Historia książki i ruchu wydawniczego - spec. wydawnicza

obowiązkowe

filologia polska

I stopień

Cele modułu kształcenia:

- wykształcenie umiejętności porozumiewania się z ekspertami z dziedziny bibliologii oraz umiejętności docenienia różnorodności kulturowej i wielokulturowej,

- opanowanie wiedzy ogólnej z zakresu historii książki,

- wykształcenie umiejętności badawczych w zakresie historii książki.

II rok

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień, wykład konwersatoryjny, wykład problemowy, dyskusja.

3

Treści programowe dla przedmiotu:

- narodziny książki; powstanie i rozwój alfabetu, pierwsze materiały piśmiennicze,

- od zwoju do kodeksu; ewolucja formy książki oraz jej zdobnictwa,

- książka w dobie średniowiecza; morfologia dawnej książki; etapy prac nad książką (od rubrykatora do iluminatora),

XV wiek – książka wytwarzana na trzy różne sposoby (czas manuskryptów – książki ksylograficznej – inkunabułów); nowe techniki – nowe zawody,

- upowszechnienie druku i jego zerwanie z korzeniami, czyli jak książka drukowana wykształcała typowe dla siebie elementy; Aldus Manutius i jego wkład w rozwój typografii,

- początki drukarstwa w Polsce; pierwsze książki drukowane w języku polskim; działalność Jana Hallera, Hieronima Wietora i Floriana Unglera,

- przywileje drukarskie – cenzura – prawo autorskie; drukarstwo a reformacja i kontrreformacja,

- książka w okresie baroku; nowe techniki graficzne i ich wpływ na projektowanie książki; miedzioryt a kartografia; narodziny czasopiśmiennictwa,

- książka w dobie Oświecenia: rozwój książki naukowej; wynalazki usprawniające produkcję książek; ruch odnowy książki; oficyny bibliofilskie,

- technika wytwarzania książki w okresie międzywojennym; nowe techniki ilustracyjne.

Zalecana literatura:

Bieńkowska B., przy współpracy E. Maruszak, Książka na przestrzeni dziejów, Warszawa 2005.

Eisenstein E. L., Rewolucja Gutenberga, tłum. H. Hollender, Warszawa 2004.

Febrve L. Martin H.-J., Narodziny książki, tłum. A. Kocot i M. Wodzyńska-Walicka, posł. P. Rodak, Warszawa 2014.

Głombiowski K., Szwejkowska H., Książka rękopiśmienna i biblioteka w starożytności i średniowieczu, Warszawa 1979.

Houston Keith, Książka. Najpotężniejszy przedmiot naszych czasów zbadany od deski do deski, tłum. P. Lipszyc, Kraków 2016.

Potkowski E., Książka rękopiśmienna w kulturze Polski średniowiecznej, Warszawa 1984.

Szwejkowska H., Książka drukowana XV-XVIII wieku, Warszawa 1987.

Szwejkowska H., Wybrane zagadnienia z dziejów książki XIX-XX wieku, Warszawa 1981.

Triumf typografii. Kultura. Komunikacja. Nowe media, wybór i oprac. H. Hoeks i E. Lentjes, tłum. M. Komorowska, Kraków 2017.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:

- potrafi posługiwać się podstawową terminologią z zakresu bibliologii,

- potrafi rozpoznawać oraz oceniać elementy składowe książki, odkrywać łączące je relacje oraz ich wpływ na obraz książki jako całości,

- potrafi umiejscowić analizowany obiekt (książkę) w czasoprzestrzeni i dokonać jego oceny w kontekście zjawisk jemu współczesnych,

- potrafi wykorzystać w praktyce posiadaną wiedzę z zakresu historii książki,

- potrafi prowadzić dialog ze specjalistami z zakresu historii książki.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): obecność na wszystkich zajęciach i zdanie kolokwium końcowego na ocenę bardzo dobrą świadczącą o pełnym zrozumieniu zagadnień omawianych podczas zajęć.

dobry plus (+db; 4,5): obecność na wszystkich zajęciach i zdanie kolokwium końcowego na ocenę dobrą + świadczącą o niemal pełnym zrozumieniu zagadnień omawianych podczas zajęć.

dobry (db; 4,0): obecność na wszystkich zajęciach i zdanie kolokwium końcowego na ocenę dobrą świadczącą o niemal pełnym zrozumieniu zagadnień omawianych podczas zajęć.

dostateczny plus (+dst; 3,5): jedna nieobecność na zajęciach i zdanie kolokwium końcowego na ocenę dostateczną + świadczącą o posiadaniu wiedzy wymagającej jeszcze sporego rozszerzenia i ugruntowania.

dostateczny (dst; 3,0): jedna nieobecność na zajęciach oraz zdanie kolokwium końcowego na ocenę dostateczną świadczącą o posiadaniu wiedzy wymagającej jeszcze sporego rozszerzenia i ugruntowania.

niedostateczny (ndst; 2,0): dwie i więcej nieobecności na zajęciach i zdanie kolokwium końcowego na ocenę niedostateczną świadczącą o bardzo dużych brakach w posiadanej wiedzy i całkowitym niezrozumieniu zagadnień omawianych podczas zajęć.

Kryteria oceniania:

- obecność na zajęciach,

- pozytywny wynik końcowego egzaminu.