Praktyki zawodowe spec. dziennikarskiej

obowiązkowe

filologia polska

I stopień

Cele modułu kształcenia:

- zaznajomienie studentów z mechanizmami funkcjonowania polskich mediów oraz relacjami komunikacyjnymi w różnych instytucjach,

- pogłębienie zdobytej na zajęciach wiedzy i umiejętności w obrębie przygotowywania rozmaitych przekazów,

- poznanie warsztatu pracy na różnych stanowiskach.

- wykształcenie umiejętności pozyskiwania informacji ze zróżnicowanych źródeł, weryfikowania ich i wykorzystywania.

- wykształcenie umiejętności wielostopniowej oceny przekazów własnych oraz cudzych.

- prawidłowa identyfikacja celów oraz priorytetów, służących realizacji zadań określonych przez opiekuna.

- zyskanie umiejętności właściwego rozstrzygania dylematów związanych z wykonywaniem zawodu (technicznych, merytorycznych, etycznych, interpersonalnych itp.).

- zdobycie lub rozwinięcie umiejętności pracy w zespole i komunikacji z otoczeniem.

- kształtowanie świadomości w zakresie różnych typów komunikowania.

- kształtowanie umiejętności samodzielnej analizy relacji z otoczeniem, nawiązywanych przez zróżnicowane podmioty (prywatne firmy, instytucje publiczne itp.).

III rok

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień, wykład konwersatoryjny, dyskusja, praca z tekstem, metoda analizy przypadków, rozwiązywanie zadań, metoda ćwiczeniowa, metoda laboratoryjna, metoda badawcza (dociekania naukowego), metoda warsztatowa, metoda projektu, pokaz i obserwacja, demonstracje dźwiękowe i/lub video, metody aktywizujące, praca w grupach, pogadanka, instruktaż, indywidualne zajęcia praktyczne – ćwiczenia analityczne, zadania twórcze.

5

Treści programow dla przedmiotu:

- zapoznanie się ze specyfiką instytucji przyjmującej, jej strukturą organizacyjną, zadaniami poszczególnych komórek, ich wzajemnymi powiązaniami,

- apoznanie się z zakresem i strukturą obowiązków na poszczególnych stanowiskach, w obrębie których student będzie praktykował,

- prawne i etyczne aspekty praktyk w danej instytucji,

- podstawowe narzędzia pracy na określonych stanowiskach; nowoczesne technologie i sprzęt,

- warsztat dziennikarski w komunikowaniu publicznym – zbieranie materiałów, ich obróbka (gromadzenie informacji, pozyskiwanie rozmówców, research, opracowanie zebranych materiałów, możliwości obudowania przekazów),

- realizacja zadań indywidualnych i zespołowych; przygotowanie samodzielnych materiałów,

- obsługa wydarzeń medialnych (od projektu do realizacji),

- współpraca z portalami internetowymi (pozyskiwanie danych oraz przestrzeni promocyjnych).

Zalecana literatura:

Babbie E., Badania społeczne w praktyce, Warszawa 2006.

Dziennikarstwo i świat mediów, Z. Bauer, E. Chudziński (red.), Kraków 2008.

Biblia dziennikarstwa, A. Skworz, A. Niziołek (red.), Kraków 2010.

Dąbała J., Media i dziennikarstwo. Aksjologia – warsztat – tożsamość, Kraków 2014.

Dziennikarstwo od kuchni, A. Niczyperowicz (red.), Poznań 2003.

Dziennikarstwo – media – społeczeństwo, S. Mocek (red.), Warszawa 2005.

Kształcenie dziennikarzy w Polsce. Wybrane problemy, Wallas T., (red.), Poznań 1997.

Kunczik M., Zipfel A., Wprowadzenie do nauki o dziennikarstwie i komunikowaniu, Warszawa 2000.

Lis T., Skowroński K. Ziomecki M., ABC dziennikarstwa, Warszawa 2002.

Magdoń A., Reporter i jego warsztat, Kraków 2000.

Między odpowiedzialnością a sensacją. Dziennikarstwo i edukacja na przełomie wieków, K. Wolny-Zmorzyński, M. Wrońska, W. Furman (red.), Rzeszów 2006.

