnym. Teoria i rzeczywistość, Impuls, Kraków 2010.

Grenda M., Teatry alternatywne i ich oddziaływanie w Wielkopolsce, w: (red.) J. Sójka, M. Poprawski, P. Kieliszewski, Człowiek i Społeczeństwo, tom XXII, Poznań 2011.

Grenda M., Teatr Porywacze Ciał, Wydawnictwo WNS, Poznań 2013.

Grenda M., Mistrzowie drugiego planu. Poznański teatr alternatywny po 1989 roku, WNS, Poznań 2014.

Grenda M., Zwrot performatywny w poznańskim teatrze alternatywnym po 1989roku, „Tematy z Szewskiej”: Performatywność, 1 (11)/2014.

M.Grenda, Poznańscy Offeusze. Teatr alternatywny Poznania po 1989 roku jako zjawisko artystyczne, społeczne i kulturotwórcze, Wyd. WNS, Poznań 2018.

Jesień K., Między ziemią a niebem. Teatr Biuro Podróży, Instytut Adama Mickiewicza, Warszawa 2011.

Obrębowska-Piasecka E., Miasto w teatrze, Poznań 2013.

Ostrowska J., Tyszka J., Szkice o teatrze alternatywnym, UAM, Poznań 2008.

Tyszka J., Teatr Ósmego Dnia – pierwsze dziesięciolecie (1964-1973): w głównym nurcie przemian teatru studenckiego w Polsce i teatru poszukującego na świecie,

Kontekst, Poznań 2003.

Tyszka J. (red.), Świat na opak. 10 lat Teatru Strefa Ciszy, red. J. Tyszka, Poznań 2003.

Skorupska P., Teatr Ósmego Dnia, Ośrodek KARTA, Warszawa 2009.

Skórzyńska I., Teatry poznańskich studentów (1953- 1989), Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2002.

Nadrzędnym celem zajęć będzie zaznajomienie studentów z bogatą i barwną historią najważniejszych zespołów teatru alternatywnego z Poznania. Owa twórczość stanowi bowiem idealną płaszczyznę badawczą dla młodych kulturoznawców, prowokując wielość pytań związanych nie tylko z obszarem teatrologii czy performatyki, ale funkcjonowaniem człowieka we współczesnej kulturze (badanie takich związków jak: teatr, a kultura popularna, konsumpcyjna, teatr, a media, tożsamość współczesnego człowieka, teatr w miejscach nieteatralnych, poszukiwania teatralne, a estetyka komiksu i MTV etc.). Bliskie sąsiedztwo i szerokie kontakty pomiędzy poznańskim kulturoznawstwem, a „zagłębiem” teatrów alternatywnych, umożliwi liczne rozmowy z twórcami, uczestnictwo w spektaklach, „żywy” kontakt z badaną materią.

Praca pisemna