Seminarium polonistyczno-filozoficzne

obowiązkowe

polonistyczno-filozoficzne studia nauczycielskie

II stopień

Cele modułu kształcenia:

- stymulacja procesów poznawczych u Magistrantów podczas pisania pracy dyplomowej,

- rozwijanie umiejętności badawczych (metodologia badań w wybranym przez Magistrantkę/Magistranta obszarze naukowym, analityczna i hermeneutyczna interpretacja źródeł, itd.),

- wzmacnianie umiejętności konceptualizacji zagadnień,

- rozwijanie technik argumentacji i uzasadniania,

- rozwijanie precyzji i adekwatnej językowej ekspresji założeń, idei, argumentów, rozumowań i wnioskowań,

- wspieranie oryginalnych i nowatorskich zamysłów badawczych u Magistrantów.

I rok

Sprecyzowany temat badawczy i obszar badań.

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień, dyskusja, praca z tekstem, metoda analizy przypadków, metoda ćwiczeniowa, metoda laboratoryjna, metoda badawcza (dociekania naukowego), metoda projektu.

10 (5+5)

Treści programowe dla przedmiotu:

- przekrój zagadnień teoretycznych będących tematem pracy magisterskiej, ich źródła, konteksty, implikacje,

- umiejętności badawcze: metodologia badań w wybranym przez Magistrantkę/Magistranta obszarze naukowym,

- arkana starannej, efektywnej twórczej pracy z tekstami źródłowymi i literaturą naukową,

- metody interpretacji złożonych źródeł,

- konceptualizacja zagadnień związanych z tematyką badawczą i kontekstem badań; zamysł, projekt, wniosek badawczy i jego bezpieczeństwo metodologiczne i etyczno-proceduralne; dorobek studenta-wnioskodawcy a szanse na aplikację o grant badawczy lub edukacyjny,

- techniki poprawnej, nośne argumentacji i uzasadniania; dbałość o zasadność, ugruntowane i udokumentowane wypowiedzi twierdzących, zapytywania i dociekania badawczego; problem (nie)wyważania otwartych drzwi,

- autokorekta, precyzja i adekwatna językowa ekspresja założeń, idei, argumentów, znaczeń, rozumowań i wnioskowań, znaczenie metafor w dyskursie i narracji naukowej,

- samodzielne myślenie, sąd oraz formułowanie oryginalnych idei i zamysłów badawczych: kiedy wypowiada się autor interesującej mnie myśli, idei, koncepcji (dzieła, artykułu naukowego), a kiedy mówi autor pracy naukowej (np. magisterskiej), którą mam sygnować?; analityczny styl bezosobowy a identyfikacja z własną wypowiedzią; kiedy wypowiedź jest bezosobowa lub demagogiczna (Heideggerowskie mówi “się”, Orwellowskie “wojna to pokój, wolność to niewola, ignorancja to siła”), a kiedy intersubiektywnie uznawana i podzielana wśród badaczy, zobiektywizowana?.

Zalecana literatura:

J. Apanowicz, Metodologiczne uwarunkowani pracy naukowej, Warszawa, Difin 2005.

U. Eco, Jak napisać pracę dyplomową. Poradnik dla humanistów, tł. M. i D. Kruszewscy, Wyd. UW, Warszawa 2009.

S. Pinker, Piękny styl, Smak Słowa, Sopot 2016.

J. Weiner, Technika pisania i prezentowania prac naukowych, PWN, Warszawa 2009.

Literatura przedmiotu dobierana indywidualnie; doświadczenie i wskazówki promotora.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:

- wpogłębiony i systematyczny sposób poznał zagadnienia teoretyczne będące przedmiot badań w jego pracy magisterskiej, a także ich źródła i konteksty,

- znacząco rozwinął i pogłębił sprawności poznawcze i umiejętności badawcze (metodologia badań w wybranym przez Magistrantkę/Magistranta obszarze naukowym; przykładowe licencjonowane kwestionariusze, konstrukcja, metoda, kryteria walidacji i walidacja; etyczno-proceduralne zabezpieczenie projektu badawczego; wniosek do Uniwersyteckiej Komisji Etycznej; odpowiedzialność młodego badacza i opiekuna naukowego; struktura projektu badawczego na przykładzie wniosku Preludium); humanistyka stosowana i humanistyka aktywna badawczo,

- zna w sposób pogłębiony arkana pracy z tekstami źródłowymi i literaturą naukową, w tym sposoby lektury zorientowanej zadaniowo (w kontekście zadania badawczego), semantyki, semiotyki, metod intersemiotycznych, hermeneutycznych, opartych na określonych regułach w odróżnieniu od interpretacji ‘swobodnej’ , domyślnej I kurtuazyjnej (Gadamer, Frege, Quine), relatywizmu semantycznego (także w etyce),

- opanował umiejętność interpretacji złożonych źródeł lub systemów wiedzy, parafrazy i sensotwórczej pracy na źródłach,

- potrafi sprawnie konceptualizować zagadnienia związane z tematyką i kontekstem badań (również z uwagi na techniki limitacji znaków) I rozumie znaczenie dorobku potencjalnego wnioskodawcy o grant badawczy lub edukacyjny,

- w pogłębiony sposób zna techniki poprawnej, nośnej argumentacji i uzasadniania (dostatecznego versus wyczerpującego), formułowania obrony lub polemiki, interpretacji lub eksplikacji; fomułowania wyjaśnienia spełniającego kryteria naukowe w obrębie dyscypliny,

- rozwinął umiejętność precyzji i adekwatnej językowej ekspresji założeń, idei, znaczeń, argumentów, rozumowań i wnioskowań, a także umiejętność autokorekty I stabilizowania znaczenia własnej wypowiedzi (polisemia, znaczenie nieuchwytne, eksplikaty, źródła I dokumentacja, itd.),

- potrafi dokonać samodzielnej refleksji i sądu oraz formułować oryginalne twierdzenia, sądy, idee i zamysły badawcze, odróżniając “własne” od “cudzego” (tożsamość autora).

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): regularne i staranne przygotowywanie kolejnych rozdziałów pracy, złożenie pracy dyplomowej o oryginalnej tematyce i wysokiej jakości naukowej.

dobry plus (+db; 4,5): odpowiednio niższa ocena np. z uwagi na średnią ze studiów lub techniczne uchybienia.

dobry (db; 4,0): odpowiednio niższa ocena, praca dyplomowa z pewnymi usterkami lub egzamin dyplomowy z niepełnymi odpowiedziami.

dostateczny plus (+dst; 3,5): odpowiednio mniejsze osiągnięcia, praca mniej oryginalna i staranna, j.w.

dostateczny (dst; 3,0): znacznie mniejsze osiągnięcia, praca wtórna, niezbyt staranna, chaotyczna, o nieadekwatnej metodologii, itd.

niedostateczny (ndst; 2,0): znikome osiągnięcia.