Historia literatury bułgarskiej po 1945 roku

Zalecana literatura:

Св. Игов, История на българската литература, София 1990, 2001, 2010.

Н. Георгиев, 120 литературни години, София 1998.

Ат. Славов, Българска литература на размразяването, прев. Б. Драгомирска, София 1994.

Речник по Нова българска литература – 1878-1992, под ред. на М. Шишкова, София 1994.

М. Василев, Съвременният български роман, София 1994.

Г. Симеонова-Конах, Постмодернизмът. Българският случай, София 2011.

W. Gałązka, Tradycja i współczesność. O literaturze bułgarskiej XX wieku, Katowice 1983.

Dinekow, O bułgarskiej literaturze, folklorze i związkach z Polską, Warszawa 1977.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość głównych zjawisk artystycznych, prądów literackich oraz zmian estetycznych, zachodzących w konkretnej epoce literackiej; bardzo dobra umiejętność krytycznego porównania poszczególnych teorii procesu historycznoliterackiego; wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji literatury; bardzo dobra umiejętność analizowania i interpretacji tekstu literackiego oraz tekstu naukowego z zakresu literaturoznawstwa.

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami zwłaszcza w zakresie znajomości poszczególnych teorii procesu historycznoliterackiego.

dobry (db; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć: słabsza znajomość głównych zjawisk artystycznych i prądów literackich epoki; niższa zdolność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji artystycznych.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość głównych zjawisk artystycznych, prądów literackich oraz zmian estetycznych, zachodzących w konkretnej epoce literackiej; zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych teorii procesu historycznoliterackiego (wymagająca np. zadawania pytań pomocniczych przez osobę egzaminującą); wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji literatury; słaba umiejętność analizowania i interpretacji tekstu literackiego oraz tekstu naukowego z zakresu literaturoznawstwa.

dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca znajomość głównych zjawisk artystycznych, prądów literackich oraz zmian estetycznych, zachodzących w konkretnej epoce literackiej; zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych teorii procesu historycznoliterackiego (wymagająca np. zadawania pytań pomocniczych przez osobę egzaminującą); wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji literatury; brak umiejętności analizowania i interpretacji tekstu literackiego oraz tekstu naukowego z zakresu literaturoznawstwa.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość głównych zjawisk artystycznych, prądów literackich oraz zmian estetycznych, zachodzących w konkretnej epoce literackiej oraz wynikające z niej dalsze braki w zakresie efektów kształcenia zdefiniowanych dla przedmiotu.