Warsztaty edytorskie (XIX-XX w.) - spec. edytorstwo naukowe

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	03-WE-21PDM
Kod Erasmus / ISCED:	09.2 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0231) Nauka języków Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Warsztaty edytorskie (XIX-XX w.) - spec. edytorstwo naukowe
Jednostka:	Instytut Filologii Polskiej
Grupy:	Moodle - przedmioty Szkoły Nauk o Języku i Literaturze Przedmioty obowiązkowe dla spec. edytorstwo naukowe (studia magisterskie)
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	język polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Kierunek studiów:	filologia polska
Poziom przedmiotu:	II stopień
Cele kształcenia:	Cele modułu kształcenia: - wprowadzenie do teoretycznych i praktycznych zagadnień pracy edytorskiej w zakresie dzieł literatury polskiej XIX i XX wieku, - zdobycie wiedzy na temat ewolucji metod tekstologicznych i historii polskiego edytorstwa naukowego w w. XIX, - pogłębianie umiejętności praktycznych rozwiązywania problemów tekstologicznych i redakcyjnych wydawcy dzieł literackich, - analiza krytyczna wybranych edycji naukowych i popularno-naukowych, - doskonalenie umiejętności edytorskich w zakresie krytyki tekstu, technik kolacjonowania, czytania rękopisu, modernizacji tekstu, sporządzania aparatu krytycznego, - pogłębianie świadomości interdyscyplinarnego charakteru pracy edytora i specyfiki sztuki edytorskiej.
Rok studiów (jeśli obowiązuje):	II rok
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć:	Biblioteka Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej.
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK:	Dyskusja, praca z tekstem, metoda analizy przypadków, praca w grupach.
Nakład pracy studenta (punkty ECTS):	8 (4+4)
Pełny opis:	Treści programowe dla przedmiotu: - edycja krytyczna i jej odmiany (typy edycji i ich struktura), - specyfika tekstów a ich edytorskie struktury, - krytyka tekstu: atrybucje autorstwa, datowanie utworów, - praca nad tekstem (wybór podstawy druku, koniektury i emendacje, modernizacja tekstu), - aparat krytyczny (redakcje i odmiany, komentarz tekstologiczny), - wybrane edycje dzieł literatury polskiej.
Literatura:	Zalecana literatura: Ł. Garbal, Edytorstwo. Jak wydawać współczesne teksty literackie, PWN, Warszawa 2011. K. Górski, Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1975 (nast. 1978). R. Loth, Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Wydawnictwo IBL, Warszawa 2006. I. Ihnatowicz, Projekt instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych XIX i początku XX wieku, „Studia Źródłoznawcze”, t. 7, 1962. L. Marszałek, Edytorstwo publikacji naukowych, Warszawa 1986. J. Starnawski, Praca wydawcy naukowego, Wrocław 1979 (nast. 1992). T. Winek, „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Autografy i edycje, Toruń-Warszawa 2011. „Problemy tekstologii i edytorstwa dzieł literackich”. I: Z warsztatu edytora dzieł romantyków, Toruń 2008; II: Rozmaitości warsztatowe, Toruń 2010. Wybrane wydania krytyczne dzieł zebranych pisarzy polskich i obcych.
Efekty uczenia się:	Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka potrafi: - określić cechy swoiste edycji krytycznej i jej odmiany, - postrzegać różnice pomiędzy typamimateriałów tekstologicznych, - przeprowadzić działania w zakresie podstawowych faz pracy edytora (wybór podstawy druku, krytyka tekstu, granice koniektur, czytanie rękopisu, modernizacja tekstu), - rozpoznawać różnice pomiędzy wybranymi przykładami edycji dzieł zbiorowych literatury polskiej XIX i XX wieku, - poddać analizie i sporządzić podstawowe elementy aparatu krytycznego, - wykonać samodzielnie lub zespołowo modelową pracę-edycję wybranego utworu literackiego.
Metody i kryteria oceniania:	Skala ocen: bardzo dobry (bdb; 5,0):najwyższa jakość wykonanej pracy zaliczeniowej; wysoka aktywność frekwencyjna i udział w zajęciach. dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, nieco niższa frekwencja lub mniejsza aktywność na zajęciach. dobry (db; 4,0): dobra jakość wykonanej pracy zaliczeniowej; wysoka aktywność frekwencyjna i udział w zajęciach. dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca jakość wykonanej pracy zaliczeniowej; zadowalająca frekwencja na zajęciach. dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca jakość wykonanej pracy zaliczeniowej; dostateczna frekwencja na zajęciach. niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalający poziom pracy zaliczeniowej lub jej brak; niezadowalający udział w zajęciach. Kryteria oceniania: - wartość merytoryczna i sposób prezentacji pracy zaliczeniowej, - frekwencja udziału w zajęciach, - aktywność w trakcie zajęć i sprawność analityczno-interpretacyjna.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.