Modele współczesnego dziennikarstwa, K. Wolny-Zmorzyński, P. Urbaniak, K. Bernat (red.), Wrocław 2015.

Oblicza nowych mediów, A. Ogonowska (red.), Kraków 2011.

O warsztacie dziennikarskim, J. Adamowski (red.), Warszawa 2002.

Pleszczyński J., Etyka dziennikarska, Warszawa 2007.

Rothenbuhler E. W., Komunikacja rytualna. Od rozmowy codziennej do ceremonii medialnej, Kraków 2003.

Sonczyk W., Media w Polsce, Warszawa 1999.

Studia nad dziennikarstwem, I. Hofman (red.), Lublin 2011.

Taczkowska-Olszewska J., Zawód dziennikarza w Polsce. Między misją a posłannictwem, Bydgoszcz 2012.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka potrafi:

- zidentyfikować mechanizmy funkcjonowania polskich mediów i rozpoznać relacje komunikacyjne w różnych instytucjach i aktywnie się w nie włączać,

- analizować samodzielnie relacje z otoczeniem nawiązywane przez zróżnicowane podmioty (prywatne firmy, instytucje publiczne itp.),

- przygotować rozmaite zlecone i samodzielnie zaproponowane przekazy (mówione, pisane, multimedialne itp.),

- pozyskiwać informacje ze zróżnicowanych źródeł, weryfikować je i wykorzystywać,

- rozstrzygać związane z wykonywaniem zawodu dylematy (techniczne, merytoryczne, etyczne, interpersonalne itp.).

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość mechanizmów funkcjonowania polskich mediów, bardzo wysoka świadomość komunikacyjna (w zakresie rozpoznawania relacji komunikacyjnych i różnych typów komunikowania), bardzo dobra umiejętność samodzielnego i zespołowego przygotowywania, analizowania i oceny zróżnicowanych przekazów, bardzo dobra umiejętność rozpoznawania elementów warsztatu pracy na różnych stanowiskach oraz rozstrzygania dylematów zawodowych.

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami w zakresie praktycznym – przygotowywania, analizowania i oceny zróżnicowanych przekazów.

dobry (db; 4,0): dobra znajomość mechanizmów funkcjonowania polskich mediów, wysoka świadomość komunikacyjna (w zakresie rozpoznawania relacji komunikacyjnych i różnych typów komunikowania), dobra umiejętność samodzielnego i zespołowego przygotowywania, analizowania i oceny zróżnicowanych przekazów, dobra umiejętność rozpoznawania elementów warsztatu pracy na różnych stanowiskach oraz rozstrzygania dylematów zawodowych.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość mechanizmów funkcjonowania polskich mediów, zadowalająca świadomość komunikacyjna (w zakresie rozpoznawania relacji komunikacyjnych i różnych typów komunikowania), zadowalająca umiejętność samodzielnego i zespołowego przygotowywania, analizowania i oceny zróżnicowanych przekazów, zadowalająca umiejętność rozpoznawania elementów warsztatu pracy na różnych stanowiskach oraz rozstrzygania dylematów zawodowych.

dostateczny (dst; 3,0): przeciętna znajomość mechanizmów funkcjonowania polskich mediów, przeciętna świadomość komunikacyjna (w zakresie rozpoznawania relacji komunikacyjnych i różnych typów komunikowania), niezadowalająca umiejętność samodzielnego i zespołowego przygotowywania, analizowania i oceny zróżnicowanych przekazów ( przekazy nieoryginalne, niesamodzielne, z błędami, z brakami informacyjnymi itp.), nikła umiejętność rozpoznawania elementów warsztatu pracy na różnych stanowiskach oraz rozstrzygania dylematów zawodowych.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość mechanizmów funkcjonowania polskich mediów, nikła świadomość komunikacyjna (w zakresie rozpoznawania relacji komunikacyjnych i różnych typów komunikowania), nieumiejętność samodzielnego i zespołowego przygotowywania, analizowania i oceny zróżnicowanych przekazów, niezadowalająca umiejętność rozpoznawania elementów warsztatu pracy na różnych stanowiskach oraz rozstrzygania dylematów zawodowych.