Ćwiczenia z teologii pastoralnej

Cele modułu kształcenia

a) przekazanie wiedzy o podstawowych wymogach działalności duszpasterskiej w poszczególnych jej obszarach,

b) przekazanie wiedzy o podstawowych miejscach realizacji działalności duszpasterskiej Kościoła,

c) rozwinięcie umiejętności zastosowania metody badań teologii pastoralnej w analizie duszpasterskiej,

d) mkształtowanie podstawowych kompetencji duszpasterskich,

e) rozwinięcie umiejętności komunikacji i pracy zespołowej.

Opis treści kształcenia

Duszpasterstwo w misji Kościoła – podstawy

Duszpasterstwo działalnością zorganizowaną

Duszpasterstwo działalnością planowaną

Duszpasterstwo działalnością zespołową

Parafia miejscem duszpasterstwa zwyczajnego

Problemy współczesnej parafii

Odnowa parafii

Diecezja i dekanat miejsce duszpasterstwa nadzwyczajnego

Duszpasterstwo nadzwyczajne –specjalne

Duszpasterstwo specjalistyczne

Zalecana literatura

Sobór Watykański II: Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium.

Sobór Watykański II: Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gadium et spes.

R. Kamiński: Duszpasterstwo w społeczeństwie pluralistycznym. Lublin 1997.

R. Rak: Duszpasterstwo w Kościele po II Soborze Watykańskim. „Ateneum Kapłańskie”. T. 107: 1986 z. 1 (464) s. 97–112.

A. Schulz: Ruchy i stowarzyszenia katolickie środowiskiem formacji i działalności apostolskiej. W. Kościół niosący Ewangelię nadziei. Program duszpasterski Kościoła w Polsce na lata 2006–2010. Rok 2007/2008. Bądźmy uczniami Chrystusa. Red. S. Stułkowski. Poznań 2007 s. 211–226.

M. Polak: Parafia dzisiaj. Podstawy i kierunki duszpasterskiej odnowy. Poznań 2007

Teologia pastoralna. T. 2. Teologia pastoralna szczegółowa. Red. R. Kamiński. Lublin 2002;

Teologia pastoralna. Materiały do ćwiczeń. Część druga. Teologia pastoralna szczegółowa. Teologia laikatu i apostolstwa. Red. J. Kurosz. Poznań 2012.

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:

zna źródła i zasady formułowania kryteriów działalności duszpasterskiej

wymienia podstawowe miejsca realizacji duszpasterstwa i wyjaśnia ich specyfikę

stosuje metodę analizy pastoralnej w odniesieniu do poszczególnych obszarów działalności duszpasterskiej

potrafi ocenić konkretną sytuację duszpasterską w świetle jej zasad i kryteriów

zna i kształtuje w sobie podstawowe kompetencje duszpasterskie

posiada zdolność do wykorzystania zasad kierowania zespołem

jest otwarty na prowadzenie wspólnie z innymi badań z zakresu teologii pastoralnej

Przykładowe zadania/pytania służące ocenie osiągnięcia opisanych efektów kształcenia.

1. Stwórz projekt pracy duszpasterskiej, którego celem będzie kształtowanie postawy współodpowiedzialności wiernych za życie parafii (lub wspólnoty). Uwzględnij aktualnie obowiązujący program duszpasterski.

2. Jakie widzisz możliwości duszpasterskiego oddziaływania w parafii? W odpowiedzi wykorzystaj wiedzę z zakresu teologii pastoralnej ogólnej, zwłaszcza tematyki dotyczącej urzeczywistnia się Kościoła w liturgii, martyrii i diakonii.

3. Przedstaw działalność duszpasterską w parafii wśród chorych. Jakie widzisz możliwości dalszego rozwoju tej działalności?

Kryteria oceniania

5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu

4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu

4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu

3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach kształcenia tego modułu

3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach kształcenia tego modułu

2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu