Grafika komputerowa - spec. wydawnicza

obowiązkowe

filologia polska

I stopień

Cele modułu kształcenia:

- poznanie i opanowanie podstaw warsztatowych projektowania wyposażenia graficznego publikacji,

- wykształcenie umiejętności wyboru i posługiwania się odpowiednimi aplikacjami komputerowymi do różnego rodzaju grafiki,

- wykształcenie umiejętności odwzorowywania i samodzielnego przygotowania projektu graficznego dla potrzeb wydawnictw drukowanych i elektronicznych.

III rok

Studenci po pierwszym roku specjalności wydawniczej potrafią obsługiwać komputery Apple oraz posługiwać się w podstawowym zakresie aplikacjami do obróbki map bitowych.

Elementy wykładu z prezentacją, zakończone ćwiczeniami wspólnymi na zajęciach.

2

Treści programowe dla przedmiotu:

1. Klasyfikacja oprogramowania graficznego, podstawowe informacje dotyczące zarządzania barwą (RGB i CMYK) oraz typów plików graficznych (bitmapowych i wektorowych).

2. Omówienie funkcji oprogramowania Adobe Illustrator w kontekście przygotowania materiałów ilustracyjnych oraz samodzielnych projektów graficznych:

- tworzenie i przekształcanie obiektów,

- rysowanie za pomocą krzywych,

- nadawanie kolorów i przejść tonalnych,

- obsługa warstw i masek,

- praca z tekstem,

- edycja obrazów bitmapowych w kontekście grafiki wektorowej.

3. Omówienie funkcji oprogramowania Adobe Photosop w kontekście obróbki materiału zdjęciowego, przygotowania materiałów ilustracyjnych oraz samodzielnych projektów graficznych:

- obróbka kolorystyczna i retusz,

- obsługa warstw i masek w kontekście fotomontażu,

- praca z tekstem.

4. Omówienie zagadnień przygotowania plików do druku, eksport do plików wynikowych,

- przygotowanie plików do zastosowania w Internecie,

- samodzielna kontrola poprawności wygenerowanych plików.

5. Działania marketingowe w praktyce – przygotowanie projektu prostej identyfikacji wizualnej dla (do wyboru) instytucji, wydarzenia lub publikacji, (projekt motywu graficznego – ewentualnie logotypu, wizytówek, papieru listowego, plakatu informacyjnego).

6. Zaprojektowanie estetycznego i stosownego do tematyki layoutu, w celu późniejszego wykorzystania w procesie składu komputerowego (maksymalnie 4 strony w tym okładka).

7. Zaprojektowanie elementów graficznych przeznaczonych do publikacji w internecie (banery, internetowe pliki pdf i swf).

Zalecana literatura:

a) Adobe Illustrator:

- Adobe Illustrator CS3/CS3 PL. Oficjalny podręcznik, przeł. S. Dzieniszewski, P. Cieślak, Gliwice, Helion 2008.

- Williams Robin, Tollett John, Adobe Illustrator. Projekty z klasą, przeł. J. Zatorska, Gliwice, Helion 2012.

b) Adobe Photoshop:

- Adobe Photoshop CS3/CS3 PL. Oficjalny podręcznik, przeł. Z. Waśko, Helion, Gliwice 2008.

- Barker Corey, Photoshop. Pikantne efekty specjalne, przeł. D. Kurek, Helion, Gliwice 2013.

- Evening Martin, Mistrzowska edycja zdjęć. Adobe Photoshop CS5/CS5 PL dla fotografów, przeł. M. Gutowski, Ł. Schmidt, Gliwice, Helion 2011.

- McClelland Deke, Oko w oko z Adobe Photoshop CS3, przeł. P. Cieślak, Gliwice, Helion 2008.

- Photoshop. Maskowanie i komponowanie, przeł. Z. Waśko, Gliwice, Helion 2013 [wyd. 2].

c) przygotowanie do druku i pozycje przekrojowe:

- Bann David, Poligrafia praktyczny przewodnik, przeł. M. Turowska-Rawicz, Warszawa, ABE 2007.

- Gołąb Andrzej, DTP. Od projektu aż po druk. O współpracy grafika z drukarzem, Gliwice, Helion 2013.

- Zakrzewski Paweł, Kompendium DTP. Adobe Photoshop, Illustrator, InDesign i Acrobat w praktyce, Gliwice, Helion 2013 [wyd. 2].

d) projektowanie graficzne:

- Hardy Gareth, Podręcznik projektantów logo. Smashing Magazine, przeł. D. Kurek, Gliwice, Helion 2012.

- Heller Steven, Vienne Veronique, 100 idei, które zmieniły projektowanie graficzne, Warszawa, TMC 2012.

- Jong Cees W. de, Purvis Alston W., Tholenaar Jan, Type. A Visual History of Typefaces & Graphic Styles, vol.1 1628–1900, vol. 2 1901-1938, Taschen 2013.

- Lenk Krzysztof, Krótkie teksty o sztuce projektowania, Gdańsk, słowo/obraz terytoria 2011.

- Mrowczyk Jacek, Warda Michał, PGR. Projektowanie graficzne w Polsce, Kraków, Karakter 2010.

- Rypson Piotr, Nie gęsi. Polskie projektowanie graficzne 1919 -1949, Kraków, Karakter 2011.

- Shaughnessy Adrian, Jak zostać dizajnerem i nie stracić duszy, przeł. D. Żukowski, Kraków, Karakter 2012.

- Szydłowska Agata, Miliard rzeczy dookoła. Agata Szydłowska rozmawia z polskimi projektantami graficznymi, Kraków, Karakter 2013.

- Widzieć, wiedzieć: wybór najważniejszych tekstów o dizajnie, red.: P. Dębowski, J. Mrowczyk, Kraków, Karakter 2011.

e) czasopisma:

- „2+3D” [kwartalnik]

- „Print Control. Best printed matter from Poland” [półrocznik]

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka potrafi:

- wskazać znaczenie sztuki projektowania w kulturze polskiej oraz powiązać style projektowania z chronologią epok w literaturze i sztuce światowej,

- na podstawie analizy zadania projektowego właściwie wybrać narzędzia pracy i dostosować projekt od techniki dystrybucji (forma cyfrowa a forma drukowana, grafika rastrowa i wektorowa),

- wytyczyć ścieżkę pracy nad publikacją, wskazać podział zadań w ramach organizacji (redakcja, dział graficzny wydawnictwa, drukarnia)

- przeprowadzić analizę inspiracji do projektu graficznego,

- w procesie projektowania właściwie i wydajnie posługiwać się oprogramowaniem komputerowym,

- zaprojektować spójną i estetyczną szatę graficzną różnego rodzaju publikacji oraz materiały ilustracyjne dla tekstów lub tabel,

- w trakcie projektowania czerpać materiały z legalnych źródeł (odpłatnych lub darmowych),

- poprawnie przygotować wykonany projekt do druku w różnych technikach i skontrolować jego jakość techniczną.

Kryteria oceniania:

− ocena cząstkowa (¼ oceny końcowej) za staranne i zgodne z poleceniami wykonywanie zadań w trakcie zajęć (student/ka przedstawia pliki końcowe na koniec semestru),

− ocena cząstkowa (¼ oceny końcowej) za wykonanie zadań w programach Adobe Illustrator oraz Adobe Photoshop,

− ocena główna (½ oceny końcowej) za indywidualnie wykonany końcowy projekt semestralny,

− obecność na zajęciach jest obowiązkowa (dopuszcza się 2 godziny nieusprawiedliwione), w przypadku opuszczenia zajęć student/ka musi przedstawić do oceny samodzielnie wykonane zadanie z zakresu tematycznego omawianego na opuszczonych przez studenta/tkę zajęciach